Το δράμα στο Πούρναλικ συνεχίζεται. Απροστάτευτοι οι Ξανθιώτες

 

Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος.

 

Ξεκινάς το ταξίδι με το αυτοκίνητο σου κατά τις 12 το μεσημέρι αφού είσαι στο πόδι από τις έξη. Διανύεις μέχρι τις 7 το απόγευμα 500χιλιόμετρα σε δρόμους επικίνδυνους που σε κρατούν σε εγρήγορση, γιατί το πρώτο λάθος θα είναι και το τελευταίο και ο κίνδυνος να βρεθείς στο γκρεμό, αν δεν προσέξεις, είναι ορατός, για μία δύσκολη επαγγελματική σου υπόθεση.

Ο έλεγχος στα σύνορα σε όλους όσους κάνουν είσοδο σε αυτή τη χώρα εξαντλητικός και οι 40 βαθμοί κελσίου να σε τρελαίνουν, αφού το αυτοκίνητο δεν διαθέτει κλιματιστικό.

Και κει που σκέφτεσαι στα τελευταία πενήντα χιλιόμετρα της επιστροφής, μετά από πολύωρη οδήγηση σε επικίνδυνους και στενούς δρόμους, με τον ήλιο «κόντρα», την κούραση να κάνει τα μάτια σου να τσούζουν, σκέφτεσαι και λες, υπομονή μόνο 50χιλιόμετρα έμειναν για να φτάσεις στο σπιτάκι σου.  Θα παρκάρεις στην σκιά, θα μπεις στο σπιτάκι σου, θα κάνεις ένα ντουζ, θα ανοίξεις τις μπαλκονόπορτες για να δροσίζει λίγο η κατάσταση και … Μόλις μπαίνεις στο σπίτι σου, καταλαβαίνεις ότι σε αυτήν την πόλη, σε έχουν όλοι οι υπεύθυνοι για την διοίκηση της, γραμμένο εκεί που δεν πιάνει μελάνη.

Η αστυνομία, ο δήμος, η Περιφέρεια, οι κυβερνητικοί βουλευτές έχουν να λύσουν τόσα «τρανά» προβλήματα, που το τελευταίο που θα τους ενδιέφερε είναι εσύ, ως φορολογούμενος πολίτης. Το ελάχιστο που μπορεί να σου δώσει η πολιτεία, είναι ότι  πρέπει τουλάχιστον, να σου προστατεύει το οικογενειακό σου άσυλο.

Εντάξει μην είμαστε υπερβολικοί, κανένας δεν μίλησε για την αξιοπρέπεια σου. Αυτήν, την έχουν πάει «βόλτα» οι κυβερνόντες, όλων των αποχρώσεων, προ πολλού.

Δυστυχώς για σένα, αυτούς που πληρώνεις από το υστέρημα σου και τους ψηφίζεις, πρέπει, αν μη τι άλλο, να εφαρμόζουν τον νόμο και να δίνουν λύσεις στους Ξανθιώτες, ανεξάρτητα από τα θρησκευτικά τους πιστεύω και να τους δίνουν την δυνατότητα να πραγματοποιούν τα ήθη, έθιμα και τις παραδώσεις τους και όχι να εξαργυρώνουν ακόμη και σε αυτές τις περιπτώσεις την εκλογή τους.

Και κει που λέτε ο δυστυχής,  βγαίνεις από το μπάνιο και έχεις ανοίξει ορθάνοιχτα τις μπαλκονόπορτες… Μπαίνει μέσα στο σπίτι σου ένας συρφετός ήχων κάτι σαν τσουνάμι και μέσα από τα αυτιά σου, αναταράζεται η  ψυχή σου και πάς περίπατο  στην κόλαση. Τότε είναι που σε γεμίζει  μια απόγνωση και μία αηδία για το σύστημα της πόλης που την κυβερνά.

Κάποιος γείτονας μουσουλμάνος, μέρα Δευτέρα απόγευμα, πάντρευε το παιδί του και όλο αυτό το πολιτικό συρφετό που διοικεί την πόλη,  του έδωσε το δικαίωμα να σε εκμηδενίσει, να σε απογοητεύσει, να σου παραβιάσει το οικογενειακό άσυλο, να κλείσει τους δρόμους, να φέρει την ορχήστρα της αρεσκείας του και ντάλα ο ήλιος, 7 η ώρα το απόγευμα, να σου ταράζει όλο σου το είναι ένας ακατάληπτος συρφετός ήχων που οι κύριοι αποκαλούν μουσική και που τα μπάσα της, σου ταράζουν το στομάχι.

Έλεος κύριοι.-πολιτικοί, δικαστικοί και αστυνομικοί.

Πρέπει να σημειωθεί ότι δεν μπορείς να τα βάλεις με τους Πουρναλικιώτες που έτσι αντιλαμβάνονται το γλέντι και την διασκέδαση, έτσι την κάνουν χωρίς να νοιάζονται αν ενοχλούν. Αυτό είναι άλλο κομμάτι.

Οι άνθρωποι τσακίζουν τα νεύρα του κόσμου κάθε φορά που έχουν γλέντι και γιορτή αλλά δεν φταίνε…Είναι νόμιμοι και η εξουσία τους επιτρέπει να διασκεδάζουν με αυτόν τον τρόπο. Έτσι έμαθαν οι άνθρωποι, έτσι διασκεδάζουν. Στην μέση του δρόμου και τα ντεσιμπέλ να σε σκοτώνουν, αδιαφορώντας για τον πλησίον τους, κόντρα στους νόμους, κόντρα στις αποφάσεις της δικαιοσύνης, κόντρα στις παρεμβάσεις τις αστυνομίας. Έτσι τους έμαθαν οι ντόπιοι θεματοφύλακες της τάξης και της ηθικής, ελέω αποκομιδής ψήφων, έτσι κάνουν.

Με τους ασυνείδητους πολιτικούς τι γίνεται; Αυτοί είναι που πρέπει να λογοδοτήσουν και αυτούς πρέπει ο λαός να τιμωρήσει κλείνοντας τους μέσα σε ένα μονωμένο δωμάτιο με ηχεία ίσαμε με τα ντουβάρια και τον «μουσικό αχταρμά» στην διαπασών.

Τότε μόνον θα καταλάβουν τι σημαίνει ισονομία, ισοπολιτεία και το δικαίωμα του πολίτη να διασκεδάσει χωρίς να ενοχλεί τους γύρω του, αλλά και το δικαίωμα του πολίτη να απολαμβάνει την γαλήνη και την ηρεμία του σπιτιού του.

ΕΛΕΟΣ ΚΥΡΙΟΙ και μείς παιδιά της Ξάνθης είμαστε και όχι ενός κατώτερου Θεού.

Δηλαδή για να περάσει κάποιος καλά σε τούτη την πόλη πρέπει να δηλώσει Δροσερίτης, Πουρναλικιώτης, Σύριος, Αφγανός, μουσουλμάνος, πρόσφυγας, για να τον προσέξει η πολιτεία;

ΕΛΕΟΣ.