ΔΑΙΔΑΛΩΔΗΣ ΠΟΛΥΝΟΜΙΑ.
ΕΞΟΥΘΕΝΩΤΙΚΗ ΑΝΟΜΙΑ.
ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΚΑΙ ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΣ.
Κυρίαρχα στοιχεία στην έκτακτη σύσκεψη των μελών του ΕΒΕ Ν. ΞΑΝΘΗΣ για την κατάργηση της επιδότησης του 12%, το βράδυ της Δευτέρας 14 – 12 – 2015. Ο πρόεδρος του φορέα Στέλιος Μωραΐτης φρόντισε να υπάρχουν νομικοί, μέλη του Δικηγορικού Συλλόγου Ξάνθης οι οποίοι μας παρουσίασαν όλες τις πτυχές των όσων μας χρωστάνε και όσων θα μας πάρουνε αυτοί που καθιέρωσαν νομοθετικά το 12% το 1988, για να έχουμε ανάπτυξη στην πολύπαθη περιοχή μας.
Τονίστηκε απο ομιλούσα, ομιλήτρια, απασών των ομιλιών ομιλομφαλοσκοπούσα, ομίλων απάντων εν τω ουρανώ και επι της Γης, λάλον ύδωρ Πυθίας λαλίζουσα, λόγον μελίρυτον, λαίλαπος λαλία…και τα λοιπά, και τα λοιπά, και τα λοιπά….
Ό, τι δηλαδή προσεκτικά ενεργούντες όσοι ενεργήσουν για να πάρουν μέρος του ποσού του Α΄ εξαμήνου του 2010 ας είναι άντρες έτοιμοι για όλα, όπως εκείνοι που εμφανίστηκαν στην ανεπανάληπτη τηλεοπτική εκπομπή της Αννίτας Πάνια, όπως και στο χρυσό κουφέτο.
΄΄ Όλοι μαζί, μες το μαγαζί, πάει…το μαγαζί…΄΄ όπως μας αναλύει στα καφενεία ο συμπαθέστατος φίλος μας ο ΛΑΪΦ.
Ούτε μαγαζί έμεινε, ούτε 12%, ούτε ΟΥΤΙ να αποδώσει μουσικά την ανάπτυξη.
Έμειναν στα λόγια η ανάπτυξη, οι αναπτυξιακοί νόμοι, τα αναπτυξιακά μέτρα.
Τι να σου κάνουν οι ομολογουμένως φιλότιμες προσπάθειες του Στέλιου Μωραΐτη.
Τι να σου κάνουν οι διακεκριμένοι νομικοί που ήρθαν καλόπιστα να συμβάλλουν κάτι θετικό να βγει.
Τι να σου κάνουν και οι εργοδότες που κρατάνε με τα δόντια τις δουλειές και οι εργαζόμενοι με τις ατέλειωτες θυσίες και υποχωρήσεις. Εδω έχεις να κάνεις με ενα κράτος μινώταυρο που ζητάει συνέχεια ανθρωποθυσίες.
Οι 100 νέοι που έστελνε η Αθήνα στο μυθικό τέρας, είναι σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στις 350.000 νέους και νέες που πήραν τα μάτια τους και έφυγαν κακήν κακώς απο την πατρίδα τα τελευταία 6 χρόνια.
Έτσι η νομολογία, αλλοιώς η νομολογία, δεν υπάρχει νομολογία, πρώτη φορά καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε φαινόμενα του είδους, έλεγαν και ξανάλεγαν οι νομικοί.
Και τώρα;
Τι γίνεται τώρα μπροστά στην πινακίδα της Τροχαίας με την ένδειξη : dead end ( αδιέξοδο ) ;
Ποιός παίρνει πάνω του την ευθύνη να τραβήξει τον αραμπά;
Πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.
Το να δίνεις συμβουλές με τις ώρες τι πρέπει να γίνει, πως πρέπει να γίνει, γιατί έτσι κι οχι γιουβέτσι είναι εύκολο.
Πατριώτες μας…πήρε και μας…σήκωσε.
Το δικό μου συμπέρασμα.
Στέλιος Αρσενίου
