Θανάσης Μουσόπουλος
Στο Γυμνάσιο Σμίνθης πραγματοποιήθηκε μια θαυμάσια εκδήλωση τιμής
για τα 120 χρόνια από το θάνατο του Γεώργιο Βιζυηνού, την Παρασκευή 8
Απριλίου 2016. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία και
επιμέλεια της φιλολόγου Βέτας Βαγιανού, ύστερα από παλιότερη πρόταση
του Δικτύου Λόγου και Πράξης για σχετικές πολιτιστικές δράσεις.
Περιλάμβανε στο πρώτο μέρος οπτικό – ακουστικό υλικό για ”το
ιστορικο-κοινωνικό περιβάλλον, της Κωνσταντινούπολης στα μέσα του 19ου
αιώνα. Η Πόλη τότε και τώρα”, στο δεύτερο μέρος ομιλία του συντονιστή
του Δικτύου Θανάση Μουσόπουλου με θέμα “Τα ταξίδια του Γεώργιου
Βιζυηνού στο χώρο και στο χρόνο”, στο τρίτο μέρος μαθητές/μαθήτριες
παρουσίασαν δραματοποίηση του διηγήματος του Γεώργιου Βιζυηνού “Το
μόνον της ζωής του ταξείδιον”.
Οι μαθητές και οι μαθήτριες εργάστηκαν ομαδικά με την καθοδήγηση της
φιλολόγου Βέτας Βαγιανού. Παρουσιάστηκε παρουσίαση των πολιτισμικών
στοιχείων, πληροφορίες και εικονογραφικό υλικό για τη ζωή στην
Κωνσταντινούπολη που προκύπτουν μέσα από την ανάγνωση του
διηγήματος,< <Το μόνον της ζωής του ταξίδιον>> καθώς και παρουσίαση της
δραματοποίησης του διηγήματος σε διασκευή Κώστα Πούλου στη σχολική
κοινότητα σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο γυμνάσιο Σμίνθης. Ένα
απόσπασμα από το τέλος του διηγήματος-δραματοποίησης : “Εκείνη τη
νύχτα έκανε πολύ κρύο. Το πρωί-πρωί που ξύπνησα, κίνησα πάλι να πάω
στο σπίτι του παππού. Όμως είδα κόσμο μαζεμένο. Έτρεξα ανήσυχος να
μπω μέσα. Ο παππούς «κοιμήθηκε», μου είπαν. Δίπλα του καθόταν η
γιαγιά, βουβή, ακίνητη, με τα χέρια σταυρωμένα. Και τι δε θα ‘δινε η
έρημη να τον εμποδίσει από τούτο το ταξίδι. Όμως, εγώ είμαι σίγουρος
ότι ο παππούλης μου τούτη τη φορά θα τα κατάφερνε μια χαρά. Θα
ανέβαινε απάνω στην τούμβα, θα ακουμπούσε τη σκάλα του στον ουρανό
και -χοπ!- μ’ ένα μικρό πηδηματάκι θα πιανόταν από κάνα σύννεφο και θα
τελείωνε επιτέλους αυτό το ταξίδι. Το ταξίδι που τόσο πολύ το ήθελε
και που κάποτε το είχε αφήσει στη μέση. Το μόνο ταξίδι της ζωής του”.
Οι μαθητές και οι μαθήτριες του Γυμνασίου Σμίνθης ταξίδεψαν με τον
Γεώργιο Βιζυηνό , στα δικά του φανταστικά ταξίδια μέσα από το το
διήγημά του το μόνον της ζωής του ταξείδιον, αλλά έκαναν και το δικό
τους προσωπικό ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη των τελευταίων δεκαετιών
του 19ου αιώνα. Μίλησαν για την οικονομική ,πνευματική και
πολιτιστική άνθηση των Ρωμιών της πόλης αλλά ταξίδεψαν και στην Πόλη
του σήμερα.
Επίσης μαθητές/μαθήτριες είχαν ζωγραφίσει πίνακες εμπνευσμένους από
το διήγημα αυτό του Γ.Βιζυηνού, ενώ υπήρχε η φορητή έκθεση
ντοκουμέντων από τη ζωή και το έργο του Βιζυηνού, που συνοδεύει τις
εκδηλώσεις του Δικτύου. Την όλη εκδήλωση προλόγισε η διευθύντρια του
Γυμνασίου Σμίνθης κυρία Ζηνοβία Ματσούδη.
Ο Θανάσης Μουσόπουλος στο κλείσιμο της ομιλίας του με θέμα “Τα
ταξίδια του Γεώργιου Βιζυηνού στο χώρο και στο χρόνο”, σημείωσε: “Με
το θάνατο του Βιζυηνού ξεκινά το ταξίδι το τελευταίο – χωρίς
ημερομηνία λήξης και χωρίς επιστροφή. Όμως μετά το θάνατο, παρά την
αποσιώπηση ή διαστρέβλωση του έργου του, κάποιοι βοήθησαν για τη
διατήρηση και διάσωσή του. Πρώτα πρώτα ο Κωστής Παλαμάς, αργότερα ο
Άγγελος Σικελιανός και στις μέρες μας νεότεροι ερευνητές και
επιστήμονες. Αναφέρω τον Παναγιώτη Μουλλά, την Κυριακή Μαμώνη, την
Καλλιόπη Παπαθανάση Μουσιοπούλου, τον Ξανθιώτη Στέφανο Ιωαννίδη.
Εκατόν είκοσι χρόνια από το θάνατό του ο Γεώργιος Βιζυηνός ο μεγάλος
θράκας ταξιδιώτης που «πολλών ανθρώπων ίδεν άστεα και νόον έγνω»
παίρνει εκδίκηση αντιμετωπίζοντας τη λήθη με το πλούσιο έργο του :
λογοτεχνία – φιλοσοφία – αισθητική – ψυχολογία – λαογραφία. Στο ταξίδι
του αυτό ο Βιζυηνός κουβαλά την Λαϊκή Ψυχή της Βιζύης – την Βυζαντινή
Ουσία της Κωνσταντινούπολης και τον Ευρωπαϊκό Αέρα του 19ου αιώνα.
Ένωσε την Ανατολή με τη Δύση, την Τέχνη με τη Φιλοσοφία και την
Επιστήμη. Η εποχή του, όμως, δεν τον κατάλαβε και τον αδίκησε, τον
εξόντωσε – Η εποχή μας τον αγαπά και τον δικαιώνει”.
Έπαινος ονομαστικός ανήκει στους μαθητές / στις μαθήτριες που δούλεψαν σκληρά:
1. Προβολή αποτελεσμάτων συνθετικής, ομαδικής εργασίας από μαθητές
της Γ΄ Γυμνασίου με θέμα : το ιστορικο-κοινωνικό περιβάλλον, της
Κωνσταντινούπολης στα μέσα του 19ου αιώνα. Η Πόλη τότε και τώρα.
Παρουσιάζουν οι μαθητές: Αχμετσίκ Μπουρτσίν, Αχμετσίκ Σεμρά, Γεμενλή
Φιλίς, Γκίτα Γκιουλπέν, Εγιούπ Φατμέ, Ζουμπούλ Σιμπέλ, Μέκερα Οκάν.
2. Δραματοποίηση του διηγήματος του Γεώργιου Βιζυηνού΄΄ Το μόνον της
ζωής του ταξείδιον.
Παίζουν : Κεκέ Μπειζά, Εράι Σοφτά, Καπζά Μελέκ.
Συμμετέχουν οι μαθητές: Εγιούπ Χασάν,Καπζά Μέρτ, Μεχμέτ Αλή Γκιουλέν,
Οτουζμπίρ Γκιουβέντ,Ραμαδάν Αϊσέλ.
3. Ζωγράφισαν οι μαθητές : Οτουζμπίρ Γκιουβέντ, Σιάνκο Μουτζαχίτ,
Αχμετσίκ Καντήρ, Αχμετσίκ Σεβίμ, Ιμάμ Ερσάν, Καπζά Μελέκ, Χουσείν
Μπασιά Οζέρ.
Μεγάλο μέρος της εκδήλωσης παρακολούθησε το Γυμνάσιο Διστόμου, που
πραγματοποίησε επίσκεψη στη Σμίνθη στα πλαίσια σχολικής εκδρομής. Τα
παιδιά του Διστόμου παρουσίασαν δική τους εργασία για την ιστορία της
εκεί περιοχής και τη σφαγή του Διστόμου τον Ιούνιο 1944 από τα
γερμανικά στρατεύματα κατοχής.
Η εκδήλωση του Γυμνασίου Σμίνθης είναι αξιόλογη από κάθε άποψη,
ελπίζουμε ότι οι Ξανθιώτες και οι Ξανθιώτισσες στα πλαίσια των
Γιορτών Νεολαίας θα αξιωθούν να την θαυμάσουν.
