Πρωταγωνιστής η Εφορία, στο διαζύγιο της Ξάνθης με τον πολιτισμό.
Όπως δείχνουν τα πράγματα, μετά και τα όχι θετικά αποτελέσματα της λειτουργίας της γειτονιάς του Αι Βασίλη στην Ξάνθη, λαμβάνοντας υπ όψη και την αποστασιοποίηση του δήμου λόγω των επικριτικών δημοσιευμάτων που προϋπήρξαν, την παρουσία της Δ.Ο.Υ. στο όλο σκηνικό, φαίνεται ότι το διαζύγιο μεταξύ της Γειτονιάς και των Ξανθιωτών θα είναι οριστικό.
Αυτό το είχαμε επισημάνει κατά την διάρκεια των γιορτών της παλιάς πόλης όπου ο δήμος δεν είχε πάρει σθεναρή θέση απέναντι στον Οικονομικό Έφορα της Ξάνθης, ο οποίος, όπως και τότε, έτσι και στην εκδήλωση της Γειτονιάς του Αι Βασίλη, εξακολουθεί να βλέπει τις πολιτιστικές εκδηλώσεις ως επιχειρήσεις και όχι ως παραγωγή πολιτισμού.
Η ουσία είναι ότι οι διοργανωτές βλέπουν με περίσκεψη την συνέχιση ή όχι της Γειτονιάς.
Σύμφωνα με παλαιότερη δήλωση της προέδρου του Λυκείου Ελληνίδων Πέπη Στάντζιου, όλα θα εξαρτηθούν από τον φόρο που θα καταλογιστεί από την Εφορία της Ξάνθης στο Λύκειο Ελληνίδων καθώς και την προκαταβολή που θα κληθεί να πληρώσει ο θεσμός και ότι «ψιλά» μείνουν, αν φτάνουν να στηρίξουν συμπάσχοντες συμπολίτες μας.
Μοιραία αν η όλη εκδήλωση δεν πετύχει τον κοινωνικό της σκοπό, δεν θα ξαναλειτουργήσει.
Ο κοινωνικός σκοπός της εκδήλωσης της Γειτονιάς ήταν να περισσέψουν κάποια χρήματα και μερίδιο αυτών να πάνε σε φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Όπως έδειξε η λειτουργία της Γειτονιάς του Αι Βασίλη κατά την διάρκεια των γιορτών και η πολύ περιορισμένη παρουσία των Ξανθιωτών, λόγω της κρίσης; του κρύου;των επικριτικών δημοσιευμάτων στο πρόσωπο της προέδρου; Βγάζει κανείς το συμπέρασμα ότι τα έσοδα σε σύγκριση με τις άλλες χρονιές, θα είναι περιορισμένα.
Με την λογική ότι τα έσοδα θα είναι περιορισμένα, οι φορολογικές υποχρεώσεις πολύ μεγάλες, η απομάκρυνση του δήμου,πιθανών να έχουν σαν αποτέλεσμα, την απομάκρυνση από τον θεσμό του Λυκείου Ελληνίδων.
Δυστυχώς η ανικανότητα κάποιων στην Ξάνθη να διαχειριστούν τον πολιτισμό χωρίς υστεροβουλία και η ανικανότητα του κεντρικού κράτους να εισπράξει έσοδα με δίκαιο φορολογικό σύστημα, έφτασαν τον θεσμό σε αυτό το σημείο.
Για μια ακόμη φορά, αποδείχτηκε ότι οι τοπικές πολιτικές ηγεσίες, λόγω έλλειψης πόρων αδυνατούν να παράξουν πολιτισμό.
Αδυνατούν να στηρίξουν δρώμενα, φοβούμενοι την κριτική δίκαιη ή άδικη που τους ασκείται
