Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος
Σίγουρα δεν γινόταν η κυβέρνηση να απαγορεύσει την “ιδιωτική” επίσκεψη Γιλντιρίμ στην Ροδόπη και σίγουρα δεν μπορούσε να βάλει φράχτη για να απομονώσει τον Τούρκο Πρωθυπουργό. Ένας Τούρκος Πρωθυπουργός που έστειλε ξεκάθαρο το μήνυμα στην κυβέρνηση η οποία αποδέχτηκε σιωπηλά ότι στην μισή Ροδόπη η Τουρκία μπορεί να κάνει ότι θέλει.
Στην ουσία η πικρή αλήθεια είναι αυτή και οι διπλωματικές υπηρεσίες της Χώρας θα έπρεπε να σχεδιάσουν καλλίτερα την παρουσία τους. Τι να σου κάνει ένας Υφιπουργός καταγόμενος από το Κιλκίς και έχει άγνοια από τα πραγματικά προβλήματα της Θράκης. Μπορεί να αντέδρασε έντονα για την Αγιά Σοφιά αλλά στην Ελληνική Ροδόπη βρέθηκε σαν φτωχός συγγενής, τουλάχιστον αυτήν την εικόνα καταγράψαμε από την εδώ παρουσία του.
Δυστυχώς το ΥΠΕΞ, ούτε λίγο ούτε πολύ, αποδέχτηκε έστω και σιωπηλά, μία κατάσταση η οποία παγιώθηκε από την παρουσία του Τούρκου Πρωθυπουργού και οι Ροδοπίτες βλέπουν με αβεβαιότητα το μέλλων έτσι όπως εξελίσσεται.
Σίγουρα έτσι όπως οι γεωπολιτικές εξελίξεις παίρνουν μορφή χιονοστιβάδας, δεν μπορείς να λειτουργήσεις με πρακτικές κλειστοφοβικές αρκεί όμως αυτή η “λαρτζ” διπλωματία, να μην δίνει την αίσθηση ότι αποδέχεσαι αυτήν την κατάσταση.
Ειλικρινά δεν γνωρίζουμε τα της διπλωματίας και σε αυτό το άρθρο, απλά μεταφέρουμε τις ανησυχίες των κατοίκων της Ροδόπης, οι οποίοι αισθάνονται ότι κάτι δεν “πάει καλά” στον τόπο τους και η αίσθηση της Κοσοβοποίησης είναι έντονη στις μεταξύ τους συζητήσεις.
Η παρουσία του κ. Αμανατίδη άχρωμη, άοσμη και αποφασισμένη την τελευταία στιγμή απλά για να σώσει τα προσχήματα και μόνο.
Δεν γνωρίζουμε αν η “ιδωτικότητα” του Τούρκου Πρωθυπουργού ήταν η αιτία της απουσίας μεγάλου κυβερνητικού κλιμακίου το οποίο και θα ενέκρινε, θα καθοδηγούσε σύμφωνα με το πρωτόκολλο τις κινήσεις του Τούρκου Πρωθυπουργού όπως ακριβώς γίνεται με τους υπόλοιπους Πρωθυπουργούς και υψηλούς καλεσμένους στην Χώρα μας από άλλες χώρες.
Η εικόνα των δύο ψευτομουφτήδων δεξιά και αριστερά του Τούρκου Πρωθυπουργού, από μόνη της στέλνει την εικόνα αποδοχής της ύπαρξης τους στους διεθνής διπλωματικούς παρατηρητές, κάτι που κάνει αδύναμα τα επιχειρήματα της Ελληνικής Πλευράς στα Διεθνή φόρα, όταν σε αυτά οι ίδιοι, μέσω των “δορυφόρων” τους, καταγγέλλουν ότι από την μεριά της Ελλάδος, καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Θράκη.
Πώς μπορείς να αποκρούσεις κάτι τέτοιο όταν αποδέχεσαι στην Ροδόπη αυτήν την εικόνα της συν διοίκησης;
Είναι δυνατόν οι ψευτομουφτήδες που στέκονται στο πλευρό του Τούρκου Πρωθυπουργού και σε καταγγέλλουν για καταπάτηση τών δικαιωμάτων της μειονότητας στα διεθνή φόρα, να τους αποκαλείς μη νόμιμους, την στιγμή που στέκονται δίπλα στον Τούρκο Πρωθυπουργό και το αποδέχεσαι;
Είτε αρέσει είτε όχι, η Ελληνική Κυβέρνηση αποδέχθηκε μία «σιωπηρή διχοτόμηση» της Ροδόπης και της Κομοτηνής, προκειμένου να δώσει μία πολυεπίπεδη παράσταση η πολυπληθής ακολουθία του Τούρκου Πρωθυπουργού , δημιουργώντας ΕΣΦΑΛΜΕΝΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ αλλά και ΠΡΟΚΑΛΩΝΤΑΣ το κοινό αίσθημα της πλειοψηφίας των Θρακιωτών .