Η μεγαλύτερη πολιτική δοκιμασία γα τον Αλέξη Τσίπρα, μετά το καλοκαίρι του 2015, βρίσκεται σε εξέλιξη. Ασφαλιστικό – Φορολογικό, η διαπίστωση ότι το Grexit παραμένει στο τραπέζι, η απειλή εξόδου από τη Σένγκεν και τα μπλόκα των αγροτών «απειλούν» με «ρουά ματ» την κυβέρνηση.
Την ώρα που οι φορείς όλων των επαγγελματικών τάξεων βρίσκονται στους δρόμους στην καθολική απεργιακή κινητοποίηση, υπό τις «ευλογίες» και του τμήματος εργατικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας ταξίδεψε στο Λονδίνο και στο περιθώριο της Διάσκεψης των Δωρητών για τη Συρία είχε τετ-α-τετ με την Άνγκελα Μέρκελ.
«Εύθραυστη» πλειοψηφία
Στο εσωτερικό μέτωπο το Μέγαρο Μαξίμου επιχειρεί με διαρροές για συνωμοσίες εναντίον του να υπερασπιστεί την αριστερή του συνείδηση που, ωστόσο έχει κονιορτοποιηθεί στη μέγγενη της «πραγματικής» πολιτικής.
Το Μέγαρο Μαξίμου επιχειρεί με διαρροές για συνωμοσίες εναντίον του να υπερασπιστεί την αριστερή του συνείδηση που, ωστόσο έχει κονιορτοποιηθεί στη μέγγενη της «πραγματικής» πολιτικήςΕκτιμάται ότι οι 153 βουλευτές του κυβερνητικού σχηματισμού θα ψηφίσουν το Ασφαλιστικό. Το «μασάζ» για την αναγκαιότητα να περάσει η μεταρρύθμιση ώστε να μπει το νερό στο αυλάκι για την επικείμενη αξιολόγηση και στη συνέχεια τη συζήτηση του χρέους, αλλά και το σαφές μήνυμα ότι όποιος υπαναχωρήσει από την κυβερνητική γραμμή θα πρέπει να κάνει το «ηθικό» (να παραδώσει την έδρα του), φαίνεται ότι έχουν «κλειδώσει» το «ναι» των 153.
Το ενδεχόμενο των πρόωρων εθνικών εκλογών, σύμφωνα με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορεί να «υποστηριχτεί». Οι δύο εκλογικές αναμετρήσεις μέσα σ’ έναν χρόνο σε συνδυασμό και με το δημοψήφισμα, εκτιμάται ότι έχουν «κάψει» την πολιτική αυτή δυνατότητα σε συνδυασμό και με τη δημοσκοπική τουλάχιστον άνοδο της ΝΔ.
Παράλληλα, η κοινωνία έχει κουραστεί και τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα «πατήσουν» στο επιχείρημα απόδρασης του Αλέξη Τσίπρα από μία αποτυχημένη πολιτική, ενισχύοντας την «αριστερή παρένθεση». Στη γραμμή αυτή πολλά στελέχη και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αντιμάχονται το σενάριο των εκλογών, χαρακτηρίζοντάς το ως «ανεύθυνη πολιτική επιλογή». Παραμένει ωστόσο ως το ύστατο “χαρτί” στο πιο δύσκολο πολιτικό πόκερ των τελευταίων μηνών.
Όνειρο η… οικουμενική
Το σενάριο της οικουμενικής κυβέρνησης θα ήταν μία λύση που θα ισχυροποιούσε τη θέση της χώρας στο εξωτερικό και πιθανότατα θα άμβλυνε τις εσωτερικές γενικευμένες αντιδράσεις.
Το σενάριο της οικουμενικής κυβέρνησης θα ήταν μία λύση που θα ισχυροποιούσε τη θέση της χώρας στο εξωτερικό και πιθανότατα θα άμβλυνε τις εσωτερικές γενικευμένες αντιδράσεις
Με δεδομένο όμως ότι κανένα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης στη συγκεκριμένη συγκυρία δεν έχει τίποτα να κερδίσει από τη συμμετοχή του σ’ ένα τέτοιο κυβερνητικό σχήμα (αλλά αντίθετα έχει πολλά να χάσει) το Μαξίμου δεν το θέτει καν στο τραπέζι. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζεται ανένδοτος σε μία τέτοια πρόταση όπως και η Φώφη Γεννηματά που έχει ούτως ή άλλως να αντιμετωπίσει εσωκομματικά το σφοδρό «όχι» των Ευάγγελου Βενιζέλου, Ανδρέα Λοβέρδου και Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου, ενώ και το ΠΟΤΑΜΙ αντιμετωπίζει τη δική του εσωτερική δίνη εμφανίζοντας φαινόμενα διάλυσης.
Το χαρτί του εκλογικού νόμου
Εδώ ακριβώς φαίνεται να έρχεται ο «άσσος» της αλλαγής του εκλογικού νόμου με σκοπό την «κυβερνητική διεύρυνση», ένα σενάριο που φαίνεται να δυναμώνει. Χρησιμοποιώντας τον εκλογικό νόμο το Μαξίμου θα επιχειρήσει να αποκτήσει «πολιτικές εφεδρείες» που θα προσδώσουν ένα έστω προσωρινό αίσθημα πολιτικής σταθερότητας.
