Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος
Για μία ακόμη φορά, η κυβέρνηση, γεμάτη αμηχανία και καμία βούληση παρακολουθεί τις κινητοποιήσεις των αγροτών, ανήμπορη να κάνει το παραμικρό.
Δυστυχώς για την ίδια αποδεικνύεται για μία ακόμη φορά πώς τα ψέματα της έχουν κοντά ποδάρια. Άραγε να βγει και να τα τάξη, να πει πράγματα που θα…γίνουν; Αλήθεια πώς να λυθούν προβλήματα που η ίδια δημιούργησε νομοθετώντας χωρίς να έχει επαφή με την πραγματικότητα;
Η κυβέρνηση δυστυχώς για τον τόπο, ότι ψέματα είχε να πει, τα είπε προεκλογικά.
Παραδέχεται άμεσα ότι αυτά που ο κ. Τσίπρας έλεγε ανεβασμένος στα τρακτέρ, ήταν φρούδες ελπίδες.
Δυστυχώς, οι αγρότες εκείνη την περίοδο, σκεπτόμενοι κοντόφθαλμα, δεν συνειδητοποίησαν ότι ο τότε πρόεδρος της αντιπολίτευσης που δεν γνώριζε τι σημαίνει το επάγγελμα του αγρότη, πίστεψαν τα λόγια του και τον ψήφισαν.
Τώρα δυστυχώς βλέπουν με λύπη τους κόπους μιας ζωής να εξανεμίζονται σε ένα βαρέλι δίχως πάτο.
Η κυβέρνηση μετά από τόσες ημέρες κινητοποιήσεων παρακολουθεί άβουλα και πονηρά σκεπτόμενη τις κινητοποιήσεις των αγροτών, χωρίς να μπαίνει με ευθύνη του υπουργού αγροτικής ανάπτυξης στην διαδικασία μίας σοβαρής και ειλικρινούς συζήτησης.
Πονηρά σκεπτόμενη, αφήνει τις άλλες κοινωνικές ομάδες να τα βάλλουν με τους αγρότες.
Γνωστή και παλιά τακτική της κυβέρνησης.
Παράλληλα ο χρόνος παραμονής της στα έδρανα της κυβερνητικής πτέρυγας μετρά αντίστροφα.
Το κακό είναι ότι ο χρόνος μετρά αντίστροφα εκτός από τους αγρότες και για ολόκληρη την Ελλάδα.
