Έχουμε πει και γράψει επανειλημμένα, ότι την κύρια ευθύνη των συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου της Ξάνθης, την έχει το προεδρείο και ποιο συγκεκριμένα ο πρόεδρος Γιάννης Δρεμσίζης, ο οποίος αναφορικά με το μπάχαλο που δημιουργήθηκε στις τελευταίες συνεδριάσεις, χρησιμοποιεί ως επιχείρημα τον αναλογούντα χρόνο των πέντε ή επτά λεπτών που δικαιούται ανάλογα ο δημοτικός σύμβουλος, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι σε κάθε θέμα, θα πρέπει να μοιράζεται ο χρόνος στο 40 που είναι οι δημοτικοί σύμβουλοι επί πέντε, ήτοι 200 λεπτά στο θέμα συν τις πρωτολογίες, ερωτήσεις, δευτερολογίες κ.ο.κ.
Το επιχείρημα στέκει στην λογική ότι γίνεται σωστή χρήση του χρόνου που διατίθεται στον κάθε ομιλούντα.
Δυστυχώς όμως, τον τελευταίο καιρό, ο πρόεδρος Γιάννης Δρεμσίζης, πέφτει στην παγίδα της «δημοκρατικής διαδικασίας» και τα πέντε λεπτά που αναλογούν στον καθένα, με δεδομένο μάλιστα ότι οι σύμβουλοι της συμπολίτευσης…μιλιά έχουν αλλά δεν ακούγεται, άρα οι παρεμβάσεις γίνονται από τους επικεφαλής των παρατάξεων που κρατούν15, 20 λεπτά και πολλές φορές ένα θέμα συζήτησης διαρκεί πάνω από 4 ώρες, όπως έγινε την τελευταία φορά και εδώ σημειώνετε η δυνατότητα του προέδρου να συντονίσει την συζήτηση ή όχι.
Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι οι επικεφαλείς των παρατάξεων θα εκμεταλλευτούν την όποια αδυναμία συντονισμού της συζήτησης από την πλευρά του προεδρείου, στην λογική ότι δεν έχουν άλλη ευκαιρία εκτός των συνεδριάσεων του δημοτικού συμβουλίου να αναφερθούν στις θέσεις τους, άρα εκ των πραγμάτων σωστά κάνουν.
Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου να ξεχωρίσει ποια και πόσα λέγονται εκείνη την ώρα που αφορούν το προς συζήτηση θέμα και ποια είναι για αυτοπροβολή των ομιλούντων.
Άρα λοιπόν, αυτός που κρατά το μαχαίρι της συνεδρίασης, αλλά και το πεπόνι, θα πρέπει ανάλογα να το χρησιμοποιεί. Διαφορετικά, μάλλον θα πρέπει να αλλάξει τρόπο συντονισμού της συζήτησης και να «επιβάλλει» τον κανονισμό δίνοντας προτεραιότητα στις τοποθετήσεις «επί του θέματος» ή να παραχωρήσει την θέση του σε άλλον συντονιστή ο οποίος θα κοιτάζει την ουσία της συνεδρίασης και όχι τον τύπο.
