Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος
Μέχρι στιγμής ο αγώνας των αγροτών δεν αντιμετωπίζεται αρνητικά από την υπόλοιπη κοινωνία και ίσως κατά βάθος αυτή να περιμένει το έναυσμα για να ξεχυθεί στους δρόμους.
Ίσως βαθιά μέσα της η κοινωνία, στην κίνηση των αγροτών να κλείσουν τους δρόμους και να διαμαρτυρηθούν για το ψωμάκι των παιδιών τους που χάνεται, να περιμένει και τον ξεσηκωμό από τις υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες. Ίσως
Ίσος μέσα της η ρημαγμένη και σιωπηλή όλα αυτά τα χρόνια της άτυπης χούντας, κοινωνία, ξεσηκωθεί μπροστά στα αίσχη των κυβερνώντων.
Ίσως η κοινωνία κρυμμένη στην γωνιά να περιμένει μία ομάδα να μπει μπροστάρησα και να ακολουθήσει και αυτή. Ίσως.
Σημασία έχει ότι οι κοινωνία, έτσι ίσως όπως το έλπιζε η κυβέρνηση και όπως το συνηθίζει, να στρέφει δηλαδή την μία κοινωνική-επαγγελματική ομάδα κατά της άλλης, αυτή την φορά δεν της «βγει» και τα πράγματα ίσως πάρουν τον φυσικό δρόμο της εξέγερσης απέναντι στο άδικο.
Τον δρόμο της αντίδρασης, τον δρόμο του δίκιου που χαράζει η κάθε αδικία.
