Το βράδυ της 15ης Νοεμβρίου 1983, ο εγκάθετος της Τουρκίας Ραούφ Ντεκτάς, ο οποίος άρχισε να έχει προβλήματα αποδοχής στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα, σε συνεργασία με την Τουρκία και χρησιμοποιώντας την δύναμη που του έδινε ο τουρκικός κατοχικός στρατός στο νησί μας συγκάλεσε έκτακτη συνεδρία της λεγόμενης «βουλής» στα κατεχόμενα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας και παραπλανώντας τους Τουρκοκύπριους ηγετίσκους των άλλων κομμάτων, απέσπασε την συναίνεση τους για την ανακήρυξη μιας νέας κρατικής οντότητας στο νησί, την «Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου». Ο Ντεκτάς αναβαθμίστηκε μ’ αυτό τον τρόπο και άνοιξε ταυτόχρονο το δρόμο για την ισόβια προεδρία του. Βέβαια πολλοί Τουρκοκύπριοι ηγετίσκοι μετάνιωσαν οικτρά αργότερα για την τότε συγκατάθεση τους.
Η Τουρκία αναγνωρίζει αμέσως το ψευδοκράτος ως κρατική οντότητα, και είναι φυσικό επόμενο αφού είναι δικό της δημιούργημα, γιατί είναι γνωστό πλέον ότι, κανένας Ντεκτάς, κανένας Ταλάτ, κανένας Έρογλου ή κανένας Ακιντζί δεν μπορεί να κάνει οτιδήποτε αν δεν έχει την έγκριση της Τουρκίας και την προστασία του κατοχικού τουρκικού στρατού στο νησί.
Άλλωστε αυτή η ανακήρυξη δεν αποτελεί την κορύφωση των προσπαθειών της Τουρκίας προς νομιμοποίηση της κατοχής και της de facto διχοτόμησης του νησιού μας; Η αντίδραση της Κυπριακής Δημοκρατίας ήταν άμεση, με προσφυγή στον Οργανισμό Ενωμένων Εθνών. Έτσι σε έκτακτη συνεδρία του Συμβουλίου Ασφαλείας στις 18 Νοεμβρίου 1983 εκδίδει το ψήφισμα 541 με το οποίο:
1. Aποδοκιμάζει τη Διακήρυξη των τουρκοκυπριακών αρχών της δήθεν απόσχισης τμήματος της Kυπριακής Δημοκρατίας.
2. Θεωρεί την πιο πάνω διακήρυξη σαν νομικά άκυρη και ζητά την ανάκληση της.
3. Zητεί την επείγουσα και αποτελεσματική εφαρμογή των ψηφισμάτων 365 (1974) και 367 (1975),
4. Zητεί από το Γενικό Γραμματέα να συνεχίσει την αποστολή του καλών υπηρεσιών ώστε να επιτευχθεί το συντομότερο δυνατό πρόοδος προς μια δίκαιη και διαρκή διευθέτηση στην Kύπρο.
5. Kαλεί τα μέρη να συνεργαστούν πλήρως με το Γενικό Γραμματέα στην αποστολή του καλών υπηρεσιών.
6. Kαλεί όλα τα κράτη να σέβονται την κυριαρχία, ανεξαρτησία, εδαφική ακεραιότητα και το αδέσμευτο της Kυπριακής Δημοκρατίας.
7. Kαλεί όλα τα κράτη να μην αναγνωρίζουν οποιοδήποτε κυπριακό κράτος άλλο από την Kυπριακή Δημοκρατία.
8. Kαλεί όλα τα κράτη και τις δυο κοινότητες στην Kύπρο να απέχουν από οποιαδήποτε ενέργεια η οποία θα μπορούσε να επιδεινώσει την κατάσταση.
9. Zητεί από το Γενικό Γραμματέα να κρατά το Συμβούλιο Aσφαλείας πλήρως ενημερωμένο.
Θα ήταν παράληψη μου να μην αναφέρω ότι εγκρίθηκε το ψήφισμα αυτί με 13 ψήφους υπέρ, μίαν εναντίον (Πακιστάν) και μίαν αποχή (Iορδανία).
Δυστυχώς οι μεγάλοι και ισχυροί, αλλά και τα ίδια τα Ενωμένα Έθνη έμειναν απλά στα λόγια, όσο για τους Γενικούς Γραμματείς των Ηνωμένων Εθνών, μετά τον Κούρτ Βαλτχάϊμ που ακολουθούσε μια έντιμη τακτική, οι διάδοχοι του έγιναν απλά φερέφωνα των θέλω των ισχυρών της γης και κυρίως των ΗΠΑ. Γιατί αλλιώς πώς να εξηγήσει κάποιος το γεγονός ότι η Τουρκία δεν έχει υποστεί καμιά τιμωρία, ενώ έχει κάνει μια εισβολή στην Κύπρο στις 20 Ιουλίου 1974, κατέχει με τη βία χρησιμοποιώντας χιλιάδες κατοχικού τουρκικού στρατού το 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας, εδώ και 41 χρόνια και ενώ έχουνε βγει σωρεία ψηφισμάτων του Ο.Η.Ε, αλλά και της Ε.Ε. που καταδικάζουν την Τουρκία και τις ενέργειες της, γιατί από πιο παλιά έκανε προσπάθειες η Τουρκία για απόσχιση του κατεχομένου εδάφους της Κύπρου , Ακόμη και την 13η Φεβρουαρίου 1975 με μονομερή απόφαση της διακηρύττει ότι τμήμα της Δημοκρατίας της Kύπρου θα καταστεί «Oμόσπονδο Tουρκικό Kράτος» και εκεί εκδόθηκε και πάλι το υπ’ αριθ. 367 καταδικαστικό ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε..
Η Τουρκία συνεχίζει να παραβιάζει όλους τους διεθνείς κανόνες, όλα τα ψηφίσματα και αποφάσεις για απόσυρση του τουρκικού στρατού κατοχής, δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία και όμως δεν της έχει επιβληθεί καμιά κύρωση, έστω και οικονομική σε αντίθεση με άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις εισβολών χωρών σε άλλες χώρες που είχαμε και στρατιωτικές παρεμβάσεις του ΝΑΤΟ για επιβολή της νομιμότητας και της αποκατάστασης υποτίθεται των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στους λαούς θύματα.
Η Τουρκία αποθρασυνόμενη πλήρως από την ατιμωρησία των εγκλημάτων της στην Κύπρο, συνεχίζει τις προσπάθειες της για αναγνώριση του ψευδοκράτους. Χρησιμοποιεί διάφορους πλάγιους τρόπους, όπως η συμμετοχή του ψευδοκράτους σε διεθνή φόρουμ και συνέδρια, αλλά και διεθνείς διοργανώσεις, και όχι μόνο. Κι έχουμε φαινόμενα όπου πετυχαίνει το στόχο της, όπως η συμμετοχή του ψευδοκράτους ως κρατικής οντότητας στην πρόσφατη διάσκεψη των ισλαμικών χωρών.
Η ευθύνη όμως της διαμορφωθείσης κατάστασης βαρύνει και την δική μας πλευρά, τις κυβερνήσεις μας στην Κύπρο οι οποίες πολλές φορές είναι απούσες, ή κάνουν αργοπορημένες ή μη καλά μελετημένες κινήσεις ( περιμέναμε να κάνει εγκαίνια ο Ερτογάν του αγωγού που κατασκεύασαν ου Τούρκοι μεταφέροντας νερό από την Τουρκία στα κατεχόμενα, για να κάνουμε διαμαρτυρία, τόσο καιρό που ήμασταν;). Μεγάλη ευθύνη όμως έχουμε κι εμείς ο λαός, αλήθεια πόσοι από εμάς, ιδίως τους Κύπριους το θυμήθηκαν; Πόσοι ύψωσαν έστω μια φωνή διαμαρτυρίας για την κατοχή του 37% της πατρίδας μας. Πόσοι από εμάς αφιέρωσαν έστω και μια ώρα για να συμμετέχουν σε μια πορεία διαμαρτυρίας, σε μια πορεία καταδίκης, σε μια πορεία αντίστασης για το συνεχές κακό της κατοχής, της καταστροφής της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και της αλλαγής της ταυτότητας του κατεχομένου τμήματος του νησιού μας;
Ας αναλογιστούμε ως Έλληνες της Κύπρου τις μεγάλες ευθύνες που έχουμε έναντι του τόπου μας, του ιστορικού παρελθόντος του, αλλά του μέλλοντος του, που δεν ανήκει σε μας αλλά στις μελλούμενες γενιές.
Ελένη Χατζηγεωργίου
Πρόεδρος Συλλόγου Κυπρίων Ξάνθης
