Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος

 

Κλασική περίπτωση επαγγελματία καφέ μπαρ στην Ξάνθη, όπου η υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων, με πρόταση της προς την Οικονομική Επιτροπή, του έκλεισε το μαγαζί για 10 ημέρες,  γιατί βρήκε κάποια παράβαση.

Untitled ΑΡΘΡΟ

Του έκλεισαν το μαγαζί με την προϋπόθεση ο επαγγελματίας  να τακτοποιήσει, περισσότερο γραφειοκρατικά, την παράβαση για να ξανανοίξει.

Πραγματικά ο επαγγελματίας αφού έβαλε μηχανικούς, πλήρωσε τα μαλλιά της κεφαλής του για την αποκατάσταση, ήρθε η ώρα να πάρει την τελική υπογραφή από την Υπηρεσία Νεοτέρων Μνημείων,  η δε επιτροπή,  που θα εγκρίνει την επανέναρξη λειτουργίας της επιχείρησης συνεδριάζει την Δευτέρα.

Καταλαβαίνει κανείς ότι επί δέκα μέρες που είναι κλειστό το μαγαζί τρέχουν ενοίκια, μεροκάματα δεν πληρώθηκαν, ΔΕΗ Ασφαλιστικές εισφορές, και όλα όσα ακολουθούν το κλείσιμο του μαγαζιού.

Όπως ο ίδιος ο επαγγελματίας ανέφερε το  μεσημέρι της Παρασκευής και ενώ όλα ήταν έτοιμα για την Δευτέρα που θα εξεταζόταν η αίτηση αποκατάστασης, έλειπε μία υπογραφή.

Δυστυχώς όμως για τόν άτυχο επαγγελματία,  η αρμόδια υπάλληλος της υπηρεσίας των Νεοτέρων Μνημείων, που έπρεπε να υπογράψει όλη αυτήν την κοστοβόρα ταλαιπωρία… πείρε την άδεια της….

«Η επιτροπή» αναφέρει ο επαγγελματίας, θα συνεδριάσει μετά από ένα μήνα πάλι. «Εγώ τι να κάνω τώρα, να κρατήσω κλειστό το μαγαζί μου μέχρι την συνεδρίαση της επόμενης επιτροπής; Πώς θα πληρώσω τις υποχρεώσεις μου; Θα κλείσω το μαγαζί μου  γιατί η υπάλληλος που πείρε άδεια θα επιστρέψει στην δουλειά της την Τρίτη. Θα είναι αργά για μένα…»

Αυτό είναι το συμβάν που καταγράψαμε την Παρασκευή το μεσημέρι, σύμφωνα παντοτε με τα λεγόμενα του επαγγελματία που δεν είναι μακριά από την κακή πραγματικότητα που ζεί ο  κάθε επαγγελματίας όχι μόνο στην Ξάνθη αλλά σε ολόκληρη την Ελλάδα.

Τελικό συμπέρασμα είναι ότι όταν το κράτος «κουτσαίνει», την πληρώνουν οι πολίτες.

Για να μην παρεξηγηθούμε δεν φταίει η υπάλληλος που πείρε την άδεια της. Απλά η διοίκηση αυτής της Χώρας δεν βρήκε τρόπο και οι πολίτες να εξυπηρετούνται αλλά και οι υπάλληλοι να νοιώθουν ότι είναι χρήσιμοι και καταξιωμένοι σε αυτόν τον τόπο.