Η Ένωση Ελλήνων Χημικών (ΕΕΧ) θέλοντας να τιμήσει τον πολλαπλό ρόλο των γυναικών στην πορεία της ανθρωπότητας από τις πρώτες μορφές κοινωνικής οργάνωσης μέχρι σήμερα, συμμετέχει στον εορτασμό της Διεθνούς ημέρας για τις Γυναίκες στην Επιστήμη, θεωρώντας ότι ακόμη και σήμερα το αίτημα για ίσες ευκαιρίες παραμένει επίκαιρο.
Θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε γιατί θα πρέπει να υπάρχει μια ξεχωριστή ημέρα για τις Γυναίκες στην Επιστήμη.
Υπάρχουν ακόμη και σήμερα φωνές που θεωρούν ότι η συνεισφορά των γυναικών είναι δυσανάλογα μικρή, συγκρινόμενη με αυτή των αντρών με διάφορες ερμηνείες να υποκρύπτονται σε αυτή τη δήλωση και με εμφανή την έλλειψη του κοινωνιολογικού υπόβαθρου της διαπίστωσης. Η ΕΕΧ θεωρεί υποχρέωσή της να επισημάνει ότι η πορεία των γυναικών στην Επιστήμη υπήρξε διαχρονικά δύσκολη και σηματοδοτήθηκε από τον αποκλεισμό τους από την πρόσβαση στη γνώση, όπως συμβαίνει ακόμη και σήμερα σε πολλές χώρες, όπου το δικαίωμα στη μόρφωση για τις γυναίκες δεν θεωρείται αυτονόητο. Οι περιορισμοί, οι απαγορεύσεις, τα στερεότυπα, οι άνισες συνθήκες συναγωνισμού και ανταγωνισμού, οι αποκλεισμοί και σε πολλές περιπτώσεις η εκμετάλλευση δεν υπήρξαν αρκετά ισχυροί ανασταλτικοί παράγοντες για να εμποδίσουν κάποιες επίμονες και παθιασμένες γυναίκες να συνεισφέρουν στην επιστημονική εξέλιξη, ανάμεσα στις οποίες διακρίνονται και πολλές Χημικοί. Παραδείγματα σπουδαίων γυναικών-επιστημόνων είναι γνωστά από την αρχαιότητα.
Το 1200 π.Χ. στην Βαβυλώνα της Μεσοποταμίας η Ταπούτι -Μπελατεκαλίμ διαπρέπει ως γνώστης των ιδιοτήτων των φυτών, αρωματοποιός και θεωρείται η πρώτη χημικός στην ανθρωπότητα. Σε πήλινη πινακίδα αναφέρεται με σφηνοειδή γραφή ότι χρησιμοποιούσε λουλούδια, λάδι και βάλσαμο, προσέθετε νερό, απόσταζε και διηθούσε πολλές φορές για να πάρει αιθέρια έλαια.
Στην Αλεξάνδρεια η περίφημη Ελληνίδα νεοπλατωνική φιλόσοφος Υπατία διαπρέπει ως αστρονόμος και μαθηματικός τον 4ο μ. Χ αιώνα, αλλά δολοφονείται από τον 2 όχλο για τις απόψεις της και στο Βυζάντιο η Άννα Κομνηνή διαπρέπει ως ειδική στην στρατιωτική τεχνολογία. Κάτω από αντίξοες συνθήκες και καταβάλλοντας πολλαπλάσιο κόπο από τους άνδρες -συναδέλφους τους γυναίκες επιστήμονες, όπως η Μαρί Κιουρί, η Ιρέν Ζολιό-Κιουρί, η Γκέρτι Ράτνιτζ-Κόρι, η Ντόροθι Κρόουφορτ- Χόντκιν κατακτούν το βραβείο Νόμπελ στη Χημεία και άλλες όπως η αδικημένη Ρόζαλιντ Φράνκλιν, παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της εικόνας μας για τον κόσμο.
Σημαίνοντα ρόλο για τη Χημεία στην Ελλάδα διαδραμάτισε η πρωτοπόρος Ελληνίδα Χημικός Ζωή Μελά- Ιωαννίδη (1898-1996), κόρη του Παύλου Μελά, η οποία οραματίστηκε και υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ΕΕΧ το 1924 (https://www.eex.gr/about/tautotita/istoriko). Ακόμη και σήμερα όμως ο χώρος της Επιστήμης δεν είναι προνομιακός για τις γυναίκες που η πολυπλοκότητα του ρόλου τους, αλλά και τα στερεότυπα που συνεπάγεται δεν ευνοούν την ανάπτυξη του δυναμικού τους. Είναι τμήμα του ρόλου των Επιστημονικών Ενώσεων, όπως η Ένωση Ελλήνων Χημικών, να υπενθυμίζουν, να διεκδικούν, να διασφαλίζουν τις προϋποθέσεις για την δυνατότητα των γυναικών να στηρίξουν και να εξελίξουν την Επιστημονική Γνώση και την Καινοτομία, ρόλο που η ΕΕΧ προσπαθεί να τιμήσει.
