ΚΚΕ: Η μισοδουλειά και η μισοζωή είναι μονόδρομος
Η Λαϊκή Συσπείρωση Ξάνθης χαιρετίζει τον αγώνα των συμβασιούχων στην καθαριότητα που είναι πέρα για πέρα δίκαιος. Οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα. διεκδίκησαν το δικαίωμά τους στη μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα. Ταυτόχρονα, αναδείχθηκε η υποχρέωση που έχει το κράτος και οι κυβερνήσεις να παρέχουν υπηρεσίες αποκομιδής και διαχείρισης των απορριμμάτων, με χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, χωρίς εργολάβους και ιδιώτες, χωρίς χαράτσωμα των λαϊκών νοικοκυριών.
Οι πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν τα μνημόνια και το κεφάλαιο, επιχείρησαν για άλλη μια φορά όχι μόνο να βγάλουν λάδι την αντιλαϊκή στρατηγική που υπερασπίζονται και υλοποιούν, αλλά να φυτέψουν ακόμα πιο βαθιά μέσα στο λαό μας την αντίληψη ότι η μισοδουλειά και η μισοζωή είναι μονόδρομος. Ότι είναι πολυτέλεια για τον εργάτη ακόμη κι αυτές οι συμβάσεις λίγων μηνών καθώς και οι συμβάσεις έργου. Ότι πρέπει να εξοικειωθεί με τους μισθούς πείνας, την εντατικοποίηση και την κατάργηση του ημερήσιου χρόνου δουλειάς. Πρέπει να συνηθίσει στη δουλειά χωρίς μέτρα υγείας και ασφάλειας. Όσοι δεν κατάλαβαν τι αποφασίστηκε στις 7 Φεβρουαρίου του 1992 στο Μάαστριχτ, να συνειδητοποιήσουν ότι οι κεφαλαιοκράτες καθιέρωσαν τη δουλειά μέσα από προγράμματα, μέσα από συμβάσεις και δουλεμπορικά γραφεία, την ενοικιαζόμενη εργασία και περιμένουν οι νέοι εργαζόμενοι να αλλάξουν δουλειά τουλάχιστον 7 φορές στον εργάσιμο βίο τους.
Αυτά όλα μας λένε, είναι η πρόοδος και η ανεργία παρουσιάζεται ως κάτι φυσιολογικό. Φύγε εσύ, για να έρθω εγώ. Δυστυχώς, ο θάνατος της 60χρονης εργαζόμενης στην καθαριότητα στο Δήμο Ζωγράφου μητέρας τεσσάρων παιδιών επιβεβαίωσε με τον πιο σκληρό τρόπο τη σημερινή πραγματικότητα για την εργατική τάξη της χώρας μας. Κι ακολούθησε ο νεκρός 45χρονος συμβασιούχος στον ΧΥΤΑ της Μαυροράχης, πατέρας δύο παιδιών. Ο μακάβριος κατάλογος δεν κλείνει αφού στον Μολώχ του κέρδους προσφέρθηκε στα Γιαννιτσά 42χρονη απολυμένη από την αλυσίδα του Καρυπίδη που έμενε απλήρωτη επί 15 μήνες. Ο θάνατός της αποδεικνύει για άλλη μια φορά τη βαρβαρότητα του εκμεταλλευτικού συστήματος, την πίεση και τα αδιέξοδα με τα οποία έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι οι εργαζόμενοι, όλος ο λαός. Είναι αποτέλεσμα του αδιεξόδου στο οποίο βρέθηκαν οι εργαζόμενοι και αυτής της επιχείρησης με απληρωσιά, ανεργία, εμπαιγμό από την κυβέρνηση. Τώρα στην ίδια θέση θα βρεθούν χιλιάδες εργαζόμενοι σε μια από τις πιο βαριές και ανθυγιεινές υπηρεσίες, την καθαριότητα στους ΟΤΑ αλλά και σε άλλους κρίσιμους κοινωνικούς τομείς που έχουν αναλάβει να διαχειριστούν οι Δήμοι και οι Περιφέρειες (πρόνοια, παιδικοί σταθμοί, βοήθεια στο σπίτι, ΚΔΑΠ, κ.λπ.).
Η προώθηση των αναδιαρθρώσεων στην Τοπική Διοίκηση που ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1980 κορυφώνεται την περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης. Με τη σφραγίδα όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ψηφίστηκαν και διατηρούνται σε ισχύ ευρωενωσιακές ρυθμίσεις και μνημονιακοί νόμοι, με τους οποίους ενισχύθηκε η ανταποδοτικότητα, ενώ το μόνιμο προσωπικό των δήμων σταδιακά και μεθοδικά αντικαταστάθηκε από συμβασιούχους και εργαζόμενους μέσω προγραμμάτων που δουλεύουν σε καθεστώς εργασιακής ομηρίας και με μισθούς πείνας. Αντί η κυβέρνηση να καταργήσει τη νομοθεσία για την “ευελιξία” τη θωρακίζει και ετοιμάζεται να την επεκτείνει και μετά το τυπικό τέλος του τρίτου μνημονίου, στο όνομα της κερδοφορίας του κεφαλαίου και της μείωσης του λεγόμενου “κόστους εργασίας” που συνεπάγεται για το αστικό κράτος η σταδιακή υποχώρηση της μόνιμης και σταθερής δουλειάς, έναντι των ελαστικών μορφών απασχόλησης.
Σ’ αυτά τα πλαίσια, ελίχθηκε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ψηφίζοντας τροπολογία για τους συμβασιούχους. Προσπάθησε να ρίξει το μπαλάκι στους δήμους, λέγοντας ότι εάν θέλετε να κρατήσετε τους συμβασιούχους πρέπει να βρείτε και τα αντίστοιχα έσοδα, να ματώσει και άλλο ο λαός μας δηλαδή. Οι δήμαρχοι με τη σειρά τους σήκωσαν τα χέρια ψηλά λέγοντας ότι η πλειοψηφία των δήμων είναι “στο κόκκινο”
Έτσι, με τα κριτήρια που θέτει η τροπολογία που ψηφίστηκε (άρθρο 24 του νόμου 4479/2017) οδηγεί στην απόλυση τη συντριπτική πλειοψηφία των συμβασιούχων. Στρώνει το έδαφος στην αύξηση των ανταποδοτικών τελών στον τομέα της καθαριότητας, σε συμφωνίες για την είσοδο εργολάβων, σε υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών, σε πλήρες ξεχαρβάλωμα των εργασιακών δικαιωμάτων, εντατικοποίηση της εργασίας, αύξηση των εργατικών ατυχημάτων. Η κυβερνητική τροπολογία προβλέπει ότι συμβασιούχοι που απασχολούσαν οι δήμοι μέχρι τις 7/6/2017, μπορούν να συνεχίσουν να δουλεύουν, το αργότερο μέχρι το Μάρτη του 2018. Για να γίνει αυτό, πρέπει οι Δήμοι μέχρι τις 31/7/2017 να αιτηθούν την πρόσληψη τακτικού προσωπικού για την καθαριότητα, με την προϋπόθεση ότι η σχετική δαπάνη θα καλύπτεται εξ ολοκλήρου από τα ανταποδοτικά δημοτικά τέλη. Οι συμβασιούχοι μπορεί να απολυθούν νωρίτερα από το Μάρτη του 2018, μόλις καταρτιστούν οι προσωρινοί πίνακες διοριστέων, που αφορούν στο μόνιμο προσωπικό. Σύμφωνα με ερμηνευτική εγκύκλιο, οι συμβασιούχοι μπορούν να συμμετέχουν στο διαγωνισμό για πρόσληψη μόνιμου προσωπικού μοριοδοτούμενοι για τη μέχρι τώρα προϋπηρεσία τους, χωρίς όμως αυτό να εξασφαλίζει την πρόσληψή τους. Επίσης, δεν μοριοδοτείται η προϋπηρεσία που θα προκύψει από τη σύναψη της νέας σύμβασης ορισμένου χρόνου μέχρι το Μάρτη του 2018.
Δεν διευκρινίζεται επίσης τι θα γίνει στο μεσοδιάστημα από τις 7/6/2017 (μέχρι εκείνη τη μέρα το Ελεγκτικό Συνέδριο επιτρέπει την πληρωμή των μισθών για την εργασία που πρόσφεραν) μέχρι τη σύναψη νέων συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Από τις μισθοδοσίες που εστάλησαν στην Ενιαία Αρχή Πληρωμών, φαίνεται ότι πολλοί δήμοι (Λάρισα, Πεύκη-Λυκόβρυση, Μαρούσι, Βριλήσσια, Αγία Παρασκευή, Κηφισιά, Άγιοι Ανάργυροι, Ελευσίνα κ.ά.) θα πληρώσουν τους συμβασιούχους μέχρι τις 7/6 και όχι για το διάστημα που ακολούθησε μέχρι σήμερα, αν και δούλευαν κανονικά.
Επιμένουμε στη θέση μας, πως οι υπηρεσίες του Δήμου πρέπει να στελεχώνονται από μόνιμο προσωπικό με πλήρη δικαιώματα. Γι’ αυτό προτείνουμε στο σώμα να ψηφίσει υπέρ της μετατροπής όλων των συμβάσεων από ορισμένου σε αορίστου χρόνου.
Με βάση τα παραπάνω, ψηφίζουμε την πρόταση της υπηρεσίας για παραμονή των οκτάμηνων παρατασιούχων αλλά και των υπόλοιπων συμβασιούχων που έληξε η σύμβασή τους.
Αν στόχος είναι να βαθύνει η επιχειρηματική λειτουργία των δήμων, η ενίσχυση της φοροληστείας του λαού και της ανταποδοτικότητας, η διεύρυνση της δράσης των επιχειρηματικών ομίλων σε αρμοδιότητες των δήμων και του κράτους που αποτελούν νέα πεδία κερδοφορίας, η Λαϊκή Συσπείρωση Δήμου Ξάνθης διαλέγει τον αντίθετο δρόμο και απαιτεί από την κυβέρνηση και τη δημοτική αρχή:
- Να μην επωμίζονται οι δημότες το κόστος της καθαριότητας με τα λεγόμενα «ανταποδοτικά τέλη». Οι εργαζόμενοι που θα προσληφθούν να πληρώνονται με κονδύλι από τον κρατικό προϋπολογισμό.
- Να γίνει άμεσα τροποποίηση του Οργανισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας (ΟΕΥ) του Δήμου ώστε να καλυφθούν τα κενά που υπάρχουν σε πολλές Υπηρεσίες.
- Ο νέος ΟΕΥ της διεύθυνσης καθαριότητας, να προβλέπει κατ’ ελάχιστον τόσες θέσεις, όσοι και οι σημερινοί εργαζόμενοι της διεύθυνσης, καθώς οι ανάγκες για προσωπικό όλων των ειδικοτήτων είναι τεράστιες και καλύπτονται από 8μηνίτες, 2μηνίτες και εργαζόμενους στην κοινωφελή εργασία που ακόμη και μαζί με τους μόνιμους δεν είναι δυνατόν να βγάλουν τη δουλειά. Αν προσθέσουμε και τους εργαζόμενους που πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν τα επόμενα χρόνια καθώς και τη συνεχιζόμενη μνημονιακή απαγόρευση των προσλήψεων, τότε γίνεται επιτακτική η ανάγκη να ζητήσουμε πολύ περισσότερους από αυτούς που κατέληξε και πρότεινε η Δημοτική Αρχή.
- Κανείς να μη μείνει απλήρωτος για μέρες που δούλεψε ανεξάρτητα από τις κυβερνητικές εγκυκλίους, που κατακρεουργούν δεδουλευμένα!
- Να ανανεωθούν όλες οι συμβάσεις των υπηρετούντων μέχρι το Μάρτη του 2018 σε αυτή τη φάση.
- Να συμπληρωθεί το οργανόγραμμα της υπηρεσίας καθαριότητας για μόνιμες προσλήψεις με βάση τις ανάγκες, χωρίς αυξήσεις στα ήδη υπέρογκα ανταποδοτικά τέλη, αλλά με επέκταση της ανακύκλωσης που αποφέρει έσοδα στο δήμο και έχει αγκαλιαστεί από τους δημότες και με διεκδίκηση χρημάτων από την κεντρική εξουσία.
- Καμιά ιδιωτικοποίηση στον τομέα της καθαριότητας είτε ευθέως είτε με τις γνωστές συμπράξεις που προωθεί η κυβέρνηση με τους συμμάχους της».
Μόνος δρόμος, είναι ο δρόμος του αγώνα τόσο για τα λαϊκά στρώματα του δήμου μας που θα πληρώσουν ακόμα πιο ακριβά τέλη για καθαριότητα, όσο και για τους ίδιους τους εργαζόμενους στην καθαριότητα και όχι μόνο, που, ανεξάρτητα από εργασιακή σχέση, πρέπει να παλέψουν σαν μια γροθιά διεκδικώντας το αυτονόητο: ζωή με δουλειά, αξιοπρέπεια και δικαιώματα.
