Θα χρειαστείτε έναν υπολογιστή με σύνδεση στο Διαδίκτυο, αρκετή υπομονή, αλλά και την αποφασιστικότητα να αναζητήσετε κάτι που μπορεί να μην υπάρχει: η NASA καλεί κάθε ενδιαφερόμενο να βοηθήσει στο κυνήγι ενός υποθετικού πλανήτη στη μεθόριο του Ηλιακού Συστήματος.

Ο Πλανήτης Εννέα, αν δεν τον έχετε ακουστά, είναι ο πλανήτης που πιθανολογείται ότι κρύβεται πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα, σύμφωνα με έμμεσες ενδείξεις που δημοσιεύτηκαν την τελευταία διετία.

Η βαρυτική επίδραση ενός τέτοιου σώματος θα εξηγούσε τέλεια μια περίεργη συγκέντρωση έξι παγωμένων σωμάτων πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα. Και τα έξι κινούνται σε τροχιές που παίρνουν κλίση σε σχέση με το επίπεδο του Ηλιακού Συστήματος, ένδειξη ότι κάτι τα τραβάει προς τα εκεί.

Αν ο Πλανήτης 9 όντως υπάρχει, πρέπει να είναι αρκετά μεγαλύτερος από τη Γη, ίσως στο μέγεθος του Ποσειδώνα. Εκτιμάται όμως ότι βρίσκεται εκατοντάδες φορές πιο μακριά από τον Ήλιο σε σχέση με τη Γη και θα χρειαζόταν γύρω στα 15.000 χρόνια για να ολοκληρώσει μια περιφορά γύρω από το άστρο.

Σε αυτήν την απόσταση, μόλις που θα διακρίνεται ακόμα και με τα καλύτερα τηλεσκόπια στη Γη, ακόμα κι αν ήξερε κανείς που ακριβώς που να κοιτάξει.

Η απάντηση στο μυστήριο θα μπορούσε να έρθει από το πρόγραμμα Backyard Worlds: Planet 9, το οποίο υλοποιεί η NASA σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ.

Όσοι ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα crowdsourcing καλούνται να ελέγξουν εικόνες της αποστολής WISE της NASA, η οποία σάρωσε τον ουρανό αναζητώντας αστεροειδείς και άλλα αμυδρά αντικείμενα.

Συγκεκριμένα, οι συμμετέχοντες πρέπει να ελέγχουν φωτογραφίες της ίδιας περιοχής του ουρανού οι οποίες έχουν ληφθεί με διαφορά μερικών ωρών ή ημερών. Λόγω της μεγάλης απόστασής τους, τα άστρα εμφανίζονται πάντα στις ίδιες θέσεις σε αυτές τις εικόνες, ενώ τα πιο κοντινά αντικείμενα αλλάζουν θέσεις με την πάροδο του χρόνου. Με άλλα λόγια, ο υποθετικός Πλανήτης 9 θα εμφανιζόταν στις εικόνες σαν αμυδρή, κινούμενη κουκκίδα.

Η αναζήτηση αυτή μπορεί να αυτοματοποιηθεί, όχι όμως πάντα: «Οι αυτόματες αναζητήσεις δεν λειτουργούν καλά σε ορισμένες περιοχές του ουρανού, όπως το επίπεδο του Γαλαξία όπου υπάρχουν υπερβολικά πολλά άστρα, κάτι που προκαλεί σύγχυση στον αλγόριθμο» εξηγεί ο Άαρον Μέισνερ του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ, ο οποίος συμμετείχε στην ανάλυση των δεδομένων από την αποστολή WISE.

Οι online εθελοντές ίσως σταθούν πιο τυχεροί χάρη στην «εξαιρετική ικανότητα του ανθρώπινου εγκεφάλου να αναγνωρίζουν την κίνηση» λέει.

Βαγγέλης Πρατικάκης