Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος
Με το βλέμμα του στραμμένο στους “μεγάλους ενεργειακούς παίκτες” που τον αφήνουν “στην απέξω” ο Ταγίπ Ερντογάν προετοιμάζει τον λαό του – όσοι του απόμειναν για ένα χτύπημα στο Αιγαίο, σε μία τελευταία προσπάθεια να σταματήσει τις όποιες εξελίξεις έχουν δρομολογηθεί και δρομολογούνται σε σχέση με τον ορυκτό πλούτο της Μεσογείου και σίγουρα δεν πρέπει να αφήνει αδιάφορους όλους όσους παίζουν -πλην Ελλάδος, λόγω ανικανότητος – οικονομικά παιγνίδια σε όλη την Μεσόγειο. Αυτό το επιβεβαιώνει περίτρανα, η στενή του συνεργασία με την Αλβανία και όπως λένε οι πληροφορίες με τον εξοπλισμό των UCEkάδων από την πλευρά του για “παν ενδεχόμενο”.
Η αποδόμηση του Κεμάλ Ατατούρκ και τα σύνορα που η ίδια η Τουρκία σύμφωνα με τα λόγια του Ερντογάν δεν αποδέχεται, έχει να κάνει με σαφέστατο μήνυμα προς όλους όσους σχεδιάζουν οικονομικές κινήσεις στην ΝΑ Μεσόγειο.
Μία κρίση με την Ελλάδα και με το Ιράκ αυτή τη στιγμή του δίνουν μεν την ευχέρεια να είναι ανακατεμένος σε δύο μέτωπα που ναι μεν προσωρινά καθυστερεί τις όποιες εξελίξεις και συμφωνίες αλλά στην ουσία ο κρυμμένος άσσος στο μανίκι του είναι μία ενεργή κρίση για την Ελλάδα, με δεδομένο ότι στο οικονομικό παιγνίδι που παίζετε στην Συρία μπήκε καθυστερημένα και -πολύ περισσότερο, θα έλεγα, τον “έσυραν” οι Κούρδοι.
Θα αντέξει ο Ερντογάν οικονομικά αυτά τα δύο μέτωπα; Θα βρει ενεργούς συμμάχους να βγάλει από πάνω του το αγκάθι που ακούει στο όνομα Κουρδιστάν και έχει άμεσα ή έμμεσα την στήριξη των “μεγάλων” σε μία προσπάθεια να κρατούν απασχολημένη την Τουρκία για να μην χαλάσει τις όποιες συμφωνίες τους;
Επίσης, η ανάμειξη του με το Ιράκ που είναι “χωράφι” των Αμερικανών είναι παράλληλα με την παρουσία του στην οικονομική σκακιέρα και ένα αγκάθι στις σχέσεις του με τους Αμερικάνους. Οι Αμερικάνοι τον χρειάζονται ακόμη για να μην ενδυναμώσουν πάνω από το κανονικό οι Κούρδοι και δημιουργηθεί ακόμη ένα ανεξέλεγκτο “χαλιφάτο” στην περιοχή. Μάλλον εκκολάπτεται άλλος ένας Σαντάμ Χουσείν τον οποίο την δεδομένη στιγμή οι μεγάλοι θα αποδομίσουν.
Η Τουρκία χει τα ίδια χαρακτιρηστικά με το Ιράκ. Μπορεί να μην έχει πετρέλαιο και φυσικό αέριο αλλά έχει τους αγωγούς, μπορεί να μην έχει τον “κατασκευασμένο” Μπίν Λάντεν, αλλά δεν έχουν πρόβλημα να κατασκευάσουν έναν από τους Κούρδους. Αυτοί έχουν τον τρόπο τους.
Το άνοιγμα του Ερντογάν με την Ρωσία, τού δίνει μία μικρή σταθερότητα, όμως δεν πρέπει να ξεχνά ότι οι Ρώσοι παλεύουν πρώτα για την Ρωσία και μετά για τις μεγάλες εταιρείες που παίζουν “μπάλα” σε αυτήν την γωνιά του πλανήτη.
Πώς θα ξετυλιχθεί το κουβάρι; Κύριος είδε και η κρίση μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδος θα είναι αναπόφευκτη, όταν ο Ερντογάν δει ότι χάνει το παιγνίδι με τις ήδη δρομολογημένες εξελίξεις στην Συρία. Μόλις καταλάβει ο Ερντογάν ότι από εκείνη την πλευρά των συνόρων του δεν έχει να ελπίζει τίποτε, θα στραφεί στις εξελίξεις στο Αιγαίο που ήδη δρομολογούνται.
ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Είναι η ευκαιρία της Ελλάδος γιατί από την μία πλευρά αυτό το ντελίριο του Ερντογάν είναι το σκαλί που θα ανεβάσει στα διεθνή φόρα τις θέσεις της Ελλάδος κατά πρώτον και αν λέω, αν υπήρχε μία σοβαρή Εξωτερική Πολιτική στην Χώρα, οι Κούρδοι θα έπρεπε να είχαν ότι χρειάζονται για να εξοντώσουν την Τουρκία, μέσα από την Αθήνα.
