ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΛΕΕΙ ΤΟ ΠΑΜΕ
Σύμφωνα με το ΠΑΜΕ η κυβέρνηση θα υλοποιήσει όλα όσα συζητούνται καλώντας τους εργαζομένους να μην πιστεύουν τις διαψεύσεις.
Κυβέρνηση – ΣΕΒ – ΕΕ στρώνουν το έδαφος της επόμενης λεηλασίας!
Καμιά συναίνεση στη συνέχιση της σφαγής των δικαιωμάτων μας!
Κανένας συμβιβασμός με τη φτώχεια, τη μίζερη ζωή!
Το ΠΑΜΕ σας καλεί να προετοιμαστούμε για αγωνιστική απάντηση και αντεπίθεση!
Ενημερώνουμε τα σωματεία, τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους νέους και τις νέες, τις γυναίκες για το νέο γύρο επίθεσης που σχεδιάζουν κυβέρνηση-δανειστές ύστερα από τις απαιτήσεις των βιομηχάνων και της μεγαλοεργοδοσίας κάθε κλάδου. Καλούμε σε ετοιμότητα και αγωνιστική προετοιμασία για αποφασιστική αντίσταση και αγώνα.
Μετά το νόμο-λαιμητόμο για το ασφαλιστικό και την παράδοση της πρώτης κατοικίας της λαϊκής οικογένειας στα funds και τις νέες φοροαπαλλαγές σε βιομηχάνους-εφοπλιστές-μεγαλοεργοδοσία, άνοιξε η όρεξη του μεγάλου κεφαλαίου για νέες βάρβαρες ανατροπές στους μισθούς, στις συμβάσεις, στις εργασιακές σχέσεις, στο δικαίωμα της απεργίας, στις συνδικαλιστικές ελευθερίες.
Κανένας εφησυχασμός από τις δηλώσεις της κυβέρνησης!
Ετοιμάζουν νέα πλήγματα, αν δεν αντισταθούμε, αν δε διεκδικήσουμε!
Η αντεργατική ατζέντα τους, περιλαμβάνει μακριά λίστα νέων ανατροπών!
Απαιτούν:
► Την κατάργηση 13ου και 14ου μισθού (Δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων και επίδομα αδείας).
► Νέα μείωση του κατώτατου μισθού από 1-1-2017 (κάτω από τα 586 € που ισχύει σήμερα για τους έχοντες ηλικία άνω των 25 ετών και κάτω από τα 510 € για τους έως 25 ετών).
► Νομοθετημένο από την κυβέρνηση κατώτατο μισθό κατ’ έτος,χωρίς συλλογική σύμβαση
► Κατάργηση όλων των προσαυξήσεων-επιδομάτων, τριετιών και κατάργηση της μετενέργειας γενικά των συλλογικών συμβάσεων
► Αμετάβλητο μισθό για όλο τον εργασιακό βίο. Σύμφωνα με το σύστημα αυτό ο εργαζόμενος θα λαμβάνει τον ίδιο μισθό κατά την είσοδο στην εργασία και κατά την έξοδο από αυτήν!
Μείωση του κόστους των υπερωριών, της απασχόλησης το σαββατοκύριακο, αλλά και ελαστικοποίηση του πλαισίου διευθέτησης του χρόνου εργασίας (αυξομείωση ωραρίου), με ενίσχυση του διευθυντικού δικαιώματος.
► Πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων
► Γενικευμένη ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις με επέκταση όλων των «νέων» μορφών φτηνής και απροστάτευτης μικροεργασίας
Έχουν στο στόχο, το χτύπημα στη συνδικαλιστική δράση, στο δικαίωμα στην απεργία! Θέλουν να θάψουν το δικαίωμα υπεράσπισης των δικαιωμάτων μας, με αγώνες, με κινητοποιήσεις, με αντίσταση. Χτυπούν τα σωματεία που παραμένουν παρά τα προβλήματα που έχουν, δύναμη των εργατικών-συνδικαλιστικών αγώνων.
Οι πόθοι και οι απαιτήσεις των βιομηχάνων γίνονται νόμοι!
Απαιτούν ωμά τη νέα σφαγή!
Τα μνημόνια και όλα τα μέτρα που τρώνε τις σάρκες του εργαζόμενου λαού, είναι σταθερές απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων, τα εργαλεία που γίνονται νόμοι για να προστατεύουν και να πολλαπλασιάζουν την κερδοφορία τους.
Η απαίτηση του προέδρου των βιομηχάνων για αποφυγή «μισθολογικών υπερβολών και πισωγυρισμάτων» μέσω της διασφάλισης της «σωστής λειτουργίας του θεσμού της διαιτησίας» σημαίνει νέο τσάκισμα στους μισθούς, κατρακύλα όλων των μισθών προς τα κατώτερα νομοθετημένα επίπεδα.
Η απαίτηση των βιομηχάνων για «σύγχρονες εργασιακές σχέσεις» σημαίνει μεγαλύτερη ευελιξία, γενίκευση των συμβάσεων του ενός μήνα, της μίας μέρας, των κακοπληρωμένων προγραμμάτων απασχόλησης, της εργασίας με ημερομηνία λήξης.
Να υπερασπιστούμε τη ζωής μας! Δεν είναι ανίκητοι!
Τα μέτρα που χτυπούν τις συλλογικές συμβάσεις, τους μισθούς, η καρατόμηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων και συντάξεων είναι οι απαραίτητοι όροι για την ανάκαμψη του κεφαλαίου. Τα αποκαΐδια των εργατικών δικαιωμάτων, το μάτωμα της εργατικής-λαικης οικογένειας είναι ο μαγνήτης για τις επενδύσεις, για την κερδοφορία των λίγων, των επιχειρηματικών ομίλων.
Δεν έχουμε τα ίδια συμφέροντα, τις ίδιες αγωνίες, με τους εκμεταλλευτές μας!
Οι ανάγκες μας δεν ταυτίζονται με τους στόχους της μεγαλοεργοδοσίας για ανταγωνιστικότητα, κερδοφορία, για την ανάκαμψη των κερδών τους. Δεν χάσαμε όλοι από τα μέτρα για τους μισθούς, το ασφαλιστικό. Την ώρα που κάθε εργατική οικογένεια ματώνει από τη νέα φοροεπιδρομή, το κεφάλαιο απολαμβάνει κέρδη, νέες φοροαπαλλαγές και τροφοδοσία με ζεστό χρήμα και τζάμπα εργασία!
Νομοθετούν ζούγκλα και τη βαφτίζουν παράδεισο!
Καμία υποχώρηση στα σχέδια της εργοδοσίας. Κάθε βήμα πίσω δημιουργεί το έδαφος για το επόμενο. Για τους εργαζόμενους δεν υπάρχει καμία ελπίδα και προοπτική ακόμη και όταν έρθει η όποια ανάκαμψη κερδών, εφόσον δεν οργανωθούν και δεν αγωνιστούν για τη ζωή τους.
Άμεση αντίσταση και αγώνα σε κλάδους και επιχειρήσεις που εντείνεται η εργοδοτική τρομοκρατία με μειώσεις μισθών, με απολύσεις. Να δυναμώσουν οι αγώνες ενάντια στις απολύσεις που πολλαπλασιάζονται, την καταβολή δεδουλευμένων καθώς χιλιάδες εργάτες παραμένουν απλήρωτοι για μήνες. Κανένας εργαζόμενος ατομικά, κανένας κλάδος ή σωματείο δε μπορεί να έχει αποτελεσματική απάντηση για να αντιμετωπίσει την ενιαία κι οργανωμένη επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας. Να δυναμώσουμε την ενότητα των γραμμών μας απέναντι στην ενιαία και οργανωμένη επίθεση του κεφαλαίου.
Έχουν συμμάχους τους ανθρώπους της εργοδοσίας!
Να περιθωριοποιήσουμε τη γραμμή του συμβιβασμού των συνδικαλιστικών πλειοψηφιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Περισσότεροι εργαζόμενοι να συμβάλλουν με την οργάνωση τους, με τη συμμετοχή τους στην απαλλαγή του συνδικαλιστικού κινήματος από την βλαπτική γραμμή του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, απ’ τους ανθρώπους της εργοδοσίας στις γραμμές μας.
Να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας αξίζει!
Να βάλουμε μπρος σε κάθε κλάδο για την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Να αγωνιστούμε μαχητικά, ανυποχώρητα, κανένας να μη δουλεύει χωρίς Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, χωρίς συγκροτημένα δικαιώματα. Δυναμώνουμε την πάλη μας για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, κοινωνικές παροχές. Διεκδικούμε την κάλυψη των απωλειών μας, όλα όσα μας έκλεψαν, μας αφαίρεσαν, όλα όσα είναι δικαίωμά μας με βάση τον πλούτο που παράγουμε και τις σύγχρονες ανάγκες μας.
Εδώ και τώρα αγώνας για την υπεράσπιση της ζωής μας!
Όσο κι αν είναι δύσκολη η κατάσταση, πολλά μπορούν να γίνουν, αν αποφασίσουμε να δείξουμε την πραγματική δύναμή μας. Φαίνονται ανίκητοι γιατί οι εργαζόμενοι δεν έχουν δοκιμάσει την τεράστια δύναμή τους. Μόνο έτσι μπορούμε να τους σταματήσουμε!
Η πραγματική ελπίδα βρίσκεται στον οργανωμένο ταξικό αγώνα, στην πάλη για την υπεράσπιση του δίκιου μας, για την ανάκτηση των απωλειών, για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Να συγκρουστούμε με αυτούς που σήμερα μας στερούν το δικαίωμα στην αξιοπρεπή ζωής, μας θέλουν στην ανέχεια, στη ζωή με τα ελάχιστα.
