Έλα και συ στην προφεστιβαλική εκδήλωση της ΚΝΕ στη Γενισέα να συζητήσουμε πώς θα αντιταχθούμε στην προσπάθεια να μας μετατρέψουν σε δούλους του 21ου αιώνα.

Δύο κόσμοι υπάρχουν

Από τη μια της εργατικής τάξης, του εργαζόμενου λαού που με τους κόπους τους παράγουν τα πάντα και βλέπουν τα βάσανά τους να γιγαντώνονται. Αυτών που με τα χέρια τους, το μυαλό και τον ιδρώτα τους παράγεται όλος ο πλούτος του κόσμου και οι ίδιοι δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες τους.  Ο κόσμος που για τους λαούς σπέρνει πολέμους, φτώχεια, ανεργία. Που σπρώχνει 100.000 παιδιά να εργάζονται στην Ελλάδα,22.000 παιδιά να χάνονται κάθε χρόνο σε εργατικά ατυχήματα στο κόσμο.

 

 

Από την άλλη ο κόσμος των καπιταλιστών που παρασιτούν πάνω στη δουλειά και στον ιδρώτα μας, στους κόπους και τα βάσανά μας. Ο κόσμος των 62 πιο πλούσιων ανθρώπων του πλανήτη που κατέχουν τόσο πλούτο, όσο το 50% του πληθυσμού της γης!

 

Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, πιστή στο δρόμο που χάραξαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, πανηγυρίζει για το κλείσιμο της αξιολόγησης, που για το λαό κόστισε ένα βουνό από φόρους, περικοπές, ανατροπές σε κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα, ιδιωτικοποιήσεις, πλειστηριασμούς κι άλλα μέτρα που θα προστεθούν σε αυτά που ήδη υλοποιούνται και θα σημαδέψουν τη ζωή του για πολλά χρόνια. Από Σεπτέμβρη ετοιμάζουν την απελευθέρωση των απολύσεων, περιορισμό δικαιώματος στην απεργία και άλλων συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, κατάργηση όλων των προσαυξήσεων, κατάργηση 13ου – 14ου μισθού, αμετάβλητο μισθό για όλο τον εργασιακό βίο, κ.α.

Υπάρχει λύση για το λαό;

Μόνο μέσα από την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την κοινωνική συμμαχία της εργατικής τάξης με τα λαϊκή στρώματα μπορεί να ανοίξει ένας ελπιδοφόρος δρόμος για το λαό, να μπει τέλος στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.

 

Για το λαό δεν υπάρχει άλλη προοπτική. Ή θα συμβιβαστεί με το σημερινό δρόμο ανάπτυξης που είναι «βαρέλι δίχως πάτο» για τη ζωή του ή θα περάσει στην επίθεση, για να μπορέσει να ζήσει αυτός και τα παιδιά του σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες, με τις δυνατότητες που προσφέρει η επιστήμη και η τεχνολογία, η παραγωγικότητα της εργασίας, οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας.

 
Να γιατί η πρόταση του ΚΚΕ αποτελεί τη μοναδική διέξοδο προς όφελος του λαού, για μια ανάπτυξη που θα ικανοποιεί το σύνολο των λαϊκών αναγκών. Είναι ρεαλιστική, γιατί υπάρχουν όλες οι αντικειμενικές προϋποθέσεις. Το ζητούμενο είναι να αλλάξει χέρια η εξουσία, να πάρει η εργατική τάξη στα χέρια της τα κλειδιά της οικονομίας, την ιδιοκτησία των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής. Να αποδεσμευτεί η χώρα από την  Ε.Ε. και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα ισότιμες οικονομικές και εμπορικές σχέσεις με τα άλλα κράτη.