Τούρκος Αξιωματούχος: «Γιατί να πολεμήσουμε με την Ελλάδα, αυτοί σκοτώνονται μόνοι τους στην άσφαλτο».
Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος
Τα στοιχεία συγκλονιστικά. Μία κωμόπολη κάθε χρόνο την «αφήνουμε» διαχρονικά στην άσφαλτο. Πότε θα συνέλθουμε;
Πότε θα μάθουμε να μην σκοτωνόμαστε μόνοι μας;
Μετά το τελευταίο τραγικό τροχαίο γεγονός που στοίχισε την ζωή τεσσάρων ανθρώπων, θυμήθηκα ένα δημοσίευμα την περίοδο της κρίσης του 1987 με το Σισμίκ και την δήλωση Τούρκου αξιωματούχου ο οποίος προφανώς θέλοντας να δικαιολογήσει το γεγονός ότι η Τουρκία εκείνη την περίοδο «έκανε πίσω», είπε την γνωστή στους μεγαλύτερους ηλικιακά, φράση. «Αυτοί – οι έλληνες – σκοτώνονται μόνοι τους στους δρόμους. Γιατί να πολεμήσουμε μαζί τους»;
Και τότε αφήναμε στην άσφαλτο νεκρούς και σήμερα συνεχίζουμε ως χώρα να αφήνουμε νεκρούς στην άσφαλτο.
Το 1987 η σχέσεις της Τουρκίας και της Ελλάδος είχε πολλά και σκοτεινά σύννεφα όπως και σήμερα και πολύ φοβούμαι ότι η τότε δήλωση του Τούρκου Αξιωματούχου μετά την εκτόνωση της κρίσης, επαληθεύεται κάθε μέρα που περνά.
Τότε το «Σισμίκ» ήταν έτοιμο να βγει για έρευνα υδρογονανθράκων στο Αιγαίο, σήμερα το Cesme είναι στο Αιγαίο.
Τότε με την σθεναρή θέση απέναντι στην Τουρκία και την επιστράτευση που διέταξε ο Ανδρέας Παπανδρέου, έβαλε στην θέση τους τους Τούρκους οι οποίοι αναδιπλώθηκαν. Θεωρήθηκε νίκη της Ελλάδος. Σήμερα δεν ξέρει κανείς τι κάνει η κυβέρνηση.
Τότε ήταν που Τούρκος αξιωματούχος που δεν θυμάμαι το όνομα του, σε κάποιο διεθνή φόρουμ είπε ότι, δεν χρειάζεται να κάνουμε πόλεμο με την Ελλάδα, αυτή, σε 30 χρόνια, δεν θα έχει νέους να υπηρετήσουν στον στρατό γιατί σκοτώνονται στην άσφαλτο.
Δεν ξέρω αν τα λόγια του Τούρκου αξιωματούχου μπορεί να θεωρηθούν προφητικά. Εκείνο που ξέρω και που ξέρουμε όλοι μας είναι ότι δεν γίνεται τίποτε σε αυτή την κατεύθυνση και κάθε μέρα οι νέοι άνθρωποι λιγοστεύουν.
Αν όλα αυτά τα συνδυάσουμε με την οικονομική κρίση, την μετανάστευση των νέων ανθρώπων και την αντικατάσταση τους με νέους «πρόσφυγες», τρέμω στην σκέψη του πώς θα είναι η Ελλάδα τα επόμενα 30 χρόνια.