ΠΑΜΕ ΞΑΝΘΗΣ: Για την ομιλία Τσίπρα στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ

Απέναντι στα χοντροειδέστατα ψέματα που χρησιμοποιεί κατ’ εξακολούθηση η κυβέρνηση κοροϊδεύοντας κατάμουτρα κάθε εργατική-λαϊκή οικογένεια, μόνο ένας δρόμος υπάρχει. Η αγωνιστική απάντηση απέναντι στη νέα προσπάθεια εξαπάτησης που στόχο έχει να καλλιεργήσει την ανοχή στα νέα μέτρα και να δημιουργήσει κλίμα ψευδαισθήσεων με κάλπικες ελπίδες για έξοδο από την κρίση προς όφελος των εργατικών-λαϊκών συμφερόντων.

Ο πρωθυπουργός χθες ανέφερε με θράσος πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κατάφερε να διασφαλίσει την επαναφορά της χώρας στην εργασιακή κανονικότητα, με την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων.

Ας δούμε ποια είναι αυτή η κανονικότητα που εξασφάλισε η κυβέρνηση ύστερα από το 3ο μνημόνιο του 2015, τον περσινό αντιασφαλιστικό νόμο και τα συνεχή χτυπήματα στα ασφαλιστικά δικαιώματα και στις εργασιακές σχέσεις.

Καταρχήν, τα 586 ευρώ ο βασικός άθλιος νομοθετημένος μισθός παραμένει. Αποτέλεσμα είναι πέρα από την επίδραση που έχει στις κλαδικές συμβάσεις που σταθερά τις τραβάει προς τα κάτω, να επηρεάζει τα επιδόματα ανεργίας και τις συντάξεις.

Ο άθλιος διαχωρισμός με βάση την ηλικία παραμένει. Εργαζόμενοι κάτω των 25 ετών αμείβονται με 511 ευρώ μεικτά. Δεκάδες χιλιάδες νέοι που εργάζονται με ελαστικές σχέσεις έχουν μηνιαίο μισθό 150-200 ευρώ. Αρκετοί από αυτούς μόλις κάνουν τα 25^α τους γενέθλια τα γιορτάζουν με απόλυση λόγω εργασιακού «κόστους». Η κανονικότητα που αναφέρει ο πρωθυπουργός ηχεί προκλητικά στα αυτιά χιλιάδων νέων όταν το αίτημα για ίσο μισθό για ίση εργασία που πρωτακούστηκε κάμποσες δεκαετίες πριν, είναι τόσο επίκαιρο όσο ποτέ.

Ειδικά για τον κατώτερο μισθό οι μνήμες από την εξαπάτηση είναι νωπές. Να θυμηθούν οι εργαζόμενοι τις κούφιες υποσχέσεις και την κοροϊδία περί άμεσης επαναφοράς των 751 ευρώ, που μετά τις εκλογές του Γενάρη του 2015 μετατράπηκαν σε σταδιακή δήθεν επαναφορά με τις δηλώσεις Σκουρλέτη. Σήμερα η κυβέρνηση ξεδιάντροπα ορίζει ως κανονικότητα τους άθλιους παραπάνω μισθούς. Άλλωστε τους έχει προσυπογράψει με το 3ο μνημόνιο. Σε αυτό περιλαμβάνεται η δέσμευση να μην υπάρχουν μεταβολές σε πρωτύτερες εργασιακές σχέσεις και μισθούς ως το 2018.

Στην ουσία χθες η κυβέρνηση ανακοίνωσε πανηγυρικά το 4ο μνημόνιο, καθώς το 3^ο μνημόνιο λήγει το 2018 και όλα τα μέτρα και η ζωή της εργατικής-λαϊκής οικογένειας περιστρέφονται γύρω από τους στόχους που θα πρέπει να πιάνονται, τις δημοσιονομικές καταστάσεις, το επίπεδο της ανταγωνιστικότητας κοκ.

Τέλος καμία κανονικότητα δεν επανέρχεται ακόμα και ως προς το κομμάτι των συλλογικών διαπραγματεύσεων αφού η κυβέρνηση θα έχει την τελική απόφαση για το ύψος των μισθών. Με βάση τους νόμους που δεν καταργεί η κυβέρνηση οι μισθοί δε θα καθορίζονται από συλλογικές διαπραγματεύσεις αλλά από συμβούλια και μελετητές που θα παίρνουν υπόψη τους παραπάνω δείκτες (ανταγωνιστικότητα κοκ)

Καμία συζήτηση δε γίνεται για την υποχρεωτικότητα των συμβάσεων που έχει ως αποτέλεσμα κάθε εργοδότης με βάση το πλαίσιο που έχει δημιουργηθεί για να προστατεύει τα κέρδη του, να μην υποχρεώνεται από πουθενά να εφαρμόζει τις συμβάσεις. Οι νόμοι που υπάρχουν σήμερα, απαγορεύουν αυξήσεις με γνώμονα την “προστασία της ανταγωνιστικότητας” των επιχειρήσεων.

Η εργασιακή κανονικότητα που εξασφάλισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πετάει στα σκουπίδια τα οικογενειακά επιδόματα, τα επιδόματα μητρότητας καθώς και άλλα επιδόματα που καταργήθηκαν βαθμιαία ως συνέπεια των μειώσεων των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών.

Η εργασιακή κανονικότητα που επικαλείται ο κ. Τσίπρας, σημαίνει να ξεχάσουμε την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού στο δημόσιο τομέα, την ανάκληση των μειώσεων και την κάλυψη των συνολικών απωλειών που δέχτηκαν συνολικά οι εργαζόμενοι σε μισθούς, συντάξεις και δικαιώματα, όλα αυτά τα χρόνια.

Παρά τις μεγάλες κουβέντες που ακούγονται από την κυβέρνηση όσον αφορά τις ομαδικές απολύσεις, φαίνεται πως κι εδώ η εξαπάτηση πέφτει σύννεφο καθώς εργαζόμενοι σε μεγάλες επιχειρήσεις θα μπορούν «υπό όρους» να απολύονται χωρίς να υπάρχει δικαίωμα βέτο ή ανάκλησης. Την ίδια στιγμή δεν υπάρχει καμία εξασφάλιση στη δουλειά αφού οι απολύσεις που υπάρχουν σε κάθε έτος ξεπερνούν σε απόλυτο αριθμό το σύνολο των μισθωτών.

Μπροστά στο εκτεταμένο κύμα ψεύδους και προκλητικότητας, μπροστά στα νέα μέτρα, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις να προετοιμάσουν άμεσα τη δουλειά τους για οργάνωση πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας.

Να απαντήσουμε αγωνιστικά απέναντι στα νέα μέτρα που έρχονται να δώσουν νέο πλήγμα στις ζωές μας, στους μισθούς, στις συντάξεις, στις εργασιακές σχέσεις.

Να απαντήσουμε στο παραμύθι των αντίμετρων που από τη μία εξασφαλίζεται νέος φορολογικός παράδεισος και προνόμια για τους επιχειρηματικούς ομίλους και από την άλλη δίνονται πίσω ελάχιστα ψίχουλα και σε λίγους σε σχέση με την ολική απόσπαση κατακτήσεων και δικαιωμάτων που έχουν απομείνει.

Να μη συμβιβαστούμε με τη μίζερη ζωή, με την εργασιακή σκλαβιά.

Να μην αποδεχτούμε τη συντεταγμένη και με σχέδιο πτώχευση της ζωής μας.