Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος
Ακούμε και διαβάζουμε τον τελευταίο καιρό συχνά πυκνά για την Κύπρο όπως λόγου χάρη η Κύπρος βγαίνει από το μνημόνιο, η Κύπρος μπλοκάρει τα σύμφωνα ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. Η Κύπρος εκμεταλλεύεται τα δώρα Θεού, τον ορυκτό της πλούτο στο έπακρον και ότι το πρώτο γεωτρύπανο οσονούπω θα βυθιστεί στα σωθικά της Μεσογείου για να της δώσει περαιτέρω οικονομική ανάπτυξη και νοιώθουμε υπερήφανοι που το ομογάλακτο, ομόαιμο κράτος της Κύπρου πάει καλά και υπάρχουν προοπτικές να πάει καλλίτερα, βάζοντας στην ουσία τα γυαλιά στην «μητέρα Ελλάδα».
Αντίθετα από ότι βιώνουμε στην Ελλάδα, η Χώρα μας πάει από το κακό στο χειρότερο. Γιατί;
Όπως διαβάζουμε, οι Έλληνες πολίτες έχουν πληρώσει τα μαλλιά της κεφαλής τους για να πάρουν τεχνογνωσία με σκοπό να βγούνε από αυτήν την επικίνδυνη στενωπό που την οδήγησαν άφρονες πολιτικοί που καταχράστηκαν την εμπιστοσύνη των πολιτών.
Αντί ο Έλληνας φορολογούμενος να πληρώνει τα μαλλιά της κεφαλής του σε κάθε «κερατά» παντογνώστη, ο οποίος, απλά πληρώνεται και το αποτέλεσμα των γνώσεων του μας οδηγεί όλο και ποιο βαθιά στην κρίση γιατί δεν ρωτούμε τους Κύπριους αδελφούς να μας πούνε τι έκαναν αυτοί και βγαίνουν από την «στενωπό»;
Γιατί δεν ρωτούμε τους ομοαίματους μας Κύπριους για να μας μάθουν τον τρόπο;
Είναι θέμα ντροπής;
Θέμα γοήτρου ή μήπως είναι θέμα «κονομησιάς»;
