Εγκλωβισμένες οι περιουσίες τους μέσα στην δασική έκταση, έρμαια στις επιθέσεις των αγριογούρουνων
Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος.
Κραυγή αγωνίας και απόγνωσης από τους Αγρότες της ευρύτερης περιοχής του Ερασμίου που έχουν την ατυχία να διαθέτουν ποτιστικά χωράφια στην καρδιά του Κοτζά Ορμάν που έχει χαρακτηριστεί δασική έκταση με αποτέλεσμα να μην μπορούν να προστατεύσουν την σοδιά τους από τις επιδρομές των αγριογούρουνων.
Όπως αναφέρουν οι αγρότες της περιοχής, μία καλλιεργήσιμη έκταση 3000 στρεμμάτων η οποία βρίσκεται στην καρδιά της χαρακτηρισμένης δασικής έκτασης, μένει ακαλλιέργητη γιατί η πολιτεία, οι Υπουργοί και βουλευτές του νομού, παρά τις υποσχέσεις τους εδώ και 15 χρόνια, που έλεγαν ότι «θα…λύσουν το πρόβλημα», έμειναν μόνο στα λόγια.
Το δυστύχημα σε όλη την ιστορία είναι η δυσκαμψία του δασαρχείου που όπως οι αρχαιολόγοι λειτουργούν στην λογική ότι όλα είναι δικά μας, δεν δίνει λύση στο πρόβλημα, ενώ μπορεί και αφήνει να καταστρέφονται αγρότες και να μην καλλιεργούν τα χωράφια τους, τα οποία όπως μας διαβεβαιώνουν οι ίδιοι, όλα, έχουν τίτλους ιδιοκτησίας.
Οι αγρότες της περιοχής ζητούν από το δασαρχείο να πάρει αυτήν την έκταση των 3000 στρεμμάτων και να τους δώσει αντίστοιχη έκταση προς την πλευρά του Ερασμίου στην άκρη της δασικής έκτασης, για να μπορέσουν επιτέλους να σπείρουν τα χωράφια τους το δασαρχείο να έχει μία ενιαία έκταση στην διάθεση του, ή το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, που έχει την γενικότερη ευθύνη, να αποζημιώσει τους αγρότες που κάθε χρόνο χάνουν το βιός τους από την επιδρομή των αγριογούρουνων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η χαρακτηρισμένη ως δασική έκταση είναι συνολικά 25.000 στρέμματα και στην «καρδιά» αυτής της έκτασης υπάρχει η καλλιεργήσιμη γη 3000 στρεμμάτων ανενεργή.
Οι αγρότες κραυγάζουν. Ακούει κανείς;
Στο θέμα αυτό θα επανέλθουμε γιατί θεωρούμε σημαντικό το γεγονός ότι όπως ο φαμιλιέρης προστατεύει την φαμίλια του, έτσι και το κράτος είναι υποχρεωμένο να προστατεύει τους πολίτες του.
