Διαβάσαμε όλοι την ερώτησε που υπέβαλε η Χ.Α. στον αρμόδιο Υπουργό σχετικά με την προστασία της υγείας των αστυνομικών αλλά και της κοινωνίας της Ξάνθης.
Σίγουρα ο στόχος της Χ.Α. είναι το όποιο πολιτικό όφελος μπορεί να αποκομίσει με αυτές τις παρεμβάσεις της και καλά θα κάνει εφόσον είναι πολιτικός οργανισμός, όμως η ουσία που αναδεικνύεται μέσα από τις πολιτικές πρωτοβουλίες της είναι ότι τελικά κανένας άλλος δεν ανησυχεί για το όλο “σκηνικό” που έχει διαμορφωθεί με την αστυνομική σχολή στην Ξάνθη και σίγουρα, δεν είναι το μόνο κομμάτι του νομού που πονάει και εδώ είναι το ερώτημα. Τελικά αυτοί οι λίγοι όπως ο γιατρός Καμαρίδης που “γκρινιάζει” για την πεζογέφυρα των Κιμμερίων, ο Τσέπελης που γκρινιάζει για την επαναστοχοποίηση των γιορτών παλιάς πόλης, τις δυσκολίες που συνάντησε ο Λύρατζης για να υλοποιήσει όλη την εκδήλωση στις γιορτές παλιάς πόλης και άλλοι πολλοί που παλεύουν μόνοι τους απέναντι σε μία κοινωνία, αυτη της Ξάνθης που απλά παρακολουθεί χωρίς να αντιδρά. Τελικά δεν μπορεί να γίνει κάτι, να μαζευτούν όλοι και κυρίως οι Ξανθιώτες να πούνε την γνώμη τους, να ακουστούν και αυτοί που αποφασίζουν να δώσουν την καλλίτερη δυνατή λύση για το σύνολο;
Η Χ.Α. ρωτά, οι Υπουργοί απαντούν, οι δύο τρεις “γκρινιάζουν” και τελικά όλα τα ίδια μένουν.
Προφανώς οι Ξανθιώτες, μπερδεμένοι από την προηγούμενη επίπλαστη ευμάρεια δεν μπορούν να συνέλθουν και αφήνουν τον χρόνο να κυλάει μη παραγωγικά.
Επιτέλους δεν πρέπει οι Ξανθιώτες να δώσουν προτεραιότητα στο λύσιμο των προβλημάτων με τις επιλογές τους;
Θα αφήσουν μέσα στον νιρβάνα της απραξίας δύο τρεις να αποφασίζουν για αυτούς χωρίς αυτούς;
