Τρεις χρονιές χαμένες
Με αβεβαιότητα ατενίζουν το μέλλων τους οι ψαράδες του Αλιευτικού Συνεταιρισμού Πόρτο Λάγος αφού για τα επόμενα τρία χρόνια, η παραγωγή τσιπούρας στο ιχθυοτροφείο, λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών πήγε «στράφι».
Όπως αναφέρει ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού κ. Γιώργος Γκίλης, χάθηκαν πάνω από 10 τόνους τσιπούρα, εξοπλισμός, (δίχτυα) που προφύλασσαν την ιχθυοκαλλιέργεια, μηχανήματα οξυγόνωσης, και η διάθεση να «παλέψουν» για τις οικογένειες τους και για τον τόπο τους.
Ο μεγαλύτερος λόγος που είναι απαισιόδοξοι είναι ότι δυστυχώς για αυτούς που έχουν την ατυχία να είναι Έλληνες Πολίτες, δεν υπάρχει καμία άμεση κρατική μέριμνα για την αποζημίωση τους από τον ΕΛΓΑ, παρ όλο που οι τοπικοί κτηνίατροι έκαναν το καθήκον τους και βεβαίωσαν την πολύ μεγάλη ζημιά.
Όπως ο ίδιος ο κ. Γκίλης αναφέρει, αν τα σκουριασμένα γρανάζια του ΕΛΓΑ, αν και πότε, κινηθούν, τότε θα είναι αργά γιατί ήδη η παραγωγική αλυσίδα έχει σπάσει.
Από το 2006 έχει να παγώσει η λίμνη και πάγωσε φέτος ίσα ίσα για να ρίξει στον μαρασμό την τοπική κοινωνία του Πόρτο Λάγος που παλεύει με τα στοιχειά της φύσης για να κρατηθεί όρθιο, μόνο του, όπως όλες οι περιοχές στην Ελλάδα.
Η κρατική αδιαφορία αποτυπωμένη στα πρόσωπα όλων όσων ασχολούνται με την γη και την θάλασσα.
Οι ελπίδες τους για άμεση αποζημίωση από τον ΕΛΓΑ ελάχιστες έως μηδαμινές.
Τα ψαροπούλια για να φτάσουν στα νεκρά ψάρια και γόνο του ιχθυοτροφείου, σπάζουν τα δίχτυα προστασίας, ένα πανάκριβο υλικό που δεν γνωρίζουν αν το κράτος τους αποζημιώσει κυρίως αν θα μπορέσουν με τις δικές τους οικονομικές δυνάμεις να το αντικαταστήσουν.
Οι οικολόγοι άλλη μία μάστιγα του οικοσυστήματος, ξεχνώντας ότι οι ψαράδες της περιοχής προσέχουν το οικοσύστημα της Βιστωνίδος σαν κόρη οφθαλμού – Το γνωρίζουν οι ίδιοι πώς αν δεν το προσέξουν δεν θα έχουν μεροκάματο.
Παρ όλα αυτά, οι οικολόγοι, οι δήθεν φίλοι των οικοσυστημάτων δεν συνομίλησαν ποτέ μαζί τους, ούτε με αυτούς που έχουν σχέση με όλο το οικοσύστημα απλά προσφεύγουν στην δικαιοσύνη με το παραμικρό, με ένα εκδικητικό τρόπο σε όλους όσους δραστηριοποιούνται στην περιοχή, εμποδίζοντας την οποιαδήποτε ήπια μορφή ανάπτυξης.
Ευχής έργο είναι Οικολόγοι, πολιτεία και άνθρωποι που δραστηριοποιούνται να καθίσουν γύρω από ένα τραπέζι και να τα βάλλουν κάτω, να βρουν τρόπους να προστατευθεί στο ακέραιο το οικοσύστημα, αλλά να μην σταματήσουν οι άνθρωποι να βγάζουν μεροκάματο.
Η πολιτεία πρέπει να προστατεύσει αυτούς που εργάζονται στο οικοσύστημα της Βιστωνίδας και του Πόρτο Λάγος, όποιο και αν είναι το κόστος.
Σε αυτή την περίπτωση, το κράτος πρέπει να δηλώσει το παρών και να στηρίξει οικονομικά όλους όσους έπαθαν ζημιές.
Η ιχθυοκαλλιέργεια του Πόρτο Λάγος δεμένη αρμονικά με το περιβάλλον, πρέπει να στηριχτεί απ όλες τις πλευρές, κυρίως όμως από το κράτος.
