Ο έρωτας και ο Θάνατος στην Τέχνη  /  Νεκρές φύσεις και vanitas 

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016 [20.00]

Λαογραφικό & Ιστορικό Μουσείο Ξάνθης

Με την Κική Χριστοδούλου, ιστορικό τέχνης – μουσειολόγο.

salvador-dali-i-epimoni-tis-mnimis

 

Οι Νεκρές Φύσεις εμφανίζονται ως εικονογραφική θεματική ενότητα κατά την αρχαιότητα. Διατηρούνται ως δευτερεύοντα και συμπληρωματικά στοιχεία σε μεγαλύτερες συνθέσεις.

Από το Μεσαίωνα και κατά την Αναγέννηση, σημαντικοί ζωγράφοι αρχίζουν να μας δίνουν έργα στη θεματική της Νεκρής Φύσης, μεμονωμένα στην αρχή, μαζικότερα αργότερα. Κι αρχίζουν να τα «φορτώνουν» με αλληγορίες και συμβολισμούς. Αυτή η τάση, καθώς και η μαζική παραγωγή πινάκων με θέμα τις Νεκρές Φύσεις, βλέπουν το απόγειό τους στα τέλη του 16ου αι και σε όλο τον 17ο αι. Η θεματική αναπτύσσεται ιδιαίτερα στις βόρειες ευρωπαϊκές χώρες (Φλάνδρα), αλλά σπουδαία παραδείγματα βρίσκουμε σε όλη τη δυτική και κεντρική Ευρώπη. Η πιο αλληγορική και συμβολική υποενότητα των Νεκρών Φύσεων, είναι οι Vanitas, των οποίων τους εικονογραφικούς κώδικες αξίζει να αναλύσουμε.

Όταν οι κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές και θρησκευτικές συνθήκες της καθημερινότητας του ανθρώπου αλλάζουν, όταν οι επιστήμες προοδεύουν, οι Νεκρές Φύσεις και οι Vanitas μπορούν να συνεχίσουν να υφίστανται? Θα μπορέσει ο 20ος αι να ξαναδώσει στη θεματική αυτή τους χαμένους συμβολισμούς της?