Η Χρυσή Αυγή ζητά την άμεση απόσυρση της εν λόγω ανθελληνικής “πιλοτικής παρέμβασης”, παραθέτοντας την καταγγελία του συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. Νομού Ροδόπης “Οι τρεις Ιεράρχες”.

Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της κατατεθείσας ερώτησης:

ΠΡΟΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

ΘΕΜΑ: «Απόσυρση του προγράμματος με την επωνυμία “Πιλοτική παρέμβαση στα νηπιαγωγεία της Θράκης“»

Ως γνωστόν, με βάση την Συνθήκη της Λωζάνης, στο ελεύθερο κομμάτι της Θράκης που απέμεινε σήμερα ελληνικό συμβιώνουν χριστιανοί και μουσουλμάνοι Έλληνες πολίτες, οι οποίοι απολαμβάνουν όλα τα προβλεπόμενα  από το Σύνταγμα δικαιώματα. Με βάση το κείμενο της σχετικής συμβάσεως στο ελληνικό κομμάτι της Θράκης η μειονότητα δεν είναι εθνική αλλά θρησκευτική. Το κύριο δε χαρακτηριστικό της μειονότητος αυτής είναι η ανομοιογενής σύνθεση του πληθυσμού της και η γεωγραφική κατανομή της. Αποτελείται από 3 συνιστώσες: Α) τους τουρκοφανείς, Β) τους Πομάκους και Γ) τους Ρομά. Η μητρική γλώσσα των ανθρώπων αυτών είναι αντίστοιχα η τουρκική, η πομακική και η ρομανί.

Δυστυχώς, από την 20η Δεκεμβρίου 1968, όταν και υπεγράφη το Ελληνοτουρκικό Μορφωτικό Πρωτόκολλο, έως και σήμερα, οι Ελληνικές Κυβερνήσεις αγνοώντας την 3γλωσσία που παρουσιάζεται στην θρησκευτική μειονότητα της Ελληνικής Θράκης, συνεχίζουν να εφαρμόζουν ένα πρωτόκολλο, ορίζοντας ως διδακτέα γλώσσα στα μειονοτικά σχολεία μόνο την τουρκική και επιβάλλοντας την ως μητρική γλώσσα στους Πομάκους και στους Ρομά. Συντελείται λοιπόν εν γνώση μας μία γλωσσική και πολιτισμική γενοκτονία των δύο συγκεκριμένων εθνοτήτων – την οποία έχουν τεκμηριώσει κατά καιρούς άτομα και φορείς της μειονότητας – γεγονός που αφήνει παγερά αδιάφορες όλες τις εγχώριες και διεθνείς οργανώσεις που κατά καιρούς κόπτονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα των μειονοτήτων.

Ταυτόχρονα το γεγονός της αρνήσεως της Ελληνικής πολιτείας να ιδρύσει δημόσια, αμιγώς ελληνόφωνα σχολεία σε όλα τα μειονοτικά χωριά της Ελληνικής Θράκης, καθώς με βάση το Άρθρο 16 του  Ελληνικού Συντάγματος,  αφενός η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και αφετέρου όλοι οι Έλληνες έχουν δικαίωμα στην δωρεάν παιδεία, επιτείνει το πρόβλημα και εξυπηρετεί τις μεθοδεύσεις του τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής που επιδιώκει τον εκτουρκισμό της θρησκευτικής μειονότητας, μέσω της αποκλειστικής διδασκαλίας της τουρκικής γλώσσης στα μειονοτικά σχολεία, υλοποιώντας προφανέστατα το δόγμα Νταβούτογλου, σύμφωνα με το οποίο «πρέπει να εξασφαλιστούν τα πολιτισμικά και εκπαιδευτικά δικαιώματα των μουσουλμανικών κοινοτήτων εντός των βαλκανικών κρατών, προς όφελος της προωθήσεως των τουρκικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανἰων, με προτεραιότητα στο Κόσοβο και στην Δυτική Θράκη».

Επιπλέον το επί 15 χρόνια επιδοτούμενο πρόγραμμα ελληνομάθειας που εκπόνησε το λεγόμενο «Πρόγραμμα εκπαίδευσης μουσουλμανοπαίδων» της ομάδας της κυρίας Φραγκουδάκη στέφθηκε με απόλυτη αποτυχία, γεγονός που αποδεικνύεται, τόσο από την ανάγκη υπάρξεως ποσόστωσης για τους μουσουλμάνους της Θράκης κατά την εισαγωγή τους στα ΑΕΙ και στον ΑΣΕΠ, λόγω της ελλιπούς γνώσης της ελληνικής γλώσσας, όσο και από την πρωτοφανή  διαρροή μειονοτικών μαθητών από τα μειονοτικά σχολεία στα δημόσια σχολεία των αστικών κέντρων που είναι αμιγώς ελληνόφωνα. Είναι κοινό μυστικό σε όλους τους εκπαιδευτικούς των μειονοτικών σχολείων πως οι αλλόγλωσσοι μαθητές εμφανίζουν τεράστια αδυναμία στην παραγωγή τόσο του προφορικού, όσο και του γραπτού λόγου.

Η μνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αγνοώντας επιδεικτικά τους Συλλόγους Πομάκων και Ρομά της Ελληνικής Θράκης, που ζητούν, αφενός να διδάσκονται της μητρική γλώσσα τους και όχι την τουρκική  στα μειονοτικά σχολεία και αφετέρου διεκδικώντας το αυτονόητο δικαίωμα τους ως Έλληνες πολίτες, του να μπορούν να στείλουν τα παιδιά τους σε δημόσια ελληνόφωνα σχολεία, έρχεται σήμερα να συνεχίσει την πολιτική του γλωσσικού οδοστρωτήρα, τολμώντας να επιβάλλει την τουρκική γλώσσα ακόμη και στα δημόσια νηπιαγωγεία,  όπου φοιτούν παιδιά της θρησκευτικής μειονότητας.

Δαπανώντας τα πολύτιμα Ευρωπαϊκά κονδύλια ΕΣΠΑ και έχοντας ως πρόφαση την αρμονική κοινωνικοποίηση των νηπίων της μειονότητος στον εκπαιδευτικό θεσμό του νηπιαγωγείου, το Υπουργείο Παιδείας ανακοινώνει την διεξαγωγή του προγράμματος για τα σχολικά έτη 2016-17 και 2017-18 με την επωνυμία: «Πιλοτικές παρεμβατικές δράσεις υποστήριξης Μουσουλμανόπαιδων στα Νηπιαγωγεία της Θράκης» κατόπιν εισηγήσεως του ΙΕΠ, και επιβάλλει την ύπαρξη δίγλωσσου προσώπου που τον βαφτίζει «συνεργάτη» των νηπιαγωγών.

Με άλλα λόγια το Υπουργείο Παιδείας, απαξιώνοντας και προσβάλλοντας κατάφορα το τιτάνιο εκπαιδευτικό έργο των ελληνόφωνων νηπιαγωγών, που παρόλο την οικονομική κρίση, ακούραστα και με ιδιαίτερο ζήλο και αυταπάρνηση καταθέτουν την ψυχή τους επί καθημερινής βάσεως στα λιγοστά δημόσια νηπιαγωγεία, όπου φοιτούν αλλόγλωσσοι μαθητές, θεωρεί τους χαμηλά αμειβόμενους νηπιαγωγούς ανεπαρκείς, επιβάλλοντας τους την «συνεργασία» με άτομα τουρκόγλωσσα.

Όπως είναι αναμενόμενο  οι νηπιαγωγοί που υπηρετούν στα δημόσια νηπιαγωγεία της Ελληνικής Θράκης, βαθύτατα προσβεβλημένοι  διαμαρτύρονται εντόνως. Καταπέλτης είναι η ανακοίνωση του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Νομού Ροδόπης, με την επωνυμία «Οι τρεις Ιεράρχες», η οποία δίνει ένα ηχηρό ράπισμα στο Υπουργείο Παιδείας αναφέροντας τα εξής:

«Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Ροδόπης «Οι Τρεις Ιεράρχες» ανησυχεί σοβαρά για τις εξελίξεις σχετικά με την προσχολική αγωγή στην περιοχή που σε συνδυασμό με την αντεργατική και αντιεκπαιδευτική επίθεση που υλοποιείται από κυβέρνηση, Ε.Ε., ΔΝΤ, ΟΟΣΑ, ΣΕΒ και όλο το μνημονιακό πολιτικό μπλοκ που μαζί ψήφισε το 3ο μνημόνιο προμηνύει την ακόμα μικρότερη κάλυψη των μορφωτικών αναγκών και δικαιωμάτων των παιδιών προσχολικής ηλικίας στην περιοχή. Μια σύντομη περιγραφή της πραγματικότητας:

1. Με εξαίρεση την Κομοτηνή σε όλο τον υπόλοιπο νομό υπάρχει έλλειψη δημόσιων νηπιαγωγείων σε οικισμούς κατοικημένους από τη μειονότητα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ένα σημαντικό τμήμα των μαθητών-τριων της μειονότητας να εγγράφεται στην Α΄ Δημοτικού των Μειονοτικών ή των Δημόσιων σχολείων χωρίς κανενός είδους προσχολική αγωγή. Υπάρχουν νηπιαγωγεία και παραρτήματα νηπιαγωγείων που ιδρύθηκαν με την καθιέρωση της υποχρεωτικότητας της προσχολικής αγωγής (ως αποτέλεσμα της μεγάλης απεργίας του 2006 της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης) τα οποία παραμένουν δυστυχώς κλειστά.
2. Η έλλειψη λειτουργίας νηπιαγωγείων καλύπτεται με ποικιλία ιδιωτικής φύσεως χώρων απασχόλησης νηπίων από διάφορους φορείς.
3. Τα δημόσια νηπιαγωγεία που λειτουργούν υποδέχονται τα νήπια της μειονότητας σε ένα περιβάλλον κατ’ αρχήν αλλόφωνο σε σχέση με το έως τότε περιβάλλον τους. Τα νήπια της μειονότητας μπαίνουν σε ένα χώρο όπου ειδικά το πρώτο διάστημα δυσκολεύονται να επικοινωνήσουν τόσο με τα άλλα παιδιά του νηπιαγωγείου (όπου υπάρχουν και νήπια της πλειονότητας)  όσο και με τις νηπιαγωγούς. Το φαινόμενο αυτό αμβλύνεται όπου:
4. Οι συνάδελφοι νηπιαγωγοί από προσωπικό ενδιαφέρον είτε μέσω των ελάχιστων έως σήμερα προγραμμάτων επιμόρφωσης, είτε λόγω της επί μακρόν εργασίας τους σε πολύγλωσσο περιβάλλον μπορούν να κατανοήσουν ή και να μιλήσουν τη μητρική γλώσσα των μαθητών.
5. Οι τοπικές επιμέρους κοινότητες τόσο της μειονότητας όσο και της πλειονότητας έχουν αναπτυγμένες κοινωνικές επαφές και εκτός σχολικών χώρων σε βαθμό που στοιχεία των «άλλων» γλωσσών έχουν προσληφθεί από τα νήπια και των δύο κοινοτήτων πριν ακόμα φτάσουν στην ηλικία φοίτησης σε νηπιαγωγείο.
6. Είναι γενικά κοινή εμπειρία των δασκάλων και άλλων εκπαιδευτικών και στο μειονοτικό και στο δημόσιο σχολείο πως τα νήπια της μειονότητας που έχουν φοιτήσει στο δημόσιο νηπιαγωγείο αναπτύσσουν ταχύτερα δεξιότητες χρήσης τόσο της μητρικής τους όσο και της ελληνικής γλώσσας σε όποιο δημοτικό και αν πάνε μετά σε σχέση με τα νήπια που δεν έχουν φοιτήσει σε δημόσιο νηπιαγωγείο. Συνεπώς:
7. Θεωρούμε απολύτως απαραίτητη την καθολική φοίτηση όλων των παιδιών (άρα και της μειονότητας) στο δημόσιο δωρεάν νηπιαγωγείο. Διεκδικούμε άλλωστε σαν πάγιο αίτημα την 2χρονη δημόσια και δωρεάν καθολική υποχρεωτική προσχολική αγωγή.
8. Θεωρούμε απαράδεκτη την οποιαδήποτε προσπάθεια και από οποιονδήποτε να μην λειτουργήσει δημόσιο δωρεάν νηπιαγωγείο ή την απόπειρα αντικατάστασής του από οποιασδήποτε μορφής ιδιωτικό «νηπιαγωγείο» ή παιδικό σταθμό γιατί στερεί από τα νήπια την δωρεάν κάλυψη των μορφωτικών αναγκών τους. Ταυτόχρονα ισοδυναμεί με την κατάργηση θέσεων εργασίας για τη δημόσια εκπαίδευση αλλά και προσπάθεια αντικατάστασής της από την ιδιωτική.
9. Η πολυπολιτισμική Θράκη χρόνια τώρα σέβεται την κουλτούρα και τον πολιτισμό αυτών των ανθρώπων και οι νηπιαγωγοί της αποδεχόμενοι την διαφορετικότητα των παιδιών εργάζονται με ζήλο, καταβάλλοντας μεγάλη προσπάθεια και παρακολουθώντας επιμορφώσεις έχουν καταφέρει να καλλιεργήσουν, στηριζόμενοι στη μητρική γλώσσα αυτών των παιδιών και την ελληνική γλώσσα ως δεύτερη.

Στο Πιλοτικό πρόγραμμα του ΙΕΠ «Εκπαίδευση των παιδιών της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη» προβλέπεται  η συμμετοχή συνεργάτη/τριας στην αίθουσα του νηπιαγωγείου πέραν του/της νηπιαγωγού, μέλους της μειονότητας με πτυχία ελληνικού ΑΕΙ.

Η χρησιμοποιούμενη φρασεολογία αναδεικνύει αμέσως σοβαρά ζητήματα:

1. Επιρρίπτει την ευθύνη στις νηπιαγωγούς για τη σημερινή πραγματικότητα μη φοίτησης των νηπίων της μειονότητας στο δημόσιο νηπιαγωγείο αφού θεωρείται απαραίτητη η συμμετοχή συνεργάτη.
2. Εισάγει στο δημόσιο σχολείο προσωπικό με αδιευκρίνιστες εργασιακές σχέσεις και δικαιώματα.
3. Θεωρούμε πως είναι τουλάχιστον αδιευκρίνιστος ο ρόλος του «συνεργάτη» και εν τέλει θεωρούμε απαράδεκτο πως αρκεί να είναι «απόφοιτος ΑΕΙ» όσον αφορά την παιδαγωγική πράξη.
4. Πουθενά δεν διευκρινίζεται από πού απορρέει επιστημονικά η ανάγκη ειδικά για έναν τέτοιο συνεργάτη και ποιος ακριβώς θα είναι ο ρόλος του. Θεωρούμε ως αντιπαιδαγωγική την οποιαδήποτε παρέμβαση και παρουσία μέσα στις αίθουσες των νηπιαγωγείων, προσωπικού που απλά θα κληθεί να παίξει το ρόλο του ενδιάμεσου – διερμηνέα μεταξύ νηπίων και νηπιαγωγού. Τέτοια περίπτωση θα αποτελεί εμπόδιο στη άμεση επαφή και παιδαγωγική αλληλεπίδραση του νηπίου με τον/την νηπιαγωγό και στην ανάπτυξη των γλωσσικών και άλλων δεξιοτήτων του νηπίου.
5. Οποιοσδήποτε σχεδιασμός έρευνας και δράσης θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει τη συναίνεση της εκπαιδευτικής κοινότητας της περιοχής.
6. Στο Π.Δ. 200/98 δεν προβλέπεται η συμμετοχή συνεργάτη στο δημόσιο Νηπιαγωγείο.

Δηλώνουμε πως σαν Σύλλογος θα υπερασπιστούμε την κάλυψη των μορφωτικών αναγκών όλων των νηπίων αλλά και την εμπειρία και τα εργασιακά δικαιώματα κάθε συναδέλφου.

1. Διεκδικούμε την άμεση (από την επόμενη σχολική χρονιά) λειτουργία όλων των υπαρχόντων δημόσιων νηπιαγωγείων και παραρτημάτων τους. Διεκδικούμε την ίδρυση και λειτουργία και άλλων όπου δεν υπάρχουν σε όλο το νομό.
2. Διεκδικούμε τους μαζικούς διορισμούς νηπιαγωγών κόντρα στις επιταγές των μνημονιακών πολιτικών έτσι ώστε να καλυφθεί με μόνιμους/ες εκπαιδευτικούς κάθε εκπαιδευτικό έργο. Να οριστεί βάσει υπαρχόντων διατάξεων του ν.1566/85 η οργανικότητα στα νηπιαγωγεία της περιοχής στο 1/15. Άλλωστε διεκδικούμε την αναλογία 1/15 για τα νηπιαγωγεία σε όλη τη χώρα.
3. Διεκδικούμε περαιτέρω μειωμένη αναλογία μαθητών (προερχόμενων από τη μειονότητα) ανά νηπιαγωγό είτε με τη δημιουργία επιπλέον τμημάτων (όπου αυτό είναι εφικτό) είτε με την τοποθέτηση επιπλέον νηπιαγωγού στην τάξη ώστε η αναλογία να καταλήξει στου 2 νηπιαγωγούς ανά 25 νήπια – προνήπια.
4. Για τη στήριξη της χρήσης των μητρικών γλωσσών ως γλωσσών στήριξης διεκδικούμε αύξηση της οργανικότητας σε νηπιαγωγεία όπου φοιτούν νήπια της μειονότητας ή γενικά νήπια με μητρική γλώσσα άλλη από την ελληνική ώστε να αντιστοιχούν 2 νηπιαγωγοί απόφοιτοι Τμημάτων Επιστημών της Αγωγής Προσχολικής Ηλικίας και μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι ανά τμήμα νηπιαγωγείου που θα έχουν προσληφθεί κεντρικά από το Υπουργείο Παιδείας και με ενιαίο τρόπο (όπως όλοι/ες οι νηπιαγωγοί) για τη διευκόλυνση της παιδαγωγικής πράξης. Σημειώνουμε πως νηπιαγωγοί, απόφοιτοι ΑΕΙ Τμημάτων Επιστημών της Αγωγής Προσχολικής Ηλικίας φυσικοί ή μη ομιλητές των μητρικών γλωσσών της μειονότητας έχουν έτσι κι αλλιώς κάθε δικαίωμα τοποθέτησης σε όλα τα δημόσια νηπιαγωγεία (όπου φοιτούν ή όχι νήπια της μειονότητας) όπως κάθε άλλος/η νηπιαγωγός.
5. Διεκδικούμε την αναβάθμιση των κτιριακών εγκαταστάσεων και του παιδαγωγικού υλικού. Το πλούσιο και ανανεωμένο παιδαγωγικό υλικό μπορεί να γεφυρώσει το γλωσσικό χάσμα. Αντίθετα πρόχειρες και ελλειμματικές υποδομές αποτελούν τροχοπέδη  στη φοίτηση των νηπίων με αποτέλεσμα μεγάλο αριθμό απουσιών ή φοίτησή τους σε κατά τόπους «παιδοφυλακτήρια».

Μεγάλος αριθμός νηπιαγωγείων σε χωριά της μειονότητας είναι «προκάτ» με τεράστια θερμο-υγρομονωτικά προβλήματα, τουαλέτες σε εξωτερικό χώρο και περιορισμένο χώρο για να κινηθούν τα παιδιά και να παραχθεί με άνεση το παιδαγωγικό έργο. Η υποβάθμιση της εκπαίδευσης σε όλη τη χώρα είναι γεγονός εξαιτίας των πολιτικών των μνημονίων και πιο επιτακτική από ποτέ η ανάγκη αύξησης της χρηματοδότησης στην εκπαίδευση με μόνιμους διορισμούς και χτίσιμο νέων σχολείων και ακόμα περισσότερο σε μια ευαίσθητη περιοχή σαν τη δική μας.

Σε πολλές περιπτώσεις το κοινωνικό-οικονομικό και μορφωτικό επίπεδο των οικογενειών είναι χαμηλό και ακόμα χαμηλότερες οι προσδοκίες τους για οικονομική και μορφωτική ανέλιξη με αποτέλεσμα τη σχολική αποτυχία και διαρροή και στροφή των παιδιών από μικρή ηλικία στην εργασία. Υποχρέωση λοιπόν της πολιτείας είναι να παρέχει άριστης ποιότητας εκπαίδευση ώστε να λειτουργήσει σαν κίνητρο σε τέτοιες ομάδες για τη φοίτηση των παιδιών τους και να μην υπολείπεται το ελληνικό σχολείο σε τίποτα των σχολείων άλλων ευρωπαϊκών χωρών.

6. Για τη διευκόλυνση του παραπάνω διεκδικούμε και θεωρούμε απαραίτητη την υλοποίηση προγραμμάτων επιμόρφωσης και εκμάθησης των μητρικών γλωσσών για όλους τους εκπαιδευτικούς της περιοχής από την έναρξη της επόμενης σχολικής χρονιάς ώστε άμεσα να είναι δυνατή η επικοινωνία με τα παιδιά αλλά και τους ενήλικες της μειονότητας.
7. Τα προγράμματα επιμόρφωσης αυτά για να είναι αποτελεσματικά πρέπει να γίνονται με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα (μερική ή ολική δηλαδή άδεια ή μειωμένο ωράριο). Οι δαπάνες επιμόρφωσης γενικά αλλά και αυτές του εν λόγω προγράμματος δεν αντιστοιχούν με τις ανάγκες επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών. Αποτελεί δε άλλο ένα δείγμα για το πώς αντιλαμβάνεται την επιμόρφωση του Υπουργείο Παιδείας: Μέσω προγραμμάτων περιορισμένης χρηματοδότησης, αποσπασματική και με στενό χρονικό ορίζοντα χωρίς σχέδιο στον τακτικό προϋπολογισμό. Έτσι για να βγει η «υποχρέωση» και να φορτωθούν οι ευθύνες στους εκπαιδευτικούς που δεν «επιμορφώθηκαν».
8. Η προηγούμενη εμπειρία του ΠΕΜ όπου η εκμάθηση τουρκικών σε όσους εκπαιδευτικούς το επιθυμούσαν κράτησε ένα μόλις χρόνο, γιατί η χρηματοδότηση τελείωσε. Φαίνεται πως θα επαναληφθεί αφού βάσει της προκήρυξης το εν λόγω σημερινό πρόγραμμα θα κρατήσει μόλις δύο χρόνια.
9. Διεκδικούμε και αγωνιζόμαστε μαζί με όλους τους εργαζόμενους της χώρας για την ανατροπή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Διεκδικούμε τους μαζικούς διορισμούς νηπιαγωγών με μόνιμη σταθερή εργασία, τη μοναδική σχέση εργασίας ως απάντηση στην κάλυψη κάθε αναγκαίου εκπαιδευτικού έργου.
10. Διεκδικούμε δίχρονη υποχρεωτική δημόσια δωρεάν προσχολική αγωγή για όλα τα νήπια.

Ερωτάται  ο Αρμόδιος Υπουργός:

To Υπουργείο Παιδείας θα αποσύρει το πρόγραμμα  «Πιλοτική παρέμβαση στα νηπιαγωγεία της Θράκης»;

Θα ιδρύσει δημόσια νηπιαγωγεία σε όλη την Θράκη ώστε να έχουν την δυνατότητα να φοιτούν σε αυτά και οι μαθητές των απομακρυσμένων ορεινών περιοχών;

Θα καθιερώσει 2χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση των μαθητών στα νηπιαγωγεία της χώρας;

Αθήνα, 14/03/2017
Ο ερωτών Βουλευτής
Ιωάννης Λαγός
Βουλευτής Β΄Πειραιώς
ΛΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ – ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ