Εκλογικός νόμος και Συνταγματική Αναθεώρηση βρέθηκαν χθες στο επίκεντρο της συνεδρίασης της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, με εισηγητές τους Π. Κουρουμπλή και Γ. Κατρούγκαλο αντιστοίχως.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο υπουργός Εσωτερικών προσπάθησε να συμβιβάσει τις δύο προτάσεις (απλή αναλογική από τη μια, ενισχυμένη με bonus από την άλλη), με το χαρακτηριστικό σύνθημα, «απλή αναλογική ναι, ακυβερνησία όχι». Με άλλα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ αναζητά το σύστημα εκείνο, που θα επιβεβαιώνει την πάγια δέσμευσή του για απλή αναλογική, συνταγματικά κατοχυρωμένη μάλιστα, χωρίς να επιφέρει όμως «ιταλοποίηση» της πολιτικής ζωής.
Γι’ αυτό και φαίνεται να καταλήγει προς ώρας σε ένα μικτό σύστημα, με απλή αναλογική στην πρώτη και δεύτερη κατανομή, ενώ στην τρίτη προτείνεται να διατηρηθεί το bonus ενδεχομένως στις 30 έδρες. Ένα bonus που θα καρπώνεται το πρώτο κόμμα (ή εκλογικός συνασπισμός κομμάτων), αλλά υπό δύο προϋποθέσεις: ποσοστό άνω του 40% και διαφορά τουλάχιστον δύο ποσοστιαίων μονάδων από το δεύτερο κόμμα (ή συνασπισμό). Αν δεν επιτευχθούν και οι δύο προϋποθέσεις, τότε στην περίπτωση αυτή, και οι 30 έδρες θα κατανεμηθούν αναλογικά. Ενώ θα διατηρηθεί το 3% για την είσοδο στη Βουλή. Ταυτόχρονα, το νέο εκλογικό σύστημα θα θεσπίζει μικρότερες εκλογικές περιφέρειες.
Όσον αφορά τη Συνταγματική Αναθεώρηση, ο Γ. Κατρούγκαλος προχωρά στη συγκρότηση της ομάδας εκείνης συνταγματολόγων και άλλων νομικών, που θα καταθέσουν την πρότασή τους στον Α. Τσίπρα ως τα μέσα Ιουλίου. Έτσι ώστε να ακολουθήσουν ανακοινώσεις από τον πρωθυπουργό και πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ στις 24 Ιουλίου, ημερομηνία αποκατάστασης της Δημοκρατίας.
«Καμβάς» για την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ εκτιμάται πως θα αποτελέσει προηγούμενη επεξεργασία από το κυβερνών κόμμα, που χρονολογείται από το 2013. Μεταξύ των προτάσεων τότε, ξεχωρίζει η συνταγματική κατοχύρωση των θεσμών της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας, της λαϊκής αρνησικυρίας και των δημοψηφισμάτων, επίσης με πρωτοβουλία των πολιτών. Ειδικότερα, οι πολίτες με την κατάθεση συγκεκριμένου αριθμού υπογραφών θα έχουν τη δυνατότητα να καταθέτουν σχέδια νόμου στην κρίση της Βουλής, να αποπέμπουν νόμους, να επιβάλουν δημοψηφίσματα για κρίσιμα κοινωνικά θέματα.
Στις τότε προτάσεις, είχε καταγραφεί η πρόθεση του ΣΥΡΙΖΑ για ενδυνάμωση του ρόλου του Κοινοβουλίου, π.χ. με τη δυνατότητα υποβολής νομοσχεδίων και προτάσεων από έναν αριθμό βουλευτών. Επίσης, υπήρχε η σκέψη για καθιέρωση ανώτατου ορίου συνολικής βουλευτικής θητείας, οριστική κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών (με περιορισμό της βουλευτικής ασυλίας μόνο σε περιπτώσεις πολιτικών διώξεων).
Άλλη σκέψη ήταν η ριζική αλλαγή του νόμου περί χρηματοδότησης των κομμάτων, π.χ. με την αποζημίωση μέρους των αποδεδειγμένων δαπανών τους. Ένα «αγκάθι» στο θέμα είναι τα κομματικά κουπόνια, καθώς την ανωνυμία όσων τα αγοράζουν, υπερασπίζεται το ΚΚΕ, που αποτελεί αναγκαίο σύμμαχο της κυβέρνησης αν και εφόσον επιδιώκεται η υπερψήφιση του νόμου από τα 2/3 της Βουλής.
Στις τότε προτάσεις περιλαμβανόταν τέλος η εμβάθυνση της διάκρισης μεταξύ δικαστικής και εκτελεστικής εξουσίας. Μια εμβάθυνση που διασφαλίζεται μέσα από την εκλογή της φυσικής ηγεσίας των δικαστηρίων από ειδικό εκλεκτορικό Σώμα.
Τι θα διατηρηθεί από τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ προ τριετίας, θα το ξέρουμε σύντομα…
