Με αφορμή το κείμενο του Θανάση Μουσόπουλου που δημοσιεύτηκε μια μόλις μέρα μετά την καταπληκτική παράσταση – χορόδραμα «δεν θα σας κάνω τη χάρη να σας μισήσω» και έχει τίτλο Μολιέρος ο Έλληνας, σκέφτηκα να αραδιάσω μερικές μόνο σκέψεις μου. Να ξεκαθαρίσω εδώ ότι η θεατρική μου παιδεία εξαντλείται σε ένα σχολικό σκετς που έλεγα 8 λέξεις όλες κι όλες.

Το καλοκαίρι του 2012 (νομίζω ήταν Αύγουστος) στους Φιλίππους της Καβάλας ανέβηκε ένα έργο του Μολιέρου βασισμένο στην Ελληνική Μυθολογία που δεν ξεφεύγει όμως από αυτό που τόσο περίτεχνα ξέρει να κάνει: Να ψέγει και να χλευάζει την αριστοκρατία μέχρι την κορυφή της. Το έργο ονομάζεται Αμφιτρύων.

Από τη φράση στο έργο του Μολιέρου “Le véritable Amphitryon est l’Amphitryon où l’on dîne” («Ο πραγματικός Αμφιτρύων είναι ο Αμφιτρύων όπου δειπνούμε»), η λέξη «αμφιτρύων» στη γαλλική γλώσσα έγινε συνώνυμη του καλού και γενναιόδωρου οικοδεσπότη, όρος που ως «μερικό» αντιδάνειο ήρθε και στη νέα ελληνική, όπου «αμφιτρύων» σημαίνει και τον οικοδεσπότη που μας προσφέρει γεύμα ή δείπνο.

Το 1668, ο Μολιέρος εμπνέεται από την ελληνική μυθολογία, στηρίζεται δεξιοτεχνικά πάνω στον Αμφιτρύωνα του ρωμαίου συγγραφέα Πλαύτου και μεταπλάθει τον μύθο του Αμφιτρύωνα και της Αλκμήνης σε μια απολαυστική κωμωδία. Ο Δίας παίρνει τη μορφή του Αμφιτρύωνα τη στιγμή που ο ίδιος (ο Αμφιτρύων) απουσιάζει σε μάχη, για να τρυπώσει στο κρεβάτι της γυναίκας του Αλκμήνης. Για το σκοπό αυτό απαραίτητη είναι και η μεταμφίεση-μεταμόρφωση του Θεού Ερμή σε Σωσία, τον υπηρέτη του Αμφιτρύωνα. Η Αλκμήνη ξεγελιέται, κοιμάται με τον Δία νομίζοντας πως είναι ο σύζυγός της και όταν την επόμενη ημέρα εκείνος γυρίζει στο σπίτι, γεμάτη αθωότητα θα του «θυμίσει» την ερωτική βραδιά που πέρασαν μαζί. Ο Αμφιτρύων ακούει άναυδος την εξιστόρηση της «απιστίας» της γυναίκας του με τον υποτιθέμενο εαυτό του και εξοργισμένος την κατηγορεί πως σκαρφίστηκε αυτή την ιστορία για να δικαιολογηθεί. Φυσικά στο τέλος παρεμβαίνει ο Δίας ο οποίος αποκαλύπτει την αλήθεια και ανακοινώνει πως το αποτέλεσμα της συνεύρεσής του με την Αλκμήνη είναι η σύλληψη του Ηρακλή, ενός ημίθεου και αυτό το γεγονός θα πρέπει να φέρει χαρά στον Αμφιτρύωνα και όχι θλίψη.

Ο Γάλλος κωμωδιογράφος θίγει έμμεσα τις ερωτικές περιπέτειες του Βασιλιά Λουδοβίκου 14ου ενώ σατιρίζει τον αμοραλισμό των ισχυρών και τη δουλική συμπεριφορά όσων τους περιβάλλουν. Το καταπληκτικό με τον Μολιέρο είναι πως έγραφε κωμωδίες για να διασκεδάζει τους αριστοκράτες, τους οποίους στα έργα του χτύπαγε αλύπητα! Και εκείνοι γελούσαν! Ο βασιλιάς, μάλιστα, τον τίμησε με βραβεία και του έδωσε ένα από τα τρία μεγάλα θέατρα της Γαλλίας, για να δίνει τις παραστάσεις του. Βέβαια, όταν το τράβαγε περισσότερο, του απαγόρευαν τα έργα (Ταρτούφος).

Τι έργο θα έγραφε ο Μολιέρος με όσα συμβαίνουν σήμερα στη χώρα μας; Να τον βοηθήσω απλά δίνοντας ορισμένες πληροφορίες. Στη χώρα μας:

  • επιτρέπεται να έχεις off-shore για να φοροαποφεύγεις αλλά δε μπορείς να είσαι υπουργός ή βουλευτής όταν το κάνεις
  • μπορείς να είσαι ο υπουργός οικονομικών της πιο φορομπηχτικής κυβέρνησης για τα λαϊκά στρωματά και να επαίρεσαι για τους δεσμούς σου με το βιομηχανικό προλεταριάτο!!!
  • μπορείς να είσαι αριστερός και να θεωρείς το εφοπλιστικό κεφαλαίο εθνικούς ευεργέτες
  • μπορεί να ζητάς να πάρεις διερευνητική εντολή στις 6/5 έστω και σαν τρίτο κόμμα αλλά να δηλώνεις ότι θα την επιστρέψεις αν σου δοθεί στις 17/6 όντας δεύτερο κόμμα
  • μπορείς να εξαγγείλεις μείωση του κράτους χωρίς απολύσεις!!
  • μπορεί για τα δεινά που περνάς να σου φταίνε αυτοί που αγωνίζονται να αλλάξει η εξουσία που στα δημιούργησε!!
  • μπορείς να ζητάς υπερψήφιση του ΟΧΙ και να λες στο λαό ότι ήθελε το ΝΑΙ
  • μπορείς να είσαι χριστιανός να “κηρύττεις το λόγο του Θεού” και να είσαι και ακροδεξιός
  • μπορεί ένας ηθοποιός -μάλλον θεατρίνος- να λέει “ηθοποιός σημαίνει φως” για να διαφημίσει αντιπυτιριδικό σαμπουάν
  • είναι φυσιολογικό να ψηφίζεις κάποιον γιατί δε πιστεύεις ότι θα κάνει αυτά που λέει!!!
  • μπορείς να είσαι υπουργός των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και να “αγωνίζεσαι για το σοσιαλισμό”
  • μπορεί σαν “αριστερό” κόμμα να σε στηρίζει η Υπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας της κυβέρνησης ΓΑΠ που υπέγραψε το 1ο μνημόνιο.
  • μπορεί να είσαι “αριστερό” κόμμα και να έχεις το ίδιο πρόγραμμα με το δεξιό σου “αντίπαλο”
  • μπορεί να ομολογείς το 2004(;) ότι πήρες 1 εκατομμύριο μάρκα από τη Siemens και τα παρέδωσες στο κόμμα σου χωρίς να έχεις δικαστεί μέχρι το 2017
  • γίνεται πρόεδρος της δημοκρατίας κάποιος που δάνεισε μαζί με ένα Λιβανέζο έμπορο (οπλών;) τον πρωθυπουργό της κυβέρνησής του για να χτίσει τη βίλα του στην Εκάλη
  • μπορεί κάποιος να λέει “θέλουμε σοσιαλισμό” και να επικαλείται και την κοινωνική συνοχή!!!
  • μπορείς να είσαι αριστερός και να έχεις στο πρόγραμμα σου τη “διάλυση του ΝΑΤΟ”, αλλά όταν γίνεσαι κυβέρνηση δε βγάζεις τη χώρα από τη συμμαχία και συνάμα τους φέρνεις μόνιμα στο Αιγαίο!!!
  • μπορεί να αυξάνονται οι νεκροί στους χώρους εργασίας, αλλά αυτό να θεωρείται παράπλευρη απώλεια και δεν επιβάλει καμιά παραίτηση
  • αυτοί που απεργούν υπερασπιζόμενοι τη ζωή τους είναι “κομματικά υποκινούμενοι” και δεν καταλαβαίνουν το καλό της επιχειρήσεως…
  • μπορεί να είσαι αριστερός να κυβερνάς με αντικομουνιστές εθνικιστές και να χαριεντίζεσαι σε Ελληνικό ακριτικό νησί με ναζιστές δύο μέρες μετά την κηδεία του Φιντέλ!!!
  • ένας υπουργός που έχει καταδικαστεί για παρέμβαση στη δικαιοσύνη υπέρ χασισοκαλλιεργητή κηδεύεται δημοσία δαπάνη
  • για την κρίση φταίει το μνημόνιο και όχι ο καπιταλισμός
  • τα παιδιά δεν έχουν πρόσβαση σε εμβολιασμό αν οι γονείς τους είναι άνεργοι, αλλά υπάρχουν και οι γιατροί χωρίς σύνορα βρε αδερφέ…
  • για την πτώση του τουρισμού φταίνε οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων και όχι η γενικευμένη φτώχεια
  • δεν πειράζει αν καεί η χώρα, φτάνει να μην υπερβούν τα καμένα τις 15000 στρέμματα
  • είναι απαράδεκτο να γίνονται κινητοποιήσεις εργαζομένων στην Ακρόπολη αλλά πολύ λογικό να δίνεται το μνημείο για διαφημίσεις
  • οι “φιλόσοφοι” επιμένουν σε μεταφυσικές εξηγήσεις των κοινωνικών φαινόμενων εν έτει 2017
  • πρέπει να μάθεις να αφήνεις του άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα…
  • “ο Θεός μας φύλαξε και δε γίναμε κομμουνιστές”…

 

Πολλή πληροφορία φίλτατε Ζαν-Μπατίστ Ποκλέν. Για να μην σε ταλαιπωρώ, μένω στα λόγια ενός άλλου που κατακεραύνωνε το σάπιο σύστημα καβάλα στη μοτοσικλέτα του:

“Στο δρόμο μου είχα την ευκαιρία να περάσω από τις κτήσεις της United Fruit Company και πείστηκα για άλλη μια φορά για το πόσο απαίσια είναι αυτά τα καπιταλιστικά χταπόδια. Ορκίστηκα τότε μπροστά σε μια εικόνα του γέρου και πολυθρηνημένου Στάλιν, ότι δεν θα ησυχάσω μέχρι να εξοντωθούν.”

Ερνέστο Τσε Γκεβάρα.