«Αγαπητέ θεέ» από τις Μαθητικές Κοινότητες του Μουσικού Σχολείου   

               Δράμας

 

 

Οι Μαθητικές Κοινότητες και η θεατρική ομάδα του Μουσικού Σχολείου Δράμας ανεβάζουν τη θεατρική παράσταση «Αγαπητέ θεέ», της οποίας το κείμενο είναι διασκευή αποσπασμάτων του έργου του Έρικ Εμανουέλ Σμιτ. Θα δοθούν δύο παραστάσεις, τη Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2017 στις 20:30, και την Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2017 στις 20:00, στο Δημοτικό Ωδείο Δράμας .

 

Η παράσταση έχει συμβολική τιμή εισόδου: 3 ευρώ και πραγματοποιείται για ενίσχυση των Μαθητικών Κοινοτήτων του Σχολείου.

Το κείμενο «Αγαπητέ θεέ» είναι γραμμένο σε μορφή επιστολών, που απευθύνονται στον θεό. Τις γράφει ένα δεκάχρονο αγόρι, ο Όσκαρ, μέσα στο νοσοκομείο, όπου νοσηλεύεται (πάσχει από λευχαιμία). Στα γράμματά του φαίνονται οι σκέψεις του, οι προβληματισμοί του, τα παράπονά του, αλλά και τα όνειρά του και οι ευχές του.

Ο Όσκαρ γνωρίζει πόσο σοβαρή είναι η κατάστασή του και προσπαθεί να τη διαχειριστεί. Η θεία Ροζ, είναι μια κυρία εθελόντρια, που τον προσέχει, του συμπαραστέκεται και τον βοηθά. Οι γονείς του αρνούνται να αποδεχτούν την αλήθεια και να μιλήσουν μαζί του, πράγμα το οποίο προκαλεί την οργή και το θυμό του μικρού Όσκαρ: «Και τότε κατάλαβα ότι οι γονείς μου ήταν δειλοί κι ότι (αυτό είναι το χειρότερο) με πέρναγαν κι εμένα για δειλό!».

 

Το δωδέκατο γράμμα του Όσκαρ:

Αγαπητέ Θεέ,

Σήμερα είμαι εκατό χρονών. Όσο και η θεία Ροζ. Κοιμάμαι πολύ, αλλά αισθάνομαι καλά. Προσπάθησα να εξηγήσω στους γονείς μου ότι η ζωή είναι ένα περίεργο δώρο. Στην αρχή, το υπερεκτιμάμε αυτό το δώρο: πιστεύουμε ότι αποκτήσαμε την αιώνια ζωή. Μετά, το υποτιμάμε: το βρίσκουμε χάλια, πολύ μικρό, είμαστε σχεδόν έτοιμοι να το πετάξουμε. Στο τέλος, καταλαβαίνουμε ότι δεν ήταν δώρο, αλλά δάνειο. Και τότε, προσπαθούμε να το αξιοποιήσουμε. Το λέω εγώ, που ξέρω τι λέω, γιατί έχω πατήσει τα εκατό. Όσο γερνάμε, τόσο πρέπει να δείχνουμε ότι έχουμε το χάρισμα να εκτιμήσουμε τη ζωή. Πρέπει να εκλεπτυνόμαστε, να γινόμαστε καλλιτεχνικές φύσεις. Κάθε κρετίνος μπορεί να απολαμβάνει τη ζωή στα δέκα ή στα είκοσι, αλλά στα εκατό, όταν δεν μπορεί πια να κουνηθεί, πρέπει να χρησιμοποιεί την εξυπνάδα του. Δεν ξέρω αν τους έπεισα. Κάν’ τους μια επίσκεψη. Άρχισες μια δουλειά; Τέλειωσέ την. Εγώ είμαι λίγο κουρασμένος.

Τα λέμε.

Φιλάκια  Όσκαρ

 

Υπεύθυνες Καθηγήτριες:  Ιωάννα Τσακιρίδου

&  Αγγελική Βλάχου