Είναι στο δρόμο περισσότερες ώρες από κάθε άλλη επαγγελματική ομάδα, αλλά τα έξοδα συντήρησης πολλά και το μεροκάματο λειψό.
«Είναι η φύση της δουλειάς τέτοια, δεν γίνεται αλλιώς» λέει φίλος ταξιτζής στην πόλη μας που κρατά το τιμόνι πολλά χρόνια τώρα. «Δυστυχώς το κακό με την κίνηση στους δρόμους παράγινε». Πρόβλημα το κυκλοφοριακό, ακόμη και σε μικρές επαρχιακές πόλεις, όπως η Ξάνθη, πρόβλημα, όμως, και η μη εύρεση χώρου στάθμευσης. «Δεν βρίσκει εύκολα ο επισκέπτης, ο διερχόμενος, ακόμη, όμως, και ο ντόπιος. Δυστυχώς ο δήμος δεν έκανε τίποτα» παρατηρεί γνωρίζοντας καλά πως τα διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα αποτελούν μια καθημερινή πραγματικότητα.
«Όλοι περπατάνε»
«Δυστυχώς πάμε από το κακό στο χειρότερο, λέει ο φίλος ταξιτζής. Είμαστε η τελευταία επιλογή. Οι τελευταίοι που παίρνουμε από τον κόσμο χρήματα το ΤΑΧΙ είναι ένα είδος ανάγκης και συγχρόνως πολυτελείας. «Όλοι περπατάνε» παρατηρεί προσθέτοντας ότι οι φοιτητές για παράδειγμα δεν κάνουν χρήση των ΤΑΧΙ με την ίδια συχνότητα, όπως στο παρελθόν. «Τώρα είναι ικανοί να περπατούν χιλιόμετρα με τις βαλίτσες και τους σάκους στα χέρια, αλλά ΤΑΧΙ δεν παίρνουν, το ίδιο και οι στρατιώτες. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η πτώση στην κίνηση τα χρόνια της κρίσης ακόμη και 50% σε σχέση με την προ της κρίσης εποχή. «Είμαστε πλέον στα όρια της φτώχειας.» Όσον αφορά στο κόστος της μετακίνησης, παραμένει το ίδιο”.
