(ΑΝ)ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ
Με την κοινωνία σε αναβρασμό, μετά και τη ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, το σύνολο σχεδόν των σωματείων και φορέων, αποσβολωμένο μπροστά σε έναν κυκεώνα αλλαγών, ο ιδιωτικός τομέας και οι ελεύθεροι επαγγελματίες δέχθηκαν ίσως το τελειωτικό χτύπημα.
Άνθρωποι που καθημερινά μοχθούν, εργαζόμενοι σε ένα περιβάλλον εχθρικό, παρακολουθούν αμήχανα την πορεία προς το λουκέτο. Ο πυλώνας της ελληνικής οικονομίας, η μικρομεσαία επιχείρηση, δέχεται ένα ακατανόητο και βαρύτατο πλήγμα. Παλαιοί και νέοι επιχειρηματίες αδυνατούν να αντεπεξέλθουν ακόμα και σήμερα, πόσο μάλλον μετά την εφαρμογή των νέων μέτρων το επόμενο διάστημα.
Δυσβάσταχτα ποσά για ασφαλιστικές εισφορές, φορολογία εισοδήματος, φόρο προστιθέμενης αξίας, έκτακτες εισφορές παντός είδους. Νομοθετήματα δίχως λογική, που είναι βέβαιο πως δεν θα ενισχύσουν τον εισπρακτικό μηχανισμό του κράτους, θα αυξήσουν τη φοροδιαφυγή και θα απέχουν παρασάγγας από τους επιδιωκόμενους στόχους.
Οι αποφάσεις λαμβάνονται με γνώμονα τις δεσμεύσεις προς τους Ευρωπαίους εταίρους μας. Ορθά ως εδώ. Στο σημείο που φτάσαμε, με την κάκιστη διαχείριση και τα δανεικά των προηγούμενων χρόνων πρέπει να επανέλθουμε από την ουτοπία που είχαμε εισέλθει. Οφείλουμε σαν κράτος που συμμετέχει σε μια «ισχυρή» συμμαχία μελών της Ε.Ε, να εναρμονιζόμαστε με τους όρους και τις συνθήκες μιας τέτοιας Ένωσης.
Τα νούμερα όμως δεν «βγαίνουν». Ειδικότερα όταν νομοθετούν Υπουργοί που δεν έχουν γνώση της αγοράς και δεν έχει καμία αξία γι αυτούς η κατρακύλα του Έλληνα επαγγελματία, η αξιοπρέπεια του, ο ιδρώτας του για να εξασφαλίσει στην οικογένεια του τα απαραίτητα.
Τα μέτρα που επιβάλλει το πρόσφατο πολυνομοσχέδιο στον ελεύθερο επαγγελματία τον καθιστούν αναξιόπιστο απέναντι στις πάγιες υποχρεώσεις του. Επαγγελματίες που για χρόνια ήταν καλοπληρωτές όσον αφορά τις ασφαλιστικές τους εισφορές και τις φορολογικές τους υποχρεώσεις, λόγω της ραγδαίας επιβάρυνσης που δέχονται, απειλούνται να μετεξελιχθούν σε «μπαταξήδες», χρεοκοπημένοι και ανασφαλείς.
Είναι φανερό ότι ΚΑΙ το σημερινό Κοινοβούλιο δεν διαθέτει τα απαιτούμενα «εργαλεία» που θα προσδώσουν στον ιδιωτικό τομέα την ελπίδα για αλλαγή πλεύσης, την απεμπλοκή από παθογένειες του παρελθόντος. Μεταρρυθμιστική πολιτική δεν εφαρμόζεται επ’ ουδενί και οι έχοντες την εξουσία προσπαθούν με ιδιαίτερο ζήλο ενισχύσουν τον σκεπτικισμό μας ως προς την ανεπάρκεια που επιδεικνύουν και αν αυτή εμφανίζεται σε μεγαλύτερο βαθμό από τους προκατόχους τους.
Ακόμη και τώρα, την ύστατη στιγμή, οι όποιες επιδιορθώσεις προς όφελος του κοινωνικού ιστού στα άρθρα των νομοσχεδίων, έστω και αν παρουσιαστούν ως ερμηνευτικές διατάξεις, θα φέρουν ευεργετικά αποτελέσματα.
Διαφορετικά ο κίνδυνος που ελλοχεύει είναι μεγάλος και πιθανώς θα αποτελέσει και για τις επόμενες γενιές ταφόπλακα στις φιλοδοξίες τους εντός της χώρας.
ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ Δ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ – ΦΟΡΟΤΕΧΝΙΚΟΣ
