Και μετά τα κάγκελα τι;

Ξέρουμε ότι με τα απλά καθημερινά και μικρά γκρινιάζουμε και στεναχωρούμε τους τοπικούς άρχοντες όμως, ορισμένες φορές ενώ ακούμε από τους ίδιους τους τοπικούς άρχοντες να λένε μεγάλα λόγια για μεγάλα έργα και κοινωνική προσφορά, αφήνουν πίσω να έρπονται τα μικρά  καθημερινά αλλά επικίνδυνα πράγματα  όπως στην προκειμένη περίπτωση το γκρέμισμα στην πάροδο Κουντουριώτη, όπου δυστυχώς ακόμη η δημοτική αρχή παρ’ όλη την προσωπική δέσμευση του ίδιου του Δημάρχου,  θα ξεκαθάριζε ποια ακριβώς είναι η κανονική οδός και ποια η πάροδος βάζοντας μία ταμπέλα. Η δέσμευση του ήταν πριν από δύο χρόνια αλλά προφανώς με αυτό το μικρό πρόβλημα δεν βρήκε το χρόνο να ασχοληθεί, ούτε βεβαίως βεβαίως ο στενός του συνεργάτης Θ. Ηλιάδης. Έτερον εκάτερον. Προφανώς τα λεφτά είναι λίγα ή πολλά, κανείς δεν έχει μέτρο σύγκρισης στην καθημερινότητα του για να κρίνει πότε γίνονται οι διαγωνισμοί για μία ταμπέλα που λέει ποια είναι η οδός και ποια η πάροδος.

Τέλος πάντων έπεσε το πλινθόκτιστο σπίτι, ήρθε ο δήμος πριν από αρκετό καιρό, έβαλε μερικά κάγκελα και μετά προφανώς το ξέχασε. Εν τω μεταξύ παιδιά πάνε στο χάλασμα, πεζοί περνούν, ποδήλατα και μηχανάκια αλλά ο δήμος είναι εν τάξη έβαλε ένα κάγκελο εκεί και όλα είναι εν τάξη.

Μήπως πρέπει να καθαριστεί, να φύγουν τα μπάζα από κει; Εκτός από την ασφάλεια υποβαθμίζει ακόμη περισσότερο την είδη υποβαθμισμένη περιοχή.

Γιατί;