Ομιλία μου στην πρώτη Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΑΣΟΕΕ σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2016
Από τις αρχές του φετινού καλοκαιριού, έχοντας όλοι διαπιστώσει την πλήρη απαξίωση της ΠΑΣΕΓΕΣ και την αδυναμία της να στηρίξει έστω και στοιχειωδώς τα συμφέροντα των συνεταιριστικών οργανώσεων και του αγροτικού κόσμου της πατρίδας μας,
ξεκινήσαμε μια μεγάλη προσπάθεια να δημιουργήσουμε ένα ισχυρό, ενιαίο κορυφαίο όργανο του συνεταιριστικού κινήματος,
ικανού να αναδείξει τα μεγάλα προβλήματα των οργανώσεων και του αγροτικού τομέα,
παράλληλα όμως να προτείνει και να πιέσει έτσι ώστε να εφαρμοστούν στρατηγικές για την εξυγίανση και ενδυνάμωση των συνεταιρισμών και μέσω αυτών την αποτελεσματικότερη στήριξη των Ελλήνων αγροτών.
Δεν σας κρύβω ότι το εγχείρημα που αναλάβαμε ήταν αρκετά δύσκολο και πολύπλοκο,
η προσπάθεια επίπονη, διότι έπρεπε να συγκεράσουμε διαφορετικές προσεγγίσεις,
και να ξεπεράσουμε αντιλήψεις που έρχονταν από το παρελθόν και ταλάνισαν το συνεταιριστικό κίνημα.
Το καταστατικό με το οποίο συμφώνησαν τα ιδρυτικά μέλη και κατατέθηκε προς έγκριση στο Πρωτοδικείο
– και εδώ θέλω να ευχαριστήσω δημόσια όσους συνεταιριστές εργάστηκαν για τη δημιουργία του, αλλά ιδιαίτερα ένα πολύ καταρτισμένο νομικό τον κύριο Κώστα Παρηγόρη –
έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
1) Έχει σύγχρονες θέσεις και αντιλήψεις που συνδυάζουν τις ιδεολογικές αρχές του συνεργατισμού με τις αντιλήψεις του διεθνούς marketing των αγροτικών προϊόντων.
2) Είναι προσανατολισμένο στις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες του αύριο και ιδιαίτερα στη δυνατότητα μιας ενεργούς και υγιούς παρουσίας των οργανώσεων στην ελληνική και διεθνή αγορά.
3) Αποφεύγει τα λάθη του παρελθόντος που οδήγησαν στην συσσώρευση των προβλημάτων της υφιστάμενης τριτοβάθμιας οργάνωσης
και στην αδυναμία της να προσφέρει αξιόπιστες λύσεις στα προβλήματα των συνεταιριστικών οργανώσεων και επιχειρήσεων της χώρας.
Ποιοι είναι όμως οι στόχοι του νέου μας φορέα και που διαφοροποιείται από το παρελθόν;
1)Η δημιουργία ενιαίου, δυνατού, αξιόπιστου και ακηδεμόνευτου συνεταιριστικού κινήματος,
που να αποτελεί σύμβουλο της εκάστοτε κυβέρνησης
και των κομμάτων ως βασικού πυλώνα της ελληνικής δημοκρατίας σε θέματα συνεταιριστικής και αγροτικής πολιτικής.
Όταν υιοθετούνται θέσεις και απόψεις δημιουργικές και αναπτυξιακές για την ανάπτυξη της Υπαίθρου από το πολιτικό σύστημα της χώρας δεν χωράει στείρα κριτική,
όταν όμως συμβαίνει το αντίθετο η κριτική με επιχειρήματα και προτάσεις είναι επιβεβλημένη.
Χαρακτηριστικό είναι ότι φτάσαμε σε ψήφιση νόμων περί συνεταιρισμών χωρίς να υπάρχει η ενιαία άποψη ενός κορυφαίου οργάνου του συνεταιριστικού κινήματος.
Περιττό βέβαια να προσθέσουμε ότι ο πρόσφατος νόμος περί συνεταιρισμών, μεταξύ άλλων, στην ουσία αλλά και στην πράξη καταργεί και την ΠΑΣΕΓΕΣ,
για την οποία δυστυχώς κάποιοι συνεχίζουν σήμερα να μιλούν και να την υπερασπίζονται ως ένα ισχυρό brand name που «πουλάει» στους αγρότες και στην κοινωνία!
Η πραγματικότητα είναι βέβαια διαφορετική και αυτό όλοι, μα όλοι το γνωρίζουμε,
ακόμα και αν κάποιοι έχουν επιλέξει να μη το λαμβάνουν υπόψη.
Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για ένα ενιαίο κορυφαίο όργανο του κινήματος μας
και πιστεύω ότι, τελικά, ακόμα κι εκείνοι που θέλησαν να ακολουθήσουν μια διαφορετική πορεία
μπορούν μέσα από γόνιμο διάλογο να πεισθούν και να συμπορευτούν μαζί μας,
για να κάνουμε πράξη τον ενιαίο φορέα εκπροσώπησης όλων των υγιών συνεταιριστικών οργανώσεων και επιχειρήσεων.
Το γεγονός, δε, ότι πιστοποίησαν με τις υπογραφές τους, έστω και αν μετά τις απέσυραν,
την εμπιστοσύνη τους στο καταστατικό που από κοινού δημιουργήσαμε
και στον κοινό στόχο για ενιαίο φορέα εκπροσώπησης, είναι ενθαρρυντικό,
έστω και αν για συναισθηματικούς λόγους σήμερα επιμένουν στην διατήρηση της ΠΑΣΕΓΕΣ και την στήριξη του Προέδρου της.
2) Πιστεύουμε ότι οι πάσης φύσεως συνεταιρισμοί πρέπει να είναι υγιείς και να κινούνται ανταγωνιστικά παλεύοντας στις συνθήκες που διαμορφώνονται στην ελληνική και διεθνή αγορά.
Συγχωνεύσεις, αλλά κυρίως κοινές δράσεις στον τομέα της προμήθειας των εφοδίων και της διάθεσης των αγροτικών προϊόντων,
είναι επιβεβλημένες διότι τα δίκτυα διανομής δεν προσεγγίζονται χωρίς όγκους παραγωγής και χωρίς ανταγωνιστικά προϊόντα που έχουν χαμηλό κόστος παραγωγής, ποιότητα, συσκευασία, ικανό μηχανισμό προώθησης τους.
3) Δεν διεκδικούμε καμμιά κρατική επιχορήγηση.
Εάν οι συνεταιριστικές οργανώσεις της πατρίδας μας δεν είναι σε θέση να υποστηρίξουν το κορυφαίο καθοδηγητικό τους όργανο δεν υπάρχει κανείς λόγος να το δημιουργήσουμε,
όμως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο όπως αποδεικνύεται από την αποδοχή του καταστατικού μας.
Παρόλα αυτά, πρέπει να γίνει σαφές ότι δεν πρόκειται να απεμπολήσουμε,
ή να μην δυναμικά διεκδικήσουμε και το τελευταίο ευρώ από τα προγράμματα της ΕΕ που είναι πλουσιοπάροχα για συλλογικές δράσεις στον αγροτικό τομέα,
όπως και νομοθετικές βελτιώσεις που να ωθούν τις αναπτυξιακές μας προσπάθειες αντί να τις παρακωλύουν όπως δυστυχώς συμβαίνει σήμερα.
4) Στο σύνδεσμο δεν πρέπει και δεν πρόκειται να γίνουν τακτικά μέλη συνεταιρισμοί σφραγίδες,
που όχι μόνον δεν ενισχύουν τις προσπάθειες των υγιών οργανώσεων, αλλά τις εμποδίζουν να αναπτυχθούν περισσότερο.
Υπάρχουν σημαντικές ρυθμίσεις στο καταστατικό μας που υποστηρίζουν και υπερασπίζονται τη θέση αυτή σε σχέση με το παρελθόν,
που δεν υπήρχαν περιορισμοί και παράλληλα δίνουν τη δυνατότητα σε νέους,
πολλά υποσχόμενους συνεταιρισμούς ή ομάδες παραγωγών να έλθουν κοντά μας,
και με την κάλυψη των απαραίτητων και αυστηρών κριτηρίων να γίνουν τακτικά μας μέλη.
5) Η εξωστρέφεια στις δράσεις του συνδέσμου,
η συμμετοχή του στα όργανα της ΕΕ όπου λαμβάνονται σημαντικές αποφάσεις
και η επίτευξη χρήσιμων συνεργασιών των ελληνικών οργανώσεων με αντίστοιχούς συνεταιρισμούς της ΕΕ αλλά και άλλων χωρών εκτός ΕΕ.
Είναι γεγονός ότι η πατρίδα μας και κυρίως η ελληνική γεωργία εξαρτώνται σε πολύ μεγάλο βαθμό από την ΕΕ,
παράλληλα όμως ο κόσμος όλος, ιδιαίτερα στα αγροτικά προϊόντα,
είναι μια μεγάλη αγορά στην οποία η αύξηση
ή η μείωση της διεθνούς προσφοράς και ζήτησης
επηρεάζει άμεσα όλους τους εμπλεκόμενους με την πρωτογενή παραγωγή.
Πληροφόρηση, νέες τεχνολογίες, αποφάσεις της ΕΕ και άλλων αρμόδιων οργάνων, συμμαχίες με άλλες χώρες,
συμπόρευση με συνεταιριστικές οργανώσεις ομοειδών προϊόντων του εξωτερικού αλλά και της Ε.Ε. δίνει διαπραγματευτική δύναμη,
καλύτερους όρους στην αγορά των αγροτικών προϊόντων καλύτερες συνθήκες ζωής για τους έλληνες αγρότες ευνοϊκότερες προϋποθέσεις για τις συνεταιριστικές μας οργανώσεις.
Τελειώνοντας θα ήθελα να βάλω κάποια ζητήματα που συζητήσαμε στην πρώτη σύσκεψη του προσωρινού διοικητικού μας συμβουλίου.
Η αλληλεγγύη στη στήριξη συναδέλφων μας που αδίκως διώκονται πρέπει να αποτελέσει μία από τις προτεραιότητές μας.
Δεν αναφέρομαι σ’ αυτούς που λειτούργησαν με ιδιοτέλεια, αν και μέχρι στιγμής καμία έρευνα δεν απέδειξε κάτι τέτοιο.
Αναφέρομαι σε εκείνους που οι συνθήκες της αγοράς, λανθασμένες και απαράδεκτες ρυθμίσεις συνεταιριστικών νόμων,
κακή ερμηνεία πτωχευτικού δικαίου και σε ορισμένες περιπτώσεις υπερβολική αυστηρότητα από πλευράς τραπεζικού συστήματος οδήγησαν σε εκκαθάριση,
με αποτέλεσμα οι πρόεδροι των συνεταιρισμών να χάνουν τις περιουσίες τους και να κινδυνεύουν να υποστούν αυστηρές ποινικές κυρώσεις.
Οι άνθρωποι αυτοί χρειάζονται σοβαρή νομική υποστήριξη και οφείλουμε να τους την παρέχουμε.
Η προσπάθεια για εξυγίανση οργανώσεων που μπορούν να επιβιώσουν, αλλά χρειάζονται τεχνική και νομική υποστήριξη επίσης,
πρέπει επίσης να είναι προτεραιότητα μας και βέβαια εκείνο που οφείλουμε να κάνουμε είναι να προβάλουμε τη συνεταιριστική μας ιδεολογία όχι μόνον ως θεωρία,
αλλά και σαν δυναμική και έντιμη διαχείριση των οικονομικών των οργανώσεων μας προς όφελος των αγροτών.
Πρέπει να αντιληφθούν τα μέλη μας ότι η κοινωνική προσφορά βαδίζει παράλληλα με επιτυχημένη επιχειρηματικότητα και ότι χωρίς υγιείς οργανώσεις στήριξη των αγροτών δε μπορεί να επιτευχθεί.
Και επειδή μιλάμε για εντιμότητα θα ήθελα να κλείσω με μια αναφορά στο μεγαλύτερο κατά τους ιστορικούς του συνεργατισμού συνεταιριστή που πέρασε από το χώρο αυτό,
τον Αλέξανδρο Μπαλτατζή,
ο οποίος όταν κάποιος τόλμησε να θίξει στη Βουλή το ηθικό του ανάστημα δήλωσε:
« Πρέπει να μάθετε ότι δεν έχω καμμίαν περιουσίαν και ούτε επιδιώκω να έχω τοιαύτην.
Υπηρετών την Αγροτικήν Τάξιν δεν επεδίωξα να εκμεταλλευθώ την θέσιν μου διά να αποκτήσω ωφελήματα.
Δεν έχω ιδιοκτησίαν ούτε οικίαν ούτε οικόπεδον.
Εάν εις το Συνεταιριστικό Κίνημα επέτυχα να εκλέγωμαι συνεχώς Πρόεδρος, αυτό οφείλεται εις το γεγονός ότι η πολιτεία μου υπήρξε παράδειγμα ηθικής τάξεως διά την οποία είμαι υπερήφανος και η οποία νομίζω να προβάλλεται διά τους δημοσίους άνδρας(…).
Ενώ ήμην Πρόεδρος συνεταιριστικών οργανώσεων και ηδυνάμην πολλά να ωφεληθώ, τα εθυσίασα όλα και απεδύθην εις ένα σκληρόν αγώνα ιδεολογικών.
Εάν είχομεν ιδιοτέλειαν θα ηδυνάμεθα να προχωρήσωμεν εις τον δρόμον της ανομίας».
Αυτές είναι οι αρχές μας σ’ αυτές πορευόμαστε για αυτές δίνουμε τη «μάχη» μέσα από το κορυφαίο συνεταιριστικό όργανο που δημιουργήσαμε όλοι μαζί.
Ευχαριστώ.
