«Παραχωμένο» το 12% για τις επιχειρήσεις της Θράκης. Συνεχίζουν να εξοντώνουν τους πολίτες οι εντολοδόχοι των οικονομικών εκτελεστών.
Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος
Αναζητήσαμε στο λεξικό την λέξη που χρησιμοποιήθηκε σε απάντηση των Θρακιώτικων επιχειρήσεων από τους διοικούντες την Χώρα.
παρωχημένος -η -ο [paroximénos] Ε3 : που ανήκει στο παρελθόν: Ο ιστορικός μελετά παρωχημένες εποχές. || (γραμμ.) Παρωχημένη λέξη / έκφραση. Παρωχημένη σημασία / χρήση μιας λέξης, που υπήρχε παλαιότερα. || (γραμμ.) ~ χρόνος, συντελεσμένος.
[λόγ. < αρχ. παρῳχημένος (γραμμ.: ελνστ. σημ.)]
Αποφασίστηκε λοιπόν στην λογική του «αποφασίζομαι και διατάσουμε» ότι το 12% είναι παρωχημένο δηλαδή ανήκει στο παρελθών, είναι παρωχημένης σημασίας, άρα ευτελισμένο, ανάξιο να ασχοληθεί κανείς μαζί του, καταδικάζοντας έτσι τις Θρακιώτικες επιχειρήσεις στον αφανισμό και το κλείσιμο.
Πάντως προκαλεί εντύπωση η τοποθέτηση αυτή, στην λογική ότι οι αριστεροί είναι άνθρωποι και θεωρητικά τουλάχιστον, δεν έχουν καταβολές που παραπέμπουν σε καιρούς όπως αυτούςς της εφταετίας και του «αποφασίζομαι και διατάσσομε». Τα χρόνια της δικτατορίας δέχτηκαν πιέσεις και διώξεις άρα τον τρόπο λειτουργίας της εφταετίας θα έπρεπε φυσιολογικά, μιας και δηλώνουν αριστεροί, να τον είχαν αποκηρύξει.
Αλήθεια τι σόι αριστεροί είναι αυτοί που με μία απόφαση ενός υπουργού παρακρατούνται τα χρήματα των επιχειρήσεων ή «κόβονται», για τον απλούστατο λόγο ότι οι αρμόδιοι υπουργοί είναι ανίκανοι να δημιουργήσουν εκείνες τις συνθήκες λειτουργίας του επιχειρείν για να μην χρειάζεται καμία επιχείρηση που δραστηριοποιείται στην Θράκη καμία επιδότηση προκειμένου να λειτουργεί και να δίνει ζωή στον τόπο με τις θέσεις εργασίας;
Αλήθεια πόσο παρωχημένη μπορεί να θεωρηθεί η υποχρέωση του κράτους προς τους πολίτες;.
Δυστυχώς οι Έλληνες επέλεξαν μέσα στην απόγνωση τους απογοητευμένοι από το πολιτικό σύστημα, στυγνούς οικονομικούς δολοφόνους της δημιουργίας, των προσδοκιών και όσο περισσότερο βρίσκονται εκεί που οι ίδιοι οι πολίτες τους τοποθέτησαν, οι αποφάσεις τους θα γίνονται ποιο δικτατορικές, ποιο ακραίες και ποιο επώδυνες για όλους τους Έλληνες πολίτες.
Δυστυχώς οι οικονομικοί εκτελεστές δεν επιλέγουν τα θύματα τους και στο στόχαστρο τους βρίσκεται η Χώρα και όχι τα παράπλευρα θύματα που είναι οι Έλληνες πολίτες.
