Διαβάσαμε όλοι την ερώτηση του βουλευτή της Χ.Α. προς τον αρμόδιο Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης που τον ρωτάει το αυτονόητο. Δηλαδή τι θα κάνει για να γίνει βιώσιμη η κτηνοτροφία στην Θράκη και “μας πιάνουν τα κλάματα”, όπως λέει εκείνο το λαϊκό άσμα που ακουγόταν τις χρυσές, δανεικές εποχές επί αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου, στις πίστες των πολιτιστικών σκυλάδικων.
“Μας πιάνουν τα κλάματα” γιατί εδώ και 40 χρόνια, μετά την μεταπολίτευση, αν την είδατε εσείς την είδαμε και μεις, ακούμε τους λαλίστατους Υπουργούς όλων των κυβερνήσεων, να μιλάνε για την αγροτοκτηνοτροφία, άλλος ακαδημαϊκά, άλλος θεωρητικά, άλλος μακροοικονομικά και πάει λέγοντας, κυρίως όμως, να μας δουλεύουν χαρακτηρίζοντας την αγροτοκτηνοτροφία σαν τον βασικό πυλώνα ανάπτυξης της Χώρας.
Υπόψη ότι οι επαγγελματίες πολιτικοί, δεν δουλεύουν τόσα χρόνια μόνο τους αγρότες γιατί κάποιος αφελέστατα θα πει τι μας νοιάζει εμάς, αυτό νοιάζει τους αγρότες, οπότε εμείς ας ψηφίσουμε ΠΑΣΟΚΟΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣΥΡΙΖΟΑΝΕΛ, να βολέψουμε τους εαυτούληδες μας άντε και λίγο την συντεχνία μας και ξαφνικά όλο το σύστημα βρέθηκε στο κενό. Χάθηκαν οι επαγγελματίες από τα χωράφια, χάθηκαν οι μεταποιητές, χάθηκαν τα καύσιμα, τα συνεργεία που συντηρούσαν τα οχήματα και μηχανήματα, τα φορτηγά που μετέφεραν όλη αυτήν την παραγωγή, και εκατοντάδες άλλα επαγγέλματα που συμμετείχαν σε έναν τεράστιο κύκλο εργασιών, τέλος χάθηκαν θέσης εργασίας και οι νέοι άνθρωποι αναγκάζονται να παίρνουν όπως την δεκαετία του 60 τους δρόμους της ξενιτιάς.
Για να γίνει κατανοητό και χωρίς να λαμβάνονται υπ όψη τα πραγματικά στοιχεία, γιατί τότε θα έπρεπε να βάλουμε όλοι οι ψηφοφόροι θηλιά στο λαιμό μας, ανεξάρτητα από το τι λένε οι πολιτικοί ντενεκέδες που επιλέξαμε με την ψήφο μας, η πραγματικότητα λέει ότι φτάσαμε στην παραγωγική δυναμική του 1960. Αυτό το λέμε μετά λόγου γνώσεως, διότι μπορεί να υπάρχει παραγωγή αλλά το κόστος της ξεπερνά την πραγματική αξία του αγροτικού προϊόντος στην αγορά και ύστερα ακούς κάθε χρόνο τέτοια εποχή στην ΔΕΘ, ότι όλοι οι ντενεκέδες με κουστούμια, συμβάλουν στην ανάπτυξη του πρωτογενούς πυλώνα… Τα λένε και όμορφα, εύπεπτα τρομάρα τους και εμείς, όλοι οι άλλοι από κάτω “βαράμε” … παλαμάκια.
Δηλαδή, δεν φτάνει που αποβιομηχάνισαν την χώρα, δεν φτάνει που δεν έβαλαν πενιά να στηθούν βιομηχανικά θεμέλια, με δεδομένο ότι οι πρώτες ύλες είναι άφθονες στην Χώρα μας όπως μέταλλα, αγροτικά προϊόντα, προϊόντα της θάλασσας, πετεινά του ουρανού και της γης, Ότι και να ζητήσεις θα το βρεις σε τούτη την ευλογημένη Χώρα μας δουλεύουν κιόλας. Το θέμα είναι ότι από όλα αυτά θα βρούμε στον τόπο μας, πολιτικούς που να τον αγαπάνε που θα βρούμε και φυσικά ψηφοφόρους με μυαλό. Αυτό βεβαία είναι ένα άλλο θέμα που σηκώνει κουβέντα.
