ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ.
Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικάνος
Η χθεσινή συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου ΑΜΘ, ήταν αφιερωμένη στα ζητήματα που απασχολούν τους ανθρώπους του πρωτογενούς τομέα όπου βέβαια όπως γίνεται συνήθως, οι πολιτικοί προσφέρουν στήριξη αφειδώς στα λόγια, αλλά όταν έρχεται η ώρα, αυτά τα λόγια να γίνουν πράξη, είτε από την περιφέρεια είτε από τους βουλευτές, όπως έργα υποδομών, μείωση της υψηλής φορολογίας, στήριξη ομάδων καλλιεργητών – παραγωγών-, η γραφειοκρατία, λένε, ξεφουσκώνει όλες τις πολιτικές δεσμεύσεις που παίρνονται είτε στα Περιφερειακά Συμβούλια είτε στην βουλή.
Η αλήθεια είναι πικρή και όσο οι αγρότες δεν κάνουν κάτι από μόνοι τους, θα παραμείνουν έρμαιο, στην κατανόηση και τις ψεύτικες δεσμεύσεις των πολιτικών.
Είναι γεγονός ότι επειδή οι πολιτικοί οι οποίοι δεσμεύονται στους αγροτοκτηνοτρόφους, γνωρίζουν το σύστημα, ξέρουν εκ των προτέρων ότι η οποιαδήποτε δέσμευση τους δεν θα υλοποιηθεί. Παρόλα αυτά δεσμεύονται. Άλλωστε αυτή είναι η δουλειά τους. Να λένε ψέματα.
Το ερώτημα είναι, οι ίδιοι οι γεωργοί, την ώρα που ακούνε τις ψεύτικες δεσμεύσεις από τους πολιτικούς που είναι; Κολακεύονται που η εξουσία ασχολείται μαζί τους; Αποδείχνονται το γεγονός ότι “πολιτικός είναι θα πει και κανένα ψέμα παραπάνω”;
Μέχρι τώρα αυτό δεν ήταν πρόβλημα. Δανεικά υπήρχαν και έτσι όλοι βολευόντουσαν.
Πολιτικοί και αγροτοκτηνοτρόφοι, βασισμένοι στο ψέμα και στο δανεικό χρήμα, περνούσαν τα όποια εμπόδια και πορεύονταν. Τώρα όμως, έχουν να κάνουν με εγκληματίες πολιτικούς, οι οποίοι είναι αποφασισμένοι να τους εκτελέσουν και να τους “σφάξουν” στο γόνατο όπως τα αρνιά τους, παραδομένο ι στις ορέξεις των δανειστών με σκοπό τον μεγαλύτερο δυνατό χρόνο παραμονής τους στην εξουσία.
Αυτοί- οι πολιτικοί- όποια ζημιά και αν γίνει, θα επιβιώσουν. Οι αγροτοκτηνοτρόφοι όμως που θα βλέπουν το βιος τους να ξεκληρίζεται και μαζί με αυτό η οικογένεια τους, τι κάνουν;
Είναι τόσο απλό και τόσο πολύπλοκο.
Απλό γιατί αν μαζευτεί το κάθε χωριό και έχουν τόσα μηχανήματα όσα χρειάζονται, άλλωστε όλοι μας ξέρουμε πόσο κοστοβόρα είναι και τα περισσότερα από αυτά λόγω του μικρού κλήρου, δεν γίνονται απόσβεση ποτέ, – και αγοράσουν όλοι μαζί τα λιπάσματα και τις τροφές και πουλήσουν όλοι μαζί την παραγωγή μετά από πλειοδοτικό διαγωνισμό τότε όλα αλλάζουν. Αρκεί μία παραγωγική χρονιά για να καταλάβουν την αξία του συνεταιρίζεσθαι.
Αυτό είναι το απλό μέρος της υπόθεσης.
Το πολύπλοκο είναι να “μαζωχτούν” και να βάλλουν έναν τεχνοκράτη για αρχηγό και αυτός να αποφασίζει. Αν δεν καταφέρει να φέρει κέρδος να τον στείλουν στο σπίτι του.
Δυστυχώς όμως, είναι δύσκολο η “κούτρα” του Έλληνα να καταγράψει ότι πρέπει να αφήσει σε έναν που ξέρει αλλά ξένο, την διαχείριση του χωραφιού του.
Δυστυχώς όλοι θέλουμε να είμαστε αφεντικά. Το πληρώνουμε διαχρονικά αλλά δεν το ξεπερνάμε.
ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ;
Αλήθεια οι αγροτοκτηνοτρόφοι τι περιμένουν από την κυβέρνηση; Να τους λυπηθεί; Μα αν η κυβέρνηση τους λυπηθεί και δεν τους φορολογήσει, πώς θα της επιτρέψουν οι δανειστές να μείνει στις καρέκλες της και να απολαύσει τα αγαθά της εξουσίας;
Άρα, οι κυβερνώντες θα τους πατήσουν κάτω σαν χταπόδι, για να μείνουν στην εξουσία, αφού δεν είναι ικανοί να κάνουν κάτι διαφορετικό για τούτον τον τόπο.
Μάθανε οι πολιτικάντηδες, πώς για να κάνουν την δουλειά τους και να αρμέγουν την “δημόσια γελάδα” που την ταΐζουν οι ρημαγμένοι πολίτες, να τους πετάνε από ένα ξεροκόμματο και οι της εξουσίας, να τρων τα φιλέτα. Όμως αυτό πάει πέρασε. Τώρα δεν περισσεύει από τους κατέχοντες της εξουσία, ούτε ξεροκόμματο και με μαθηματική ακρίβεια οι αγροτοκτηνοτρόφοι θα πεθάνουν, θα διαλυθούν και θα τους πάρουν το βιός για ένα κομμάτι “ξεροκόμματο”.
Μέχρι τάρα οι αγρότες βολεύτηκαν, γελάστηκαν και άφησαν αγκυλωμένο το χέρι τους στην ζητιανιά από το κράτος που οι ίδιοι με τον ιδρώτα τους συντηρούν μαζί με όλους τους αυλικούς του.
Είναι καιρός να απλώσουν τις σκέψεις τους όλοι μαζί πάνω στο τραπέζι για το αύριο, αντί να απλώνουν το χέρι της ζητιανιάς στο κράτος και την Ευρώπη, αν θέλουν να δουν μια άσπρη μέρα. Κι αν το χέρι από συνήθεια, δεν φεύγει απ την ζητιανιά, να το κόψουν από την ρίζα να μην ξαναζητιανέψει.
Δεν έχουν ανάγκη κανέναν λαοπλάνο πολιτικό. Μπορούν μόνοι τους, αρκεί να αφήσουν τις γκρίνιες στην άκρη. Εχθρός τους δεν είναι η δουλειά. Εχθρός τους είναι οι ψεύτες πολιτικοί που τους δουλεύουν.
Κατά τα άλλα, τίτλους όπως : “Ομόφωνη στήριξη του πρωτογενούς τομέα από το Περιφερειακό Συμβούλιο ΑΜΘ”, θα διαβάζουν καθημερινά στις εφημερίδες και τα σάιτ
H συνεδρίαση πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή των αγροτών και οι κτηνοτρόφων της Περιφέρειάς
Η συζήτηση ήταν εποικοδομητική και γόνιμη. Ομόφωνα τα μέλη του Περιφερειακού Συμβουλίου συμφώνησαν για την ανάγκη στήριξης του πρωτογενούς τομέα που αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες ανάπτυξης της Περιφέρειάς. Αποφασίστηκε ακόμη, να συνεχίστει την επικοινωνία μας με τακτικότερες συναντήσεις.
Στη συνεδρίαση συμμετείχαν και οι βουλευτές Έβρου κ. Α. Δημοσχάκης, Δράμας Δ. Κυριαζίδης και Καβάλας Ν. Παναγιωτόπουλος.
