Του Φώτη Τριάρχη
Σε αναβρασμό βρίσκεται το πολιτικό σκηνικό, η ρευστότητα του οποίου πυροδοτεί σενάρια επί σεναρίων για αναδιάταξή του. Οικουμενική, συγκυβέρνηση, διασπάσεις κομμάτων, όλα βρίσκονται στο τραπέζι των πολιτικών αναλυτών και των επιτελείων των κομμάτων κάθε απόχρωσης.
Στο τραπέζι φαίνεται να έχουν πέσει ονόματα για τη θέση του επικεφαλής μιας κυβέρνησης συνεργασίας, στα πρότυπα ΠαπαδήμουΟ Αλέξης Τσίπρας, στην πρόσφατη συνέντευξή του στην ΕΡΤ, αναφέρθηκε στα σενάρια αυτά, αφήνοντας ένα ορθάνοιχτο παράθυρο για το -απροσδιόριστο- μέλλον, δηλώνοντας ότι δεν βρίσκει σκόπιμη «σε αυτήν τη φάση» μια οικουμενική ή μια συγκυβέρνηση. Απέφυγε επίσης να απαντήσει στο ερώτημα αν θα εξέταζε το ενδεχόμενο διεύρυνσης της κυβερνητικής πλειοψηφίας χωρίς τον ίδιο στην πρωθυπουργία.
Ο Αλ. Τσίπρας γνωρίζει -παρά τα όσα υποστηρίζει δημοσίως- ότι η πλειοψηφία των 153 βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι εύθραυστη. Ιδίως όταν έπονται σημαντικές ψηφοφορίες στη Βουλή, όπως για τα «κόκκινα» δάνεια ή για το ασφαλιστικό. Μπορεί να δηλώνει ότι και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κυβέρνησε με 151, ωστόσο η κυβέρνηση της ΝΔ τότε κράτησε μόλις δύο χρόνια.
Η «γραμμή» του Μαξίμου είναι πως «όποια αποσκίρτηση βουλευτή πλέον θα είναι ύποπτη», καθώς όλοι γνώριζαν τι περιλαμβάνει το πρόγραμμα που συμφωνήθηκε το καλοκαίρι. «Όποιος διαφωνούσε θα μπορούσε να μην μπει στις λίστες» λένε από το πρωθυπουργικό περιβάλλον, υπονοώντας ότι αν κάποιος βουλευτής καταψηφίσει σε κρίσιμες ψηφοφορίες, θα είναι προϊόν άλλων, παρασκηνιακών συναλλαγών, ήτοι «αποστασίας». Υπενθυμίζεται, εξάλλου, ότι κάπως έτσι έπεσε και η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Ο πρωθυπουργός είπε και κάτι ακόμη που έχει ενδιαφέρον, στη συνέντευξή του στην ΕΡΤ: πως η δεδηλωμένη της κυβέρνησης χάνεται μόνο σε περίπτωση πρότασης μομφής. Κάτι που σημαίνει ότι σε επίμαχες ψηφοφορίες, αν οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχουν αποσκιρτήσεις αλλά ψηφίσουν βουλευτές από άλλα κόμματα, τότε δεν προτίθεται να παραιτηθεί.
Με άλλα λόγια, πετά το μπαλάκι στα κόμματα της αντιπολίτευσης: «Αν θέλετε ρίξτε με» είναι το μήνυμα.
Συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα, μιλώντας στο zougla.gr, παραδέχονται ότι η κυβέρνηση δέχεται ασφυκτικές πιέσεις από το εξωτερικό και ιδίως από τη σοσιαλδημοκρατική ομάδα στο ευρωκοινοβούλιο, για συγκυβέρνηση με άλλα κόμματα, κυρίως το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι και την Ένωση Κεντρώων. Αποκαλύπτουν, μάλιστα, ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν βλέπει αρνητικά μια τέτοια προοπτική, αλλά «τα άλλα κόμματα είναι αλλού γι’ αλλού».
Από την πλευρά της Χαριλάου Τρικούπη, η Φώφη Γεννηματά τηρεί σκληρή γραμμή. «Αν μπούμε στην κυβέρνηση, πολιτικά θα έχουμε πεθάνει. Το κάναμε με τον Σαμαρά, το πληρώσαμε, τώρα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί» λένε συνεργάτες της. Στην ουσία, η στρατηγική που ακολουθούν το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ είναι να ασκούν σκληρή κριτική, τεκμηριωμένη, ελπίζοντας να δικαιωθούν στο συλλογικό υποσυνείδητο για τις επιλογές που έχουν κάνει. Σε βάθος χρόνου εκτιμούν ότι θα μπορούν να συζητήσουν μια κυβερνητική εκδοχή, αλλά χωρίς τον Αλέξη Τσίπρα στο τιμόνι μιας οικουμενικής ή ευρύτερης συγκυβέρνησης.
«Ακολουθούμε στρατηγική Στάλιγκραντ: Όσο προχωράει ο χειμώνας, τόσο πιο δύσκολα θα τα βρίσκει ο Τσίπρας και τόσο πιο εύκολα θα είναι κοντά στην παράδοσή του» λέει συνομιλητής της προέδρου του ΠΑΣΟΚ.
Οι περισσότεροι βλέπουν εξελίξεις την άνοιξη: στην πρώτη αξιολόγηση, η οποία πιθανότατα -όπως λένε καλά πληροφορημένες πηγές- θα περιλαμβάνει και επιπλέον μέτρα ύψους 5-6 δισ. ευρώ. Σε παρασκηνιακές συζητήσεις που γίνονται, στο τραπέζι έχουν πέσει μάλιστα και ονόματα για τη θέση του επικεφαλής μιας κυβέρνησης συνεργασίας, στα πρότυπα Παπαδήμου: Γιάννης Στουρνάρας, Γιώργος Προβόπουλος είναι τα ονόματα που ακούγονται περισσότερο για τη θέση της πρωθυπουργίας.
Πολλά θα κριθούν και από τις εξελίξεις στη ΝΔ. Τα σενάρια περί διάσπασης, δημιουργίας νέου κόμματος δίνουν και παίρνουν, παρότι διαψεύδονται επισήμως. Ωστόσο, η εκλογή νέου αρχηγού θα κρίνει την πορεία που θα ακολουθήσει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης -αν θα συμμετάσχει σε κυβέρνησης συνεργασίας, αν θα επηρεάσει και πώς τη διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού.
Για την ώρα, άπαντες έχουν στραμμένο το βλέμμα στην κατάληξη των διαπραγματεύσεων με το κουαρτέτο και την ψηφοφορία που θα ακολουθήσει για να αναπτυχθούν και να συγκεκριμενοποιηθούν περαιτέρω τα σενάρια που ακούγονται.