Οι εκλογές αποτελούν το δημοκρατικότερο μέσο αντιπροσώπευσης και σύστασης αντιπροσωπευτικών σωμάτων σε κάθε είδους βαθμίδα κοινωνικής ομαδοποίησης. Με τις εκλογές που διενεργούνται ανά τακτά χρονικά διαστήματα τα οποία είναι πάντα προκαθορισμένα (οι εκλογές σε εθνικό επίπεδο επιδέχονται εξαιρέσεις οι οποίες αποτυπώνονται περιοριστικά στο εκάστοτε ισχύον Σύνταγμα), πραγματώνεται άμεσα και δηλώνεται με τρόπο οριστικό η βούληση του εκλογικού σώματος σε δεδομένη στιγμή. Στις εκλογές σε μια κοινοβουλευτική (έμμεση) δημοκρατία ο πληθυσμός επιλέγει τους αντιπροσώπους του για να τον εκπροσωπήσουν στο κοινοβούλιο.
Σύμφωνα με το Ελληνικό Σύνταγμα οι βουλευτικές εκλογές διεξάγονται κάθε τέσσερα χρόνια με σταυρό προτίμησης. Ωστόσο ο νόμος ορίζει ότι σε περίπτωση πρόωρων εκλογών, οι οποίες διενεργούνται μέσα σε δεκαοκτώ μήνες από τις προηγούμενες, αυτές δεν γίνονται με σταυρό προτίμησης, αλλά με δεσμευμένους συνδυασμούς (λίστες-υπάρχει προκαθορισμένη σειρά εκλογής υποψηφίων), όπως οι εκλογές του 1985 (τότε που ο Ανδρέας Παπανδρέου ήθελε να έχει βουλευτές απόλυτα υποτακτικούς και στην προεδρική εκλογή είχαμε πολύχρωμα ψηφοδέλτια!). Η τελευταία διαδικασία ακολουθήθηκε και κατά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012, οι οποίες διενεργήθηκαν μέσα σε ενάμιση μήνα από τις προηγούμενες, αυτές της 6ης Μαΐου 2012.
Όπως συνάγεται από τα παραπάνω οι εκλογές είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία (σχεδόν η μοναδική) για τους πολίτες να εκφρασθούν πολιτικά και να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης σε εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις τις οποίες θεωρούν ότι θα κυβερνήσουν τον τόπο όσο γίνεται πιο αξιοκρατικά και έντιμα. Αυτά τουλάχιστον πρέπει να ισχύουν στις πραγματικές δημοκρατίες. Πόσο όμως διαφέρει (στην πατρίδα μας) η θεωρία από την πραγματικότητα; Είναι προφανές πως η διαφορά μεταξύ τους είναι τεράστια. Στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία, τα δημοκρατικά ελλείμματα είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Ζούμε δυστυχώς μέσα στην παρακμή και την αθλιότητα βιώνοντας ένα δεξιο-κεντρο-αριστερό επαίσχυντο μνημόνιο!
Παλιότερα οι εκλογές επισπεύδονταν κατ’ επίκληση των κρισίμων εξελίξεων στο Κυπριακό (ψευδέστατο επιχείρημα ασφαλώς αλλά έπρεπε να βρεθεί μια δικαιολογία). Πρώτος διδάξας ήταν ο «εθνάρχης» Καραμανλής. Πριν πέντε περίπου χρόνια ο Γ. Παπανδρέου καταστρατηγώντας την εντολή που έλαβε από το λαό παρέδωσε τρομαγμένος την εξουσία κατ’ εντολή της τρόικας στους τραπεζίτες ανδρείκελα της αγαπημένης του παγκόσμιας κυβέρνησης. Τώρα η Βουλή διαλύεται πριν οι νέοι βουλευτές προλάβουν να καλοκάτσουν στα έδρανα τους, αφού, η κυβέρνηση Τσίπρα έχασε τη δεδηλωμένη, διότι, αντί να εφαρμόσει το πρόγραμμα απελευθέρωσης από την τρόικα που υποσχέθηκε, έφερε ένα νέο πιο σκληρό από τα προηγούμενα μνημόνιο! Και αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, δεν είναι αυτοί που έφυγαν που έριξαν την κυβέρνηση! Ο ΣΥΡΙΖΑ έπεσε γιατί αυτοαναιρέθηκε! Την κυβέρνηση την έριξαν αυτοί που έμειναν και που μαζί με ΠΟΤΑΜΟ-ΠΑΣΟΚ-ΝΔ ενέκριναν τις ευρωπαϊκές πολιτικές τις οποίες πριν ανέβουν στην εξουσία κυριολεκτικά έφτυναν! Και έτσι θα γίνει ξανά αυτό που θέλουν Μέρκελ και Σόιμπλε και όλα φυσικά τα γνωστά ξένα κα εγχώρια εξαπτέρυγα τους: Να εκλέξουμε δηλαδή μια ακόμα εξαρτώμενη πολυσυλλεκτική κυβέρνηση η οποία θα εφαρμόσει όλα τα σκληρά μέτρα που προβλέπει το τελευταίο μνημόνιο της παράδοσης που συνυπογράψαμε με τους τοκογλύφους δανειστές μας! Το πείραμα Ν.Δ.-ΠΑ.ΣΟ.Κ. έκανε κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη δουλειά, γιατί λοιπόν να μην το επαναλάβουμε; Για αυτό γίνονται οι εκλογές και όλα τα υπόλοιπα μην τα πιστεύετε.
Με αυτά τα δεδομένα, γιατί στ΄ αλήθεια ένας υποψιασμένος, προβληματισμένος και καθ’ όλα δημοκρατικός και νομοταγής πολίτης να προσέλθει στην κάλπη στις 20 Σεπτεμβρίου για να ασκήσει το εκλογικό του δικαίωμα; Μήπως γιατί συμπληρώθηκε η τετραετία και πρέπει να εκλεγεί νέα κυβέρνηση; Μήπως γιατί μέχρι τώρα τα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα (μηδέ εξαιρούμενου του αριστερού ΣΥΡΙΖΑ που το ίδιο έδωσε δυστυχώς το δικαίωμα να το αποκαλούν αριστερή παρένθεση) τήρησαν έστω και στο ελάχιστον τις προεκλογικές υποσχέσεις-δεσμεύσεις τους; Μήπως γιατί οι επικεφαλής των ψηφοδελτίων είναι πραγματικά οι άριστοι; Μήπως γιατί έχουμε την ευκαιρία να επιλέξουμε εμείς τον βουλευτή μας και όχι να μας τον επιβάλει το σύστημα; Ή μήπως γιατί έσπασε το αριστερό του χέρι ο μικρός Αλέξης!!! Χίλια μήπως μπορούμε να επικαλεσθούμε για να δικαιολογήσουμε εκείνους που εύχονται την Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου να είναι γαλήνιος ο καιρός και η θάλασσα μπουνάτσα.
Μόνη παρηγοριά μας το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα καλαθόσφαιρας στο οποίο εύχομαι η εθνική μας ομάδα να φθάσει έως τον τελικό της 20ης Σεπτεμβρίου και έτσι την ώρα της ανακοίνωσης των εκλογικών αποτελεσμάτων να βγούμε στους δρόμους πανηγυρίζοντας, όχι για τους ψεύτες πολιτικούς, αλλά για τα παιδιά της αγαπημένης όλων των Ελλήνων που θα υψώνουν ξανά στον έβδομο ουρανό, όχι τα κομματικά λάβαρα αλλά την γαλανόλευκη …
Υ.Γ.1: Η Ελλάδα έχει ανοιχτό και διαρκές πρόβλημα εθνικής ασφάλειας (Τουρκία, Αλβανία, Σκόπια). Το κεφάλαιο αυτό λείπει ξανά προκλητικά από την προεκλογική ατζέντα όλων των κομμάτων. Οι πάντες το αντιπαρέρχονται ωσάν να μην υπάρχει. Και η επίσημη Ελλάς μέχρι στιγμής είναι δραματικά απούσα από τα όσα συζητούνται γα τη λύση του Κυπριακού …. Ψηλά γράμματα θα μου πείτε μα δεν έχετε δίκαιο! Η καταιγίδα έρχεται και εμείς δεν έχουμε ούτε ομπρέλα!
Υ.Γ.2: Σύμφωνα με την 4η παράγραφο του άρθρου 41 του Συντάγματος, η Βουλή που εκλέχθηκε μετά από διάλυση της προηγούμενης δεν μπορεί να διαλυθεί πριν περάσουν 12 μήνες. Υπενθυμίζεται ότι η προηγούμενη Βουλή διαλύθηκε στις 31-12-2014 λόγω αδυναμίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας … Τότε γιατί έχουμε ξανά εκλογές; Σιγά το σύνταγμα θα μου πείτε! Για όλα αποφασίζει η τρόικα!
Δρ. Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο ΤΕΙ Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού
a.avgoustis@hotmail.com
