Γιατί να επιλέξετε επαγγελματία ασφαλιστικό σύμβουλο ? ? ?

Οι προσφορές γίνονται από αντιπρο­σωπείες αυτοκινήτων, τράπεζες, πιστωτικές κάρτες, ταχυδρομεία, κλινικές, διαφόρους οργανισμούς, Δήμους, εταιρείες εκδόσεως κοινοχρήστων, super market, πρακτορεία προ-πο, σε συνεργασία με ασφαλιστικές εταιρείες.
Ορισμένες μάλιστα εταιρείες, προ­σφέροντας μέσω διαδικτύου χαμηλότερο κόστος, κυρίως στην ασφάλιση αυτοκινήτου, δυσφημούν τους Ασφαλιστικούς Διαμεσολαβητές, τους συνεργάτες τους δηλαδή, αφήνοντας να εννοηθεί, ότι αυτοί ευθύνονται για το υψηλό κόστος.

Σε όλες τις αναπτυγμένες ασφαλιστικά χώρες, ασφάλεια μπορεί να αγοράσει κανείς, είτε από τους Ασφαλιστικούς Διαμεσολαβητές, είτε απ

ευθείας από την ασφαλιστική εταιρεία, είτε μέσα από τα λεγόμενα εναλλακτικά δίκτυα.
Η ιδιωτική ασφάλιση όμως σε όλο τον κόσμο, δεν βασίζεται σε αυτά αλλά στη Διαμεσολάβηση, χωρίς την οποία δεν υπάρχει ως θεσμός.Ο Επαγγελματίας Ασφαλιστικός Διαμεσο­λαβητής, θεωρείται ο φυσικός υποστηρι­κτής και σύμβουλος του ασφαλισμένου, προσθέτει αξία στο προϊόν και τις υπηρεσίες και δεν έχει καμιά σχέση με τον μεσάζοντα, που ανεβάζει το κόστος του προϊόντος.
Η ασφάλιση λοιπόν, είναι μια σοβαρή υπόθεση για να την εμπιστευθεί κανείς σ’ εκείνον, που την πουλάει σαν συνοδευτικό προϊόν στην κύρια δραστηριότητα του, είτε λέγεται τράπεζα, είτε αντιπροσωπεία αυτοκινήτου, ή να την εμπιστευθεί, στο αχανές και απρόσωπο διαδίκτυο και σε ανθρώπους που ασκούν το επάγγελμα ως πάρεργο.
Πρέπει να έχει υπ’ όψιν του ο καταναλωτής ότι πρόκειται για ένα ιδιαίτερο προϊόν, το μοναδικό, που δεν μπορεί να το αγοράσει όταν το χρειασθεί και αφού το αγοράσει δεν γνωρίζει αν και πως θα λειτουργήσει, αφού δεν μπορεί να το δοκιμάσει.
Για να διαπιστώσει τη σωστή λειτουργία του και τη χρησιμότητα του, θα πρέπει να το χρειαστεί, να υποστεί δηλαδή ζημιά. Τότε όμως θα είναι αργά, για να το διορθώσει.

Τη σωστή αγορά και λειτουργία ενός ασφαλιστικού προϊόντος, μόνο ο επαγγελ­ματίας Ασφαλιστικός Διαμεσολαβητής μπορεί να την εγγυηθεί στον καταναλωτή, αφού πέραν από τις γνώσεις και την εμπειρία του, η πολιτεία φρόντισε να διασφαλίσει τα συμφέροντα των ασφαλισμέ­νων, όχι μόνο από πιθανά λάθη και παραλήψεις, αλλά και από λανθασμένη συμβουλή του.
Επιλέγοντας ο καταναλωτής να ασφαλιστεί μέσα από όλα αυτά τα δίκτυα πρέπει να γνωρίζει ότι αγοράζει προϊόν μιας χρήσης, χωρίς service και ενώ το οικονομικό όφελος είναι πολύ μικρό, αποστερεί τον εαυτό του, από τον φυσικό του υποστηρικτή και σύμβουλο την ώρα της διεκδίκησης της αποζημίωσης.
Είναι δηλαδή, σαν να επιλέγει να εμφανιστεί στο δικαστήριο χωρίς τον δικηγόρο του ή να λάβει φαρμακευτική αγωγή χωρίς την συμβουλή του γιατρού.
Αν οι συγκεκριμένες ασφαλιστικές εταιρείες, θέλανε να μειώσουν το κόστος για τον καταναλωτή θα μείωναν την δική τους προμήθεια (δικαίωμα συμβολαίου), που είναι πολλές φορές τριπλάσια ή και τετραπλάσια, από την αμοιβή του Διαμεσολαβούντος. Προσφέροντας φθηνές ή δωρεάν ασφάλειες, δεν το κάνουν από γενναιο­δωρία ή πονοψυχία αλλά προσδοκούν άλλο όφελος. Είναι γνωστές άλλωστε οι λαϊκές παροιμίες, τόσο για το «..φθηνό κρέας..», όσο και για το τζάμπα, «…που δεν δίνει η μάνα στο παιδί..».
Οι προσφορές αυτές βρίσκουν πρόσφορο έδαφος, κατ’ αρχάς, στην κατηγορία εκείνη των καταναλωτών, που έχουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα και προσπαθώντας να «κουρέψουν» ή να αφαιρέσουν δαπάνες, τις επιλέγουν.
Πρέπει όμως να γνωρίζουν, ότι σε αυτή την περίοδο, τυχόν ζημιά ισοδυναμεί με ανεπανόρθωτη οικονομική καταστροφή και δεν πρέπει να τους δελεάζει το «τυρί», που μπορεί να αποδειχθεί και «χαλασμένο», τη «φάκα» πρέπει να προσέχουν.

Υπάρχει ακόμη και η μεγάλη κατηγορία των συμπατριωτών μας, χωρίς ασφαλιστική συνείδηση, που αντιμετωπί­ζουν την ασφάλιση σαν φοροεισπρακτική υποχρέωση, περίπου όπως τα τέλη κυκλοφορίας και το μόνο που τους απασχολεί είναι να έχουν ένα χαρτί για να μην τους γράψει ο τροχονόμος, ψάχνουν πάντα για το φθηνότερο, ακόμη και το τζάμπα, αλλά αν τους συμβεί ζημιά, είναι οι ποιο απαιτητικοί.
Όλοι αυτοί οι ασφαλισμένοι, την ώρα της ανάγκης – ζημιάς είναι ανυπεράσπι­στοι και «ξυπόλυτοι», χωρίς καθοδήγηση και συμβουλή, «ξεχνούν» τον τρόπο που επέλεξαν να ασφαλιστούν και προστρέχουν στον Ασφαλιστικό Σύμβουλο για να τους εξηγήσει τους όρους του συμβολαίου, να τους επισημάνει τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτό και να τους καθοδηγήσει σχετικά με τον τρόπο που θα διεκ­δικήσουν την αποζημίωση. Ενώ λοιπόν δεν πλήρωσαν, ζητούν και «εισπράττουν» από τον Διαμεσολαβητή, δωρεάν υποστήριξη και δωρεάν συμβουλή.
Η δωρεάν συμβουλή στην πατρίδα μας, είτε λέγετε ιατρική, είχε νομική είτε ασφαλιστική, είναι φαινόμενο που «ευδοκιμεί» σε μεγάλη κλίμακα.
Στην μεγάλη όμως χώρα, πέραν του Ατλαντικού, όπου η κρατική ασφάλιση είναι ανύπαρκτη, η δε ιδιωτική είναι τόσο διαδεδομένη, που μπορεί να την αγοράσει κανείς ακόμη και στο δρόμο, από αυτόματο μηχάνημα, η συντριπτική πλειοψηφία των καταναλωτών αγνοούν τα εναλλακτικά δίκτυα και τις «μηχανές» και θεωρούν αυτονόητο ότι την ασφάλιση τους, θα την εμπιστευθούν μόνο σε Ασφαλιστικό Διαμεσολαβητή, έστω και αν τους κοστίσει κάτι παραπάνω, αφού μαζί με την ασφάλιση, εξασφαλίζουν υποστήριξη και συμβουλή και δεν θα διανοηθούν, να ζητήσουν δωρεάν συμβουλή, ούτε από γιατρό, ούτε από δικηγόρο, ούτε από ασφαλιστή, αφού θεωρούν, «..ότι η δωρεάν συμβουλή έχει τόση αξία… όσο πλήρωσε κανείς, για να την αποκτήσει…».