Δεν διαπραγματευόμαστε την έννοια της Γενοκτονίας
Ν. Λυγερός
Για κάθε αρνητή της Γενοκτονίας έχουμε να πούμε το ίδιο πράγμα. Δεν είναι μόνο απαράδεκτος, αλλά παράνομος. Δεν διαπραγματευόμαστε την έννοια της Γενοκτονίας. Ακολουθούμε την επινόηση του R. Lemkin, ξέρουμε τις φάσεις του Stanton και τη διαδικασία διόρθωσης. Η Ελλάδα αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Εβραίων, τη Γενοκτονία των Ποντίων, τη Γενοκτονία των Αρμενίων και στη συνέχεια ψήφισε την ποινικοποίηση κάθε αναγνωρισμένης γενοκτονίας. Έτσι το πλαίσιο και ειδικά το νομικό είναι ξεκάθαρο. Δεν υπάρχει λοιπόν κανένας λόγος καθυστέρησης, αφού η Ανθρωπότητα έχει ήδη αποφασίσει και η Ελλάδα ακολούθησε το ίδιο νοητικό σχήμα, γιατί είναι το πρέπον. Κι ακριβώς γι’ αυτόν το λόγο τα θέλουμε όλα και μάλιστα τώρα: την παραίτηση, την καταδίκη για πράξη βαρβαρότητας και την επιστροφή του κεφαλαίου που αποσύρθηκε από το βιβλίο. Η Γενοκτονία είναι πλέον ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας και όσοι την αμφισβητούν, αμφισβητούν την ίδια μας την ιστορία. Αυτή η πράξη είναι από τα πιο βαριά εγκλήματα κατά του Έθνους. Με άλλα λόγια, δεν πρόκειται μόνο και μόνο για μηδενισμό και ραγιαδισμό, αλλά για πισώπλατο χτύπημα στον αγώνα της διεθνούς αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ποντίων και τίποτα λιγότερο, αφού φτύνεις τα 353.000 θύματα. Διότι δεν πέθαναν απλώς, αλλά γενοκτονήθηκαν, γιατί αποτελούσαν τον στόχο μιας συστηματικής καταστροφής. Καταδικάστηκαν αθώοι επειδή ήταν Αρμένιοι, Ασσύριοι και Έλληνες, αυτό ήταν το έγκλημά τους για τον γενοκτόνο. Γενοκτονήθηκαν αθώοι για να εξαφανιστούν άνθρωποι, για να σκοτώσουν το μέλλον. Και τώρα έρχεται ένας αρνητής, μηδενιστής που μας εξηγεί ότι όλα αυτά τα θύματα μηδενίζονται ως προς την έννοια της Γενοκτονίας. Όμως δεν θα περάσει η βαρβαρότητα!
