ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΑΧΤΣΙΟΓΛΟΥ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΞΑΝΘΗΣ.
Σε δηλώσεις τους στην εφημερίδα “Θ” ο Κ. Ζαγναφέρης και ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Α. Μπεμπεκίδης καταφέρονται κατά της Υπουργού η οποία δεν είχε την ελάχιστη ευαισθησία που πρέπει να έχει ένας Υπουργός για να συναντηθεί μαζί τους και να ενημερωθεί για τα προβλήματα της Ξάνθης.
Είναι λυπηρό το γεγονός, όπου σε αυτήν την δύσκολη κοινωνικοοικονομική συγκυρία, όπου οι αποφάσεις της επηρεάζουν άμεσα την ζωή εκατομμυρίων Ελλήνων Πολιτών, να μην βρίσκει χρόνο η κυρία Υπουργός, να ακούσει τους κοινωνικούς και πολιτικούς εταίρους της Ξάνθης.
Δυστυχώς για την Ξάνθη και την Ελλάδα ολόκληρη, η κυρία Υπουργός έβαλε ποιο μπροστά από τα προβλήματα του τόπου, τα κομματικά της καθήκοντα.
Η νεαρή κυρία Υπουργός, ήρθε στην Ξάνθη να κάνει τα κομματικά της καθήκοντα αδιαφορώντας στην κυριολεξία για τα προβλήματα του τόπου.
Να δεχτεί κανένας το γεγονός ότι δεν είδε τον Αντιπεριφερειάρχη Κ. Ζαγναφέρη, ο οποίος έχει άμεσα την εικόνα και τα προβλήματα του νομού γιατί είναι κομματικά αντίθετος και όχι της “προοδευτικής αμπελοφιλοσοφίας”.
Όμως, το γεγονός ότι δεν είδε τον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Α. Μπεμπεκίδη έστω και για δέκα λεπτά ως η αρμοδιότερη της κυβέρνησης για τα εργατικά θέματα, προκαλεί πραγματικά, το κοινό αίσθημα των χιλιάδων ανέργων της Ξάνθης και οικογενειαρχών που τα βγάζουν δύσκολα πέρα.
Όπως πληροφορούμεθα, η κυρία Αχτσιόγλου, σε ερώτηση των δημοσιογράφων στο αεροδρόμιο της Αλεξανδρούπολης για το τι προτίθεται ως αρμόδια να πράξη για την ανεργία που μαστίζει τον Έβρο, η κυρία Υπουργός στην ολιγόλεπτη δήλωση της στους δημοσιογράφους του Έβρου, έπαιξε την “καραμέλα” της εξόδου της Χώρας στις αγορές που σαν αντιπολίτευση, βέβαια η ίδια δεν είχε γεννηθεί ακόμη, λοιδορούσαν.
Να συμπεράνει κανείς ότι το μέλημα των υπουργών της συγκεκριμένης κυβέρνησης δεν είναι η ανεργία, δεν είναι η βαριά φορολογία αλλά η θεωρεία περί ανάπτυξης και η επανεκλογή τους;
Είναι λυπηρό, νέοι άνθρωποι όπως η κυρία Αχτσιόγλου να συμπεριφέρεται, σύμφωνα με τον Κ. Ζαγναφέρη και πολλών άλλων πολιτών, ως πολιτικός … παλαιάς κοπής.
Είναι λυπηρό που στα πρόσωπα αυτών των νέων πολιτικών, να χάνεται η θετικότητα της έννοιας, για το “νέο αίμα” στην πολιτική. Δυστυχώς στην πράξη, αποδεικνύονται χειρότεροι από τους χειρότερους παλαιοκομματικούς πολιτικούς.
