Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος
Πολύ ντόρος γίνεται για το άνοιγμα των μαγαζιών τις Κυριακές και όλοι όσοι ζούνε στην Ελλάδα της Κατοχής, απορούν αφού την ικανότητα να αφήσουν χρήματα στην αγορά οι πολίτες, την γνωρίζουν όλοι ή σχεδόν όλοι. Κοινώς δεν υπάρχει “σάλιο” και το ερώτημα παραμένει. Γιατί σκοτώνονται κάποιοι για να μείνουν τα καταστήματα ανοιχτά;
Ο λόγος φυσικά για τα ενταύθα πολιτικά τσιράκια των διεθνών νταβατζήδων, έτσι τουλάχιστον τους αποκαλούσαν πριν αναλάβουν την εξουσία.
Η μόνη λογική εξήγηση που μπορεί να δοθεί είναι ότι οι πολυεθνικές πήραν χαμπάρι την δουλικότητα και τον ραγιαδισμό των ντόπιων αρχόντων, πιέζουν τα δικά τους παιδιά στην Ευρώπη και τον κόσμο, κοινώς τους “νταβατζήδες” και αυτοί με την σειρά τους πιέζουν τους εθελόδουλους άρχοντες του τόπου οι οποίοι ναι μεν αντιλαμβάνονται ότι οι Πολίτες που είναι “ταπί και ψύχραιμοι – ακόμη-” θέλουν να τους κάνουν το χατήρι. Βέβαια πρέπει να τονιστεί ότι ο ντόπιος πολιτικός παράγοντας δεν έχει κανένα πρόβλημα – οι πολυεθνικές – να τους πάρουν – τους Έλληνες Πολίτες – ακόμη και τα “σώβρακα”.
Εννοείτε ότι οι εγχώριοι εκτελεστές δεν έχουν κανέναν απολύτως ενδοιασμό να αφανίσουν ακόμη περισσότερο την μικρομεσαία επιχείρηση, αλλά επειδή θέλουν να παραμείνουν στην εξουσία για πάντα θα συμφωνήσουν ακόμη και σε αυτό – άλλωστε συμφώνησαν σε τόσα τώρα θα “κωλώσουν”; Απλά ο μόνος ενδοιασμός τους είναι πώς να το σερβίρουν πολιτικά για να τους ξαναψηφίσουν οι χαχόλοι της Ελλάδας και αν είναι δυνατόν να τους κρατήσουν για πάντα κοντά στην κουτάλα και την εξουσία.
Άρα οι κυβερνώντες δεν έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα αν τα πάρουν οι πολυεθνικές ή οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Αρκεί οι ίδιοι να μείνουν αμετακίνητοι στις καρέκλες τους.
Τελικό συμπέρασμα. Το επιχείρημα που ακούγεται πολύ συχνά από τον πρόεδρο του Εμπορικού Συλλόγου Ξάνθης Μ. Μίλκογλου ότι ώρες για να ξοδέψει κάποιος υπάρχουν, λεφτά δεν υπάρχουν, μάλλον μικρή σημασία έχει. Αυτό θα μπορούσε ίσως να μεταφραστεί για αυτούς, ως εξής. Όσα λεφτά και αν υπάρχουν, να μείνουν σε μας-πολυεθνικές- άλλοι το λένε καπιταλισμό. Άλλη ληστεία, μονοπωλιακή κατάσταση και πάει λέγοντας.
Αυτή είναι λοιπόν η ουσία και το σύνθημα. “αφήστε τα λεφτά σας σε μας και μην επιμένετε. Θα σας τα πάρουμε έστω ανοίγοντας τις Κυριακές. Αυτό συνεπάγεται συνεχόμενη οικονομική φθορά για τις ντόπιες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, κοστολόγια για να τους ακολουθήσουν και πάει λέγοντας. Άρα δεν έχει να κάνει με την Κυριακή, Θεού γιορτή, αλλά με την κονόμα των μεγάλων επιχειρήσεων και την παραμονή στην Εξουσία των ντόπιων παπαγάλων.
