Σήμερα γράφεται μια ταπεινωτική σελίδα στην Ελληνική ιστορία.
Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος.
Σήμερα δυστυχώς για τον Ελληνικό λαό, παρακολουθώντας και ακούγοντας στην Βουλή αυτά που λέγονται για την ψήφιση του νομοσχεδίου, παίζεται η τελευταία πράξη του δράματος που ξεκίνησε για τους Έλληνες από ανίκανους πολιτικούς εδώ και 6 χρόνια.
Σε πρώτο πλάνο η δημαγωγία ο λαϊκισμός, η πόλωση, ο διχασμός, τα ψέματα και η ανικανότητα. Η Χώρα, χωρίς μάχη παραδίδεται στους δανειστές.
Ο δημόσιος πλούτος, θα είναι στα χέρια των δανειστών για έναν αιώνα. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι οι «αγοραστές» θα «λυμαίνονται» μεν τον πλούτο των Ελλήνων αλλά δεν θα έχουν καμία υποχρέωση απέναντι στο κράτος από αυτή την διαχείριση των ακινήτων όπως θα έχει ο κάθε Έλληνας επενδυτής. Κάτι που οι κυβερνήτες της Κύπρου το απέφυγαν, γιατί μάλλον αγαπούν περισσότερο τον πλούτο του λαού τους.
Ακολουθούν στην κυριολεξία τα σπίτια των Ελλήνων στα χέρια των κορακιών και δεν είναι καθόλου λαϊκίστικο αυτό. Άλλωστε σε πολύ λίγο χρόνο θα νοιώσουν όλοι την σκληράδα του νόμου. Και το ακόμη ποιο άσχημο, κάτι που η Κύπρος δεν το παρέδωσε στα αρπακτικά; Ο ιδιοκτήτης του ακινήτου δεν έχει το δικαίωμα να κάνει αντιπροσφορά στην τράπεζα. Αυτό θα πουλιέται έτσι όπως είναι «επιπλωμένο» στα «κοράκια».
Τσίπρας: Ο άνθρωπος που θα καταργούσε τα μνημόνια με ένα άρθρο και ένα νόμο φέρνει μνημόνιο για πάντα.
Ο άνθρωπος που δεσμεύτηκε ότι θα τηρήσει κάθε άρθρο του Συντάγματος, το έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του.
Βέβαια, όσο για τα νταούλια που θα βαρούσε και θα χόρευαν οι αγορές; Τώρα τα βαράει και χορεύουν τον χορό του Ζαλόγγου οι Έλληνες πολίτες.
Τώρα όσο για την αξιοπρέπεια που έταξε στα περήφανα γηρατειά; Μαθαίνουμε ότι δεν θα τους υποχρεώσει να επιστρέψουν το ΕΚΑΣ γιατί έτσι ξαφνικά αποφάσισε να τους το κόψει από μεγαλοφυχία και την κατακραυγη όλων. Μόνο οι πέτρες δεν ξεσηκώθηκαν.
Τελικά κάνουν τα πάντα για να μείνουν-όσο μείνουν – γαντζωμένοι στην καρέκλα.
Όσο για τις κλειστές τράπεζες, θα συνεχίσει να τις κρατά κλειστές.
Αυτόματος Μηχανισμός Δημοσιονομικής Προσαρμογής, ο κόφτης. Ο κύριος Τσίπρας έβαλε στη χώρα ένα στενό «κορσέ» για πάντα.
Αυτό σημαίνει ότι επιτέλους ο Τσίπρας από εδώ και πέρα θα λέει την αλήθεια, αφού δεν θα χρειαστεί να ψηφίσει νέο μνημόνιο. Αυτό θα μπαίνει αυτόματα. Θυμάστε το κρεβάτι του Προκρούστη; Εκεί ξάπλωσε η Ελλάδα υποταγμένη στις ανώμαλες ορέξεις του Σόιμπλε. Έναν κόφτη που εδώ και 6 χρόνια ο Σόιμπλε ακόνιζε και περίμενε τον κατάλληλο Πρωθυπουργό να τον ψηφίσει. Ο Τσίπρας του έδωσε λοιπόν αυτήν την ικανοποίηση μαζί με τα κλειδιά της Χώρας. Οπότε καταλαβαίνει κανείς από αυτό το Σαββατοκύριακο και επίσημα πλέον η Βουλγαροποίηση της Χώρας σε ότι αφορά μισθούς και συντάξεις είναι γεγονός με την μόνη πικρή αλήθεια, ότι η Βουλγάρικη κυβέρνηση έδωσε μικρή μεν αύξηση, αλλά αύξηση, στους μισθούς και τις συντάξεις. Για να φτάσουμε στο ύψος της Βουλγαρίας θα χρειαστούμε το λιγότερο 20 χρόνια.
Καλώς τα δεχτήκαμε.
