Η Επιτροπή Ειρήνης Ξάνθης αποχαιρετά με βαθιά θλίψη ένα απ’ τα ιδρυτικά μέλη και τον επί σειρά ετών πρόεδρο της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ).
Ο Ευάγγελος Μαχαίρας ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ΕΕΔΥΕ. Εκλέχτηκε πρόεδρός της το 1989. Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο, σε συνθήκες προσωρινής ανατροπής του σοσιαλισμού, υπό την πίεση της αντεπανάστασης σε χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, υπήρξε ουσιαστική η συμβολή του. Συνέβαλε στο να αποτελέσει και να παραμείνει η ΕΕΔΥΕ κι ο ρόλος της αναντικατάστατος στο αντιιμπεριαλιστικό-φιλειρηνικό κίνημα της χώρας μας, ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο των λαών και στη μήτρα που γεννά τους πολέμους, το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα και τα στηρίγματά του. Η παραπάνω από 20 χρόνια θητεία του ως προέδρου της ΕΕΔΥΕ επισφραγίστηκε το 2011, στο 16ο Συνέδριό της, όπου κι ανακηρύχτηκε επίτιμος πρόεδρός της.
Η δράση του, πρώτα απ’ όλα στην Εθνική Αντίσταση, τόσο ως μαχητής όσο και αργότερα υπερασπίζοντας και καλύπτοντας νομικά αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης που βασανίζονταν σε στρατόπεδα, αποδεικνύει το μεγαλείο της προσφοράς του. Γι’ αυτή του τη δράση κυνηγήθηκε, φυλακίστηκε, εκτοπίστηκε. Σημαντική ήταν η πολιτική εκστρατεία που έκανε -αν και υπόδικος- ενάντια στη Μακρόνησο, αγωνιζόμενος για να κλείσει το κολαστήριο όπου κρατούνταν χιλιάδες απλοί, λαϊκοί αγωνιστές που μάτωσαν για τον τόπο, αλλά και τη δράση του με το 114, την πάλη του ενάντια στη δικτατορία και τη συμβολή του μέχρι σήμερα στον αγώνα για τις γερμανικές αποζημιώσεις.
Εξίσου σημαντική ήταν και η συνεισφορά του Ευάγγελου Μαχαίρα στους αγώνες των δικηγόρων, ως αντιπρόεδρος και πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών (ΔΣΑ) μέσα από τις γραμμές της ΕΕΔΥΕ και του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης (ΠΣΕ).
Για αρκετά χρόνια διετέλεσε πρόεδρος της Επιτροπής Ειρήνης Διανοουμένων και Καλλιτεχνών, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη του κινήματος Ειρήνης σε αυτόν τον κλάδο. Το 1990, στο Συνέδριο του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης (ΠΣΕ) αναδεικνύεται πρόεδρος και το 1996 ανακηρύσσεται επίτιμος πρόεδρός του.
Η Επιτροπή Ειρήνης Ξάνθης εκφράζει θερμά συλλυπητήρια στη συντρόφισσά του στη ζωή και στον αγώνα για 57 χρόνια Δάφνη Σκούρα, στην κόρη του και τους συγγενείς του και υπόσχεται να βαδίζει πάντα στα ίδια βήματα και να παλεύει για τα ίδια πανανθρώπινα ιδανικά, κατά της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας, για την ανατροπή της, για μια κοινωνία δίκαιη, σοσιαλιστική.
Σύντομο βιογραφικό του Ευάγγελου Μαχαίρα
Ο Ευάγγελος Μαχαίρας γεννήθηκε πριν 97 χρόνια στα Αγιωργίτικα της Αρκαδίας. Τελείωσε το Γυμνάσιο στην Τρίπολη και τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πριν διοριστεί δικηγόρος, στρατεύθηκε στο 11ο Σύνταγμα Πεζικού, στις τάξεις του οποίου υπηρέτησε μέχρι τον Απρίλη του 1941. Στο Αλβανικό Μέτωπο τραυματίστηκε στο Τεπελένι το Δεκέμβρη του 1940, νοσηλεύτηκε σε νοσοκομεία των Ιωαννίνων και της Αθήνας και επέστρεψε το Μάρτη του 1941. Τιμήθηκε με το αριστείο ανδρείας.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, πήρε μέρος στην ΕΑΜική Αντίσταση, ως διοικητής μονάδων του ΕΛΑΣ στην Πελοπόννησο και τραυματίστηκε σοβαρά. Πήρε μέρος σε πολλές μάχες του 8ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ στο Μωριά, με τον Άρη Βελουχιώτη.
Το 1943-1944 έγραψε πολλά γνωστά τραγούδια για την Αντίσταση: “Η μάνα του Αντάρτη”, “Μες τα κατάμαυρα ντυμένη”, “Το νέο αρματολίκι”. Μετά την Απελευθέρωση άρχισε να δικηγορεί στην Τρίπολη. Διετέλεσε πρόεδρος του “Δημοκρατικού Συλλόγου Αρκαδίας” και διευθυντής της εφημερίδας “Νεολόγος της Τριπόλεως”.
Επί χρόνια συμπορεύτηκε κι ακολούθησε σταθερά το ΚΚΕ.
Από το 1946 έως το 1950, υπέστη όλων των ειδών τις διώξεις (εξορία, Μακρόνησος, Ικαρία, στρατοδικείο) και σώθηκε από βέβαιο θάνατο, ύστερα από διεθνή κινητοποίηση. Το 1952 μετατέθηκε από το Δικηγορικό Σύλλογο της Τρίπολης στο Δικηγορικό Σύλλογο Πειραιά και το 1956 στο Δικηγορικό Σύλλογο της Αθήνας (ΔΣΑ).
Υπήρξε δικηγόρος των εργαζομένων και των καταδιωκόμενων για πολιτικούς λόγους.
Το 1955 εκλέχτηκε γενικός γραμματέας της “Νέας Κίνησης Δικηγόρων Αθηνών”. Μετά την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος, ανέλαβε την προεδρία της Κίνησης αυτής. Το 1964 εκλέχτηκε μέλος του ΔΣ του ΔΣΑ, το 1977 αναδείχθηκε σε αντιπρόεδρο και το 1981 σε πρόεδρό του. Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, αγωνίστηκε για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών συνδικαλιστικών, λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Από το 1987 είναι Επίτιμος Πρόεδρος του ΔΣΑ.
Από το 1955 μετέχει στο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα της χώρας. Το 1989 εκλέχτηκε πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και την Ειρήνη και το 1990 πρόεδρος του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ειρήνης, του οποίου είναι επίτιμος πρόεδρος από το 1996.
Μαζί με τον Μανώλη Γλέζο πρωτοστάτησαν στην ίδρυση και δραστηριοποίηση του Εθνικού Συμβουλίου για τη Διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών προς την Ελλάδα.
Πρωτοστάτησε στην πάλη για την υλοποίηση των αποφάσεων του ΟΗΕ για την Κύπρο, καθώς και ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα Βαλκάνια, τη Γιουγκοσλαβία και άλλες χώρες του κόσμου. Πήρε μέρος σε διάφορους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες.
Εκτός από τη θητεία του στη δημοσιογραφία (φοιτητικές και επαρχιακές εφημερίδες 1936-1946) εξέδωσε τα βιβλία: “Η ιστορία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών”, “Το πολιτικό μας σύστημα (1821-2012)” “50 χρόνια μετά” (χρονικό της Εθνικής Αντίστασης), “Η Τέχνη της Αντίστασης”, “Πίσω από το Γαλανόλευκο Παραπέτασμα”, “Διότι δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις”.
