Η «επιστροφή» στις θέσεις τους για τους «επίορκους» δημοσίους υπαλλήλους που συγκαταλέγονται στους γνωστούς φακελάκηδες, παιδεραστές ή καταχραστές του δημοσίου χρήματος παγιώνει την εικόνα μιας διαλυμένης δημόσιας διοίκησης η οποία έχει ως στόχο να καλυφθούν πελατειακές ανάγκες. Η όλη υπόθεση θυμίζει έντονα φαρσοκωμωδία καθώς η εντολή να επιταχύνουν τα πειθαρχικά συμβούλια την ολοκλήρωση των ελέγχων δίνεται κατόπιν εορτής, ώστε να δικαιολογηθούν τα προσχήματα, όταν από την αρχή του έτους από τις 903 υποθέσεις που έπρεπε να ελεγχθούν, εκκρεμούν 460. Η παράταση για την άρση της αργίας είναι φύλο συκής και ουσιαστικά προσβάλει και δυσφημεί το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων. Οι επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι δεν έχουν καμία θέση στη κρατική διοίκηση.