Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ – ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Η οικονομία μέσα από το έμπειρο «οικονομολογικό» μάτι, του Θανάση Γαλανόπουλου, Ξανθιώτη Οικονομολόγου – Φοροτεχνικού που δίνει την πραγματική διάσταση στην πολιτική σκέψη όλων μας.
Ας διαβάσουμε αυτά που έχει γράψει. Αξίζει να καταγράψουμε πράγματα που όλοι σκεφτόμαστε και που πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπ όψη μας την ώρα που θα πάμε, μέσω της κάλπης, να αποφασίσουμε για το δικό μας μέλλον.
Κοινωνικό κράτος, οικονομική ευημερία, αυτάρκεια, ανθρωποκεντρικός προσανατολισμός. Έννοιες που δυστυχώς τείνουν να εξαλειφθούν από τον κοινωνικοοικονομικό μας χάρτη, ενώ αντίθετα βρίθουν στα Βόρεια προηγμένα κράτη.
Η αντιμετώπιση της κρίσης που βιώνει η κάθε χώρα της Ε.Ε έρχεται με διαφορετικό τρόπο, έχει άλλη έκταση και ένταση, ανάλογα με τη δομή στην οικονομική της διάρθρωση. Κάθε χώρα έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, δρα και δίνει έμφαση στις δικές της κατευθύνσεις και τα δικά της ζητήματα.
Οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν και οι διεθνείς συγκυρίες του χρηματοπιστωτικού συστήματος όξυναν και δυσχέραιναν την ήδη προβληματική μας οικονομία. Η παραγωγική βάση της Ελληνικής οικονομίας είναι ισχνή καθώς στηρίχθηκε, σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, σε τομείς όπως ο τουρισμός, η ναυτιλία, η αγροτική παραγωγή, η κτηνοτροφία. Κλάδοι που πλήττονται ιδιαίτερα από την κρίση.
Παρά ταύτα λύσεις υπάρχουν. Ο Έλληνας από το 2009 και έπειτα βίωσε το κυβερνητικό πρόγραμμα του σοσιαλισμού, της δεξιάς και κατέληξε σε αριστερά χέρια. Τα δεδομένα δείχνουν πως το ιδεολογικό υπόβαθρο από μόνο του δεν είναι επαρκές. Χρειάζεται επιστημονικό προσωπικό ( η χώρα μας έχει πάρα πολλά ανεκμετάλλευτα μυαλά που αναζητούν στο εξωτερικό κάτι πιο επικερδές και αξιοκρατικό – πάντα σύμφωνα με τα προσόντα τους), γνώσεις, ικανότητες. Και προπαντός πολιτική βούληση που να περιβάλλεται από ΛΟΓΙΚΗ, να τιθασεύει τα όποια «κολλήματα» προκύπτουν από την ιδιοσυγκρασία των κομματικών σχηματισμών.
Η χώρα χρειάζεται μεταρρυθμίσεις, ανάπτυξη της εξαγωγικής της ικανότητας, ευκαιρίες και κίνητρα για «επιχειρείν», ορθή διαχείριση φυσικών πόρων. ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ. Τα στερεότυπα, η σπατάλη, η υπερκατανάλωση πλέον δεν έχουν καμία θέση στη καθημερινότητα μας. Επιβάλλεται η αλλαγή νοοτροπίας περί ρουσφετιών και δανεικών. Ακόμη, ο περιβόητος εξορθολογισμός του δημοσίου τομέα.
Επιπρόσθετα, η αξιοποίηση πλουτοπαραγωγικών πηγών και συγκριτικών πλεονεκτημάτων του τόπου, η αποφορολόγηση και η ανάπτυξη μέσω ευρωπαϊκών κονδυλίων (ΕΣΠΑ) του πυλώνα της ελληνικής οικονομίας, της μικρομεσαίας επιχείρησης. Τέλος, ο επαναπατρισμός ελληνικών κεφαλαίων με την προϋπόθεση, τουλάχιστον οι 4 συστημικές τράπεζες, μετά την ανακεφαλαιοποίηση τους, να μπορούν να εγγυηθούν για τις καταθέσεις.
Η μείωση μισθών και συντάξεων αλλά και των κοινωνικών παροχών (παιδεία, υγεία, κοινωνική πρόνοια, κοινωνική ασφάλιση, ασφάλεια κ.τ.λ.), καθώς και η αύξηση της άμεσης φορολογίας έχουν αρνητική επίδραση στο βιοτικό επίπεδο του λαού, μειώνουν την καταναλωτική του δύναμη και ως εκ τούτου και τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού. Τα υφεσιακά μέτρα από μόνα τους, δίχως πρωτοβουλίες για απεμπλοκή από τον κυκεώνα που μας έχουν επιβάλλει, αποτελούν τροχοπέδη για οποιαδήποτε εξέλιξη, οποιαδήποτε πρόοδο.
ΤΙΠΟΤΑ από όλα δεν θα αλλάξει αν πρώτα απ’ όλα δεν αλλάξουμε εμείς. Παθογένειες και νοοτροπίες του παρελθόντος , δυστυχώς συντηρούνται και γιγαντώνονται, αρκετές φορές και από τη μόνη ελπίδα αυτής της χώρας, της νεολαίας μας.
Κλείνοντας, πιστεύω ακράδαντα, ότι η προσπάθεια πρέπει να είναι συλλογική. ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΗΓΕΤΕΣ δεν υπάρχουν, για την ώρα τουλάχιστον, άνθρωποι που να μπορούν να εμπνεύσουν και να μας βγάλουν από το μακρύ αδιέξοδο που βιώνουμε. Με την ελπίδα να εμφανιστούν στο προσκήνιο και φιλοσοφία να βελτιώσουμε τις ζωές των ανθρώπων και την καθημερινότητά τους , προχωράμε μπροστά αισιόδοξα , συμβάλλουμε στην αλλαγή, γινόμαστε κομμάτι της. Το διακύβευμα είναι το μέλλον μας….
ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ Δ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ – ΦΟΡΟΤΕΧΝΙΚΟΣ
