Μπορεί η Τουρκία να κάνει τα πάντα για να αποτρέψει την ίδρυση Κουρδιστάν στον νότο της, ωστόσο ήδη προετοιμάζεται για να πιεί το πικρό ποτήρι
Γράφει ειδικός συνεργάτης
Οι δεσμοί οι οποίοι συνέδεαν τους Κούρδους της Συρίας με τους ομοεθνείς τους διαχρονικά ήσαν ιδιαίτερα στενοί σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο.
Η στενότητα αυτή σε συνδυασμό με τόν τότε χαρακτήρα της Συρίας (χωνευτήρι απελευθερωτικών κινημάτων) επέτρεψαν στο Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (PKK) να επιτύχει την ιδεολογική,πολιτική και επιχειρησιακή του συγκρότηση.
Είναι γνωστοί επίσης οι οικογενειακοί δεσμοί που συνδέουν τον Κούρδο Ηγέτη Αμπτουλλάχ Οτσαλάν και ιδρυτή του PKK με την πόλη Καμισλί η οποία σήμερα αποτελεί την άτυπη πρωτεύουσα της Ροζάβα (Δυτικό Κουρδιστάν).
Στις 16 Σεπτεμβρίου 2014 το Ισλαμικό Κράτος ξεκίνησε να πολιορκεί την Κουρδική πόλη Κομπάνι.
Είναι γνωστό πως η Τουρκία στάθηκε αρωγός σε όλα τα επίπεδα στην επιθετική αυτή στάση του ΙΚ κατά του Κομπάνι.
Μετά απο 112 μέρες πολιορκίας η Κουρδική πολιτοφυλακή (YPG) με την στήριξη των ΗΠΑ επέτυχε την λύση της πολιορκίας.
Η πρώτη αυτή ήττα του ΙΚ (και της Τουρκίας) έμελλε να αποτελέσει την αρχή του τέλους για την τζιχαντιστική ισλαμική οργάνωση.
Το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας (MGK) , διαβλέποντας έγκαιρα το τι θα παρήγαγε η νίκη αυτή, έθεσε τέρμα στην ειρηνευτική διαδικασία με το PKK, και εξαπέλυσε έναν νέο βρώμικο πόλεμο κατά των Κούρδων σε όλη την τουρκική επικράτεια.
Απόρροια της τουρκικής αυτής στάσης υπήρξε ο αστικός πόλεμος στην Νοτιοανατολική Τουρκία των τουρκικών αρχών ασφαλείας με δυνάμεις του YDG-H (Πατριωτικό Επαναστατικό Κίνημα Νεολαίας), προσκείμενες στο PKK.*
Το Κουρδικό Ντόμινο συνιστά διαχρονικό εφιάλτη για την τουρκική διπλωματία.
Οι εξελίξεις στην Συρία και στο Ιράκ την υποχρέωσαν σε δρομολόγηση μιας σειράς δράσεων με σκοπό την ματαίωση-ποδογέτηση της αναβάθμισης του Κουρδικού Παράγοντα.
Ως τέτοιες ορίζονται η Ασπίδα του Ευφράτη (εισβολή των Τ.Ε.Δ. στην Βόρεια Συρία-Ροζάβα) και οι προεκτάσεις της ,η Ασπίδα του Τίγρη (σχέδιο Εισβολής στο Ιράκ), η διπλωματική πίεση προς ΗΠΑ για συμμετοχή στην ανακατάληψη της Ράκκα και της Μοσούλης με παράλληλο αποκλεισμό του PKK-YPG, η εκδίωξη του PKK απο το Σιντζάρ.
Το Κουρδιστάν αποτελεί μείζονος σημασίας γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό χώρο τόσο σε περιφερειακό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο και αυτό το γνωρίζει καλά η Άγκυρα.
Οπως γνωρίζει καλά πως η προσέγγιση ΗΠΑ-Ρωσίας στην Μέση Ανατολή εκμηδενίζει τα όποια ψιχία διαπραγματευτικής δύναμης-παρέμβασης διαθέτει.
Η Νέα Διεθνής Τάξη Πραγμάτων στην Μέση Ανατολή δείχνει πως οδηγούμαστε σε ένα νέο κουρδικό μόρφωμα το οποίο θα γειτνιάζει με το Νότιο Κουρδιστάν το οποίο θα περιλαμβάνει την Ροζάβα και περιοχές του Βόρειου-Δυτικού Ιράκ (Σιντζάρ).
Το θετικό για την Τουρκία είναι πως δεν θα περιλαμβάνει εδάφη των Κουρδικών περιοχών της Νοτιο-Ανατολικής Τουρκίας.
Το αρνητικό είναι πως η φύση του Κουρδικού ζητήματος, το ειδικό του βάρος, οι συσχετισμοί και οι αλληλεπιδράσεις λόγω του διεθνικού του χαρακτήρα, νομοτελειακά θα προσδώσουν μια νέα δυναμική στο Κουρδικό Κίνημα στο εσωτερικό της.
Η Τουρκία προετοιμάζεται για το νέο Κουρδιστάν
Η Τουρκία ήδη προετοιμάζεται για την επόμενη μέρα στο Κουρδικό ζήτημα χρησιμοποιώντας τις γνωστές αμφιλεγόμενες πρακτικές προκειμένου με κάθε τρόπο να καταπνίξει-εξαφανίσει κάθε στοιχείο της κουρδικής εθνικής ταυτότητας και κάθε έκφραση της.
- Όπως αναφέρουν τουρκικά μέσα ενημέρωσης η Τουρκία συνεχίζεται ασταμάτητα την κατασκευή τείχους ασφαλείας στα σύνορα Τουρκίας –Συρίας. Το συνολικό μήκος του ανέρχεται σε 511 χιλιόμετρα και μέχρι σήμερα έχουν κατασκευαστεί 290 χιλιόμετρα στον άξονα Σανλίουρφα, Γκαζίαντεπ, Κίλις, Μάρντιν, Χάταϊ και Σίρνακ. Πίσω από το τείχος ασφαλείας που θα επεκτείνεται σε όλο το μήκος των συνόρων θα κατασκευαστούν δρόμοι για τις περιπολίες και παρατηρητήρια.
2. Ο ιμπεριαλισμός του Νερού. Απο την δεκαετία του 1980 η Τουρκία έχει προχωρήσει στην εκπόνηση και εφαρμογή ενός φιλόδοξου προγράμματος γνωστό ως GAP ή Σχέδιο Νοτιοανατολικής Τουρκίας. Στοχεύοντας στην “οικονομική ανάπτυξη” των Κουρδικών περιοχών της Νοτιοανατολικής Τουρκίας.
Το πρόγραμμα συμπεριλαμβάνει την κατασκευή πολλών μεγάλων φραγμάτων στον Τίγρη και στον Ευφράτη ποταμό, με σκοπό την άρδευση μεγαλύτερων εκτάσεων αλλά και την παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας.
Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνει επίσης τον έλεγχο των ροών προς Ιράκ και Συρία κατά συνέπεια ελέγχει τόσο την αγροτική τους παραγωγή όσο και την παραγωγή ενέργειας. Το φράγμα “Ατατούρκ” έχει μειώσει τη συνολική ροή στο Ιράκ κατά το ένα τρίτο και τα φράγματα Ilisu και Cizre θα μπορούσαν να μειώσουν τις ροές του Τίγρη κατά 50%.
Κουρδικά μέσα ενημέρωσης κάνουν λόγο για πλήρη διακοπή της ροής των νερών του ποταμού Ευφράτη προς την Συρία, με αποτέλεσμα να μειωθεί η ποσότητα του νερού στο φράγμα Tishrin το πρώτο φράγμα του ποταμού Ευφράτη στην Συρία το οποίο τροφοδοτεί με πόσιμο νερό, ενέργεια το κουρδικό καντόνι του Κομπάνι και γειτονικές περιοχές και αποτελεί την βασική πηγή άρδευσης των αγροτικών τους περιοχών. Πρόκειται για μια συνήθη πρακτική της Τουρκίας απο την αρχή της Κουρδικής Άνοιξης στην Συρία.
Στα πλαίσια της πρακτικής αυτής μετά την παρακράτηση ακολουθεί περίοδο απότομης απελευθέρωσης τεράστιων ποσοτήτων νερού και καθώς το φράγμα Tishrin είναι σχετικά μικρό και αδυνατεί να αντιμετωπίσει μια τέτοια ισχυρή ροή νερού αναγκάζεται να ανοίξει το φράγμα και να προκαλέσει τεχνητές πλημμύρες
3) Όλα όσα καταγράφονται στην ΝΑ Τουρκία:
Α) Είναι γνωστή η κατάσταση του τουρκικού κρατικού μηχανισμού και στις τουρκικές αρχές ασφαλείας η οποία έχει προκύψει συνεπεία του πογκρόμ κατά των “οπαδών Γκιουλέν” στον απόηχο της καταστολής του “αποτυχημένου πραξικοπήματος” της 15ης Ιουλίου.
Είναι γνωστή και η ανυποληψία που τρέφει το καθεστώς Ταγίπ Ερντογάν πρός τους μηχανισμούς αυτούς.
Προκύπτει λοιπόν η αναγκαιότητα διαμόρφωσης φίλιων προς αυτό δομών.
Δημοσιεύματα του τουρκικού τύπου κάνουν λόγο για “επανεμφάνιση” του συστήματος φρουρών της γειτονιάς (κατά το πρότυπο των φρουρών του χωριού) σε αστικά κέντρα της Τουρκίας.
Ηδη σε 20 πόλεις της Νοτιοανατολικής Τουρκίας -κέντρα του κουρδικού κινήματος (επαρχίες Σιρνάκ, Σιίρτ, Χακάρι, Ντιγιαρμπακίρ) “εργάζονται” περί τους 5.400 τέτοιοι φύλακες οι οποίοι φέρουν ατομικό οπλισμό (περίστροφα,AK-47) με αμοιβή 500-700$ οι οποίοι υποβοηθούν την τουρκική αστυνομία στην διατήρηση του νόμου και της τάξης.
Υπάρχει σε εξέλιξη διαγωνισμός για την πρόσληψη άλλων 7.000 τέτοιων φυλάκων οι 700 απο τους οποίους θα ενεργούν στην Κωνσταντινούπολη και οι υπόλοιπο σε επαρχίες που γειτνιάζουν με το Ιράκ και την Συρία δηλαδή με το νέο Κουρδικό μόρφωμα το οποίο και θα ελέγχεται απο το PKK
Β) Αύξηση του αριθμού των φρουρών του χωριού απο 67.000 σε 90.000 σε χωριά στην Νοτιοανατολική Τουρκία με παράλληλη βελτίωση συνθηκών διαβίωσης και μισθών. Παράλληλα σχεδιάζεται να ενισχυθούν με βαρύ οπλισμό για να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα τους στις συγκρούσεις με το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (PKK).
Γ) Το τρίγωνο του διαβόλου , το σημείο που ενώνονται τα σύνορα Ιράκ-Ιράν-Τουρκίας φαίνεται πως απασχολεί ιδιαίτερα την Άγκυρα. Η βελτίωση των υποδομών της (κατασκευή νέων στρατιωτικών βάσεων) και η μεταφορά δυνάμεων του τουρκικού στρατού (δημοσιεύματα μιλούν για 84 τάγματα) έχουν ως στόχο να σφραγίσουν τα τουρκικά σύνορα απο την είσοδο Κούρδων μαχητών απο το Καντίλ
Με τον ερχομό της Ανοιξης η Τουρκία πιστεύει πως θα υπάρξει αυξημένη πίεση του PKK τόσο σε ύπαιθρο όσο και σε αστικά κέντρα και προετοιμάζεται για αυτό.
Το PKK θεωρείται απο τις τουρκικές αρχές ασφαλείας “καλός μαθητής”, καθώς έχει αποδείξει πως μπορεί και προσαρμόζεται ταχύτατα και ιδιαίτερη επιτυχία στην επιχειρησιακή αναβάθμιση των Τ.Ε.Δ.
Η Αποτελεσματικότητα των αντιμέτρων της Άγκυρας θα κριθεί στην πράξη.
Είναι πολύ πιθανόν να πρόκειται για μια προσπάθεια επικοινωνιακά να χρυσωθεί το χάπι της ήττας σε Συρία-Ιράκ καθώς και της διεθνώς αναγνωρισμένης κουρδικής αυτονομίας σε Ροζάβα (Κουρδικό μόρφωμα Συρίας-Ιράκ υπό τον έλεγχο του PKK).
Είναι επίσης πιθανόν να πρόκειται για μια σπασμωδική κίνηση καθώς το Κουρδικό Ντόμινο θα την υποχρεώσει αργά ή γρήγορα να προχωρήσει σε σημαντικές παραχωρήσεις στους Κούρδους της Ν/Α Τουρκίας, αν δεν επιθυμεί να βρεθεί ενώπιον καταστάσεων που αθα αμφισβητούν την ίδια την ύπαρξη της ως έχει.
* Αξίζει να επισημανθεί πώς πολλοί αναλυτές (μεταξύ αυτών και Έλληνες) αγνοώντας επιδεικτικά τα ανωτέρω έσπευσαν να μιλήσουν για ήττα των Κούρδων,για λανθασμένη τακτική του PKK,για σοβαρή ενδοκουρδική αντιπαλότητα PKK-HDP και για απόλυτη κυριαρχία της Άγκυρας. Εκ των δομικών στοιχείων της καχεκτικότητας της ελληνικής πολιτικής σκέψης η έφεση σε οτι προκαλεί θόρυβο κι ας απέχει αυτό εφιαλτικά απο την αντικειμενική υπεύθυνη ενημέρωση. συνεργασίας.
