Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος
Με αφορμή το σημείωμα του Ν. Λυγερού, θα συμπληρώσουμε ότι είναι καιρός η Χώρα μας να αναθερμάνει
τις σχέσεις της με τους Κούρδους και να στηρίξει τον έντιμο αγώνα τους με όποιον τρόπο διαθέτει.
Κάτι που εδώ και πολλά χρόνια, οι α-σόβαρες Ελληνικές Κυβερνήσης στο όνομα της “Ελληνοτουρκικής φιλίας” δέν έπραξαν
Εννοείται, ότι για να δούν οι λληνικές Κυβερνήσεις λίγο μακρύτερα από την μύτη τους, έπρπε να διαθέτουν σοβαρότητα
κάτι που το πέρασμα των χρόνων δεν αποδεικνύει.
Οι μέχρι τώρα Ελληνικές Κυβερνήσεις, έπρεπε να δουν μακρύτερα από την μύτη τους.
Με αφορμή πάντοτε την “βρώμικη” εξωτερική πολιτική της Άγκυρας, οι Ελληνικές Κυβερνήσεις,
εννοείται στα πλαίσια της Εθνικής Πολιτικής, να γίνουν αρωγοί στον έντιμο αγώνα των Κούρδων μαχητών κατά των Τούρκων.
Ήταν ηλίου φαεινότερο ότι κάποια στιγμή, αυτός ο λαός, θα δικαιωνόταν και η Χώρα μας έπρπε να λειτουργήσει
στην λογική ότι ο εχθρός του εχθρού μου, είναι
εχθρός μου. Με δεδομένο πάντοτε ότι η Τουρκία είναι μία εχθρική χώρα απέναντι στην δική μας.
Το πλήρωμα του χρόνου ήρθε, ο Κουρδικός Λαός θα αποκτήσει την πατρίδα του και στις σχέσεις των δύο χωρών
θα μείνει η σκιά του Οτσαλάν και Η περίεργη “Ελληνοτουρκική φιλία” που ως “χανουμάκια”, την φόρεσαν
οι ανεγκέφαλοι πολιτικοί μας στον Ελληνικό Λαό.
Είναι καιρός να γίνει έστω και τώρα η επαναπροσέγγιση με τον Κουρδικό Λαό.
Οι ΗΠΑ επιλέγουν τους Κούρδους
Ν. Λυγερός
Το γεγονός ότι οι ΗΠΑ επιλέγουν πια τους Κούρδους ως συμμάχους για τον πόλεμο ενάντια στη βαρβαρότητα της τρομοκρατικής οργάνωσης Daesh, δεν αμφισβητείται από κανένα. Κι ενώ έχουμε ραγιάδες στην πατρίδα μας που θέλουν σώνει και καλά να βρουν καλές σχέσεις μεταξύ Αμερικής και Τουρκίας, η αλήθεια γίνεται όλο και πιο φανερή σε όλους. Οι ΗΠΑ επέλεξαν τους Κούρδους ως συμμαχητές γιατί είναι αξιόπιστοι κι έχουν μέσα τους τη φωτιά της αγάπης για μια πατρίδα που δεν έχουν αποκτήσει ακόμα. Ενώ η Τουρκία όχι μόνο δεν είναι αξιόπιστη αλλά συνεχίζει να βυθίζεται σε ένα ακραίο ισλαμισμό και να συνεργάζεται όλο και πιο ανοιχτά με την τρομοκρατική οργάνωση διότι φοβάται τους Κούρδους και θέλει να τους αφοπλίσει αν δεν μπορεί να τους εξοντώσει. Με άλλα λόγια, και σε βάθος χρόνου, προετοιμαζόμαστε για τη δημιουργία του Κουρδιστάν. Αυτός ο στόχος δεν αφορά μόνο τη δικαίωση των διεκδικήσεων του κουρδικού λαού. Είναι επίσης ένας τρόπος να οικοδομηθεί στην περιοχή μια στρατηγική συμμαχία πιο ανθεκτική σε σχέση με τα τωρινά δεδομένα και αυτή θα είναι βέβαια προς όφελος της Αμερικής για να μην ξεχνιόμαστε. Ξανά βρίσκουμε στοιχεία που υπήρξαν μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στην ίδια την Ευρώπη. Πρακτικά έχουμε ταυτόχρονα την κυριολεκτική ανάσταση της Συνθήκης Σεβρών ενώ κανείς πριν δεν θεωρούσε ότι αυτό είναι εφικτό με τα τωρινά πολιτικά δεδομένα. Όμως το παλιό παρελθόν έρχεται να επηρεάσει το παρόν για να δημιουργήσει το μέλλον. Έτσι η συμμαχία με τους Κούρδους είναι το πρώτο βήμα για τη δημιουργία του Κουρδιστάν. |