Δύο συγνώμες και δύο πικρές αλήθειες.
Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος
Τον τελευταίο καιρό δύο συγνώμες που ειπώθηκαν από Έλληνες πολίτες «έπαιξαν» στα μέσα ενημέρωσης.
Στην πρώτη δεν δικαιωθήκαμε ως λαός, αλλά δικαιώθηκε ο Υπουργός και συνεχίζει το «θεάρεστο» έργο του και γεμίζοντας την Χώρα μετανάστες με ότι κακό μπορεί αυτό να σημαίνει σε βάθος χρόνου για τους Έλληνες πολίτες. Η διαφορά είναι ότι ο κ. Μπουζάλας είναι αντιρατσιστικής.
Η δεύτερη συγνώμη ακούστηκε από τα χείλη της Βούλας Παπαχρήστου που έκανε υπερήφανους τους Έλληνες πολίτες με την πρωτιά της στο Παγκόσμιο αθλητικό γίγνεσθαι αλλά οι Έλληνες φωστήρες αποφάσισαν ότι είναι ρατσίστρια. Σε αυτήν την περίπτωση δικαιώθηκε ο Ελληνικός λαός.
Συγκρίνοντας τις δύο περιπτώσεις, ο μεν Μουζάλας μας έκανε ρεζίλι διεθνώς αφού ακόμη και οι Σκοπιανοί μας δουλεύουν και παρανομούν εις βάρος της Χώρας μας, αλλά παραμένει στην θέση του με μόνο κριτήριο ότι δεν έχει κουραστεί ποτέ στην ζωή του αλλά είναι αντιρατσιστής.
Η Βούλα Παπαχρήστου που δουλεύει νυχθημερόν για να φέρει αυτό το αποτέλεσμα που έφερε, δεν θα πάει στους Ολυμπιακούς αγώνες, γιατί λέει έγραψε ένα ρατσιστικό ανέκδοτο.
Ο μεν πρώτος ζήτησε συγνώμη από τον Ελληνικό λαό, δικαιώθηκε και μας κυβερνά και μας εκπροσωπεί ως Χώρα με ότι αυτό συνεπάγεται…Η δε κ. Παπαχρήστου ζήτησε μεν συγνώμη αλλά δεν εισακούστηκε και δεν θα μας εκπροσωπήσει στους Ολυμπιακούς αγώνες για να μας κάνει υπερήφανους ως Χώρα.
Άρα λοιπόν μεταξύ των δύο «περηφανιών» της Χώρας και του Ελληνικούς λαού οι κυβερνόντες επιλέγουν τον κ. Μουζάλη να μας κάνει ρεζίλι διεθνώς γιατί λέει είναι αντιρατσιστής.
Τα συμπεράσματα δικά σας.
