ΑΡΘΡΟ του ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ ΜΠΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΥ
ΜΕΛΟΥΣ της ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
ΣΤΗΝ «ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ»
ΑΘΗΝΑ – ΠΕΜΠΤΗ 10 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016
Η κυβέρνηση προβάλει ως επιχείρημα ότι με την «ασφαλιστική μεταρρύθμιση» που προωθεί θα εξυγιάνει το σύστημα και θα αποτρέψει την κατάρρευσή του. Θέλει να πείσει πως οι αλλαγές που εισηγείται ή μάλλον επιβάλουν οι δανειστές, γίνονται για το… καλό των ασφαλισμένων. Για να συνεχίσουν να καταβάλλονται συντάξεις. Οι περικοπές συντάξεων ύψους 1.800.000.000 ευρώ για τα έτη 2017-2018 που προβλέπει ωστόσο το τρίτο μνημόνιο, αποδεικνύει πώς το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Και ο πλέον αδαής γνωρίζει πλέον πώς στόχος της κυβέρνησης είναι οι νέες περικοπές του κόστους συνταξιοδότησης.
Επιχειρείται δε να υιοθετηθεί ένα ασφαλιστικό σύστημα το οποίο όχι μόνο δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι θα συνεχίσουν τα επόμενα χρόνια να χορηγούνται συντάξεις, αλλά, αντιθέτως προβλέπει πως με μαθηματική ακρίβεια το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας θα καταρρεύσει και είναι αμφίβολο αν δίδεται και το φιλοδώρημα στο οποίο μετατρέπει η «μεταρρύθμιση» κυβέρνησης και τρόικας τις συντάξεις, ειδικά για τους νέους ασφαλισμένους.
Ειδικότερα για τις συντάξεις του Δημοσίου προτείνεται να υπαχθούν στον «Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης». Και είναι πραγματικά να αναρωτιέται κανείς, ποιος είναι ο φωστήρας που σκέφτηκε κάτι τέτοιο. Το καθεστώς που διέπει τις συντάξεις που χορηγεί το Δημόσιο στους Δημοσίους Υπαλλήλους δεν μπορεί σε πολλά σημεία να ταυτιστεί (ενοποιηθεί) με το καθεστώς των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, γιατί πρόκειται για διαφορετικές περιπτώσεις.
Οι συντάξεις του Δημοσίου βαρύνουν απευθείας τον Κρατικό Προϋπολογισμό. Για το λόγο άλλωστε αυτόν γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στο Σύνταγμα της χώρας (άρθρο 73). Προβλέπει ειδική διαδικασία για την ψήφιση των διατάξεων που αφορούν συνταξιοδοτικά θέματα του Δημοσίου ώστε να υπάρξει ενδελεχής έλεγχος των οικονομικών επιπτώσεων και του περιεχομένου των διατάξεων αυτών.
Πέραν δε τούτου, απόρροια της καταβολής των συντάξεων του Δημοσίου από τον Κρατικό Προϋπολογισμό (6.500.000.000 ευρώ ετησίως) είναι ότι δεν καταβάλλονται εργοδοτικές εισφορές αλλά αντίθετα το κράτος έχει έσοδα από την καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών από τους Δημοσίους Υπαλλήλους της τάξεως των 634.000.000 ευρώ ετησίως.
Αν λοιπόν υιοθετηθεί το μοντέλο που προτείνει η κυβέρνηση, αυτό του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (Ε.Φ.Κ.Α.), το κράτος θα κληθεί να καταβάλει εργοδοτικές εισφορές ύψους 1.268.000.000 ευρώ ετησίως. Από το συνολικό ποσό των 1.902.000.000 θα χρηματοδοτείτε η «αναλογική» σύνταξη η οποία θα στηρίζεται μόνο στις εισφορές, με τη διαφορά ότι το ποσό αυτό θα αθροίζεται στο συνολικό ποσό των εισφορών όλων των επιμέρους επαγγελματικών κλάδων που θα ενταχθούν στο «υπέρ – Ταμείο» και στη συνέχεια θα διανέμεται από κοινού σε όλους τους σημερινούς συνταξιούχους (πρώην μισθωτούς Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα, Ελεύθερους Επαγγελματίες, Ναυτικούς, Αγρότες κ.λπ.).
Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη τη χαμηλή εισπραξιμότητα των υφιστάμενων σήμερα Ι.Κ.Α., Ο.Α.Ε.Ε., Ο.Γ.Α., Ν.Α.Τ., τις υποτυπώδεις αμοιβές της πλειοψηφίας των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα, τη μαύρη εργασία, τις ελαστικές μορφές απασχόλησης κ.λπ., οι εισφορές των εργαζόμενων στο Δημόσιο θα αποτελούν τη μοναδική σταθερή χρηματική ροή στην οποία θα στηριχθεί η «αναλογική» σύνταξη. Σύντομα λοιπόν, σε συνδυασμό με την απουσία της εγγυητικής προστασίας του κράτους, θα φτάσουμε στο «φιλοδώρημα» για το οποίο μιλήσαμε παραπάνω.
Πρόκειται για ένα… εξαιρετικό σχέδιο που χωρίς αμφιβολία εξυπηρετεί τα σχέδια συγκεκριμένων συμφερόντων. Αυτών που θέλουν να διαλύσουν την Κοινωνική Ασφάλιση και να πριμοδοτήσουν τις Ιδιωτικές Ασφαλιστικές Εταιρείες που περιμένουν σαν τα κοράκια, όπως τα διάφορα Funds να πάρουν τα σπίτια και τις περιουσίες των Ελλήνων έχοντας στα χέρια τους τα «κόκκινα» δάνεια που τους προσφέρει η κυβέρνηση κατ΄ εντολή των δανειστών.
Αλήθεια, οι Υπουργοί της κυβέρνησης που συχνά πυκνά μνημονεύουν το τι συμβαίνει σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν δει να εφαρμόζεται ένα τέτοιο σύστημα που θέλουν να προωθήσουν στην Ελλάδα και υπό ποιες προϋποθέσεις και όρους; Έχει αποδείξει και αυτή η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, πώς νομοθετεί με δόγμα κόψε κι άλλο τους μισθούς, τις συντάξεις, τις δαπάνες του Δημοσίου, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα… Δεν έχει στόχο να οικοδομήσει, αλλά να γκρεμίσει και μέσα από τις στάχτες τα εμφανιστούν ως τιμητές οι ιδιώτες.
