Σε «αναμμένα κάρβουνα κάθονται» οι τευτλοπαραγωγοί στην περιοχή του Έβρου, καθώς οι τελευταίες διοικητικές εξελίξεις στην ΕΒΖ ΑΕ, δεν έχουν επιτρέψει να ξεκινήσει η καμπάνια στη μονάδα της Ορεστιάδας, με συνέπεια να προκύπτει κίνδυνος υποβάθμισης ή και ολοκληρωτικής απώλειας της σοδειάς των 16.000 στρεμμάτων που σπάρθηκαν τοπικά.
Το πρόβλημα των παραγωγών εκτός του αν θα εξοφληθούν για τη φετινή σοδειά έχει να κάνει με την αβεβαιότητα για το μέλλον της ΕΒΖ, που φρενάρει την προοπτική σποράς στη νέα καλλιεργητική σεζόν.
Με ακέφαλη τη ζαχαροβιομηχανία για πάνω από δύο εβδομάδες κανείς διευθυντής δεν μπορούσε να βάλει υπογραφές για να ανάψει το καμίνι στο εργοστάσιο, «σπρώχνοντας» αναγκαστικά τον προγραμματισμό για την έναρξη της καμπάνιας όλο και πιο πίσω στο χρόνο.
Έτσι, το αρχικό πλάνο για τις 4 Οκτωβρίου μετατέθηκε στις 9 του μήνα, κατόπιν στις 11, ακολούθως στις 18, ενώ τώρα πιθανότερη ημερομηνία προβάλει η 26η Οκτωβρίου, υπό την προϋπόθεση ότι η νέα διοίκηση της ΕΒΖ ΑΕ, που ήταν προγραμματισμένο να αναλάβει στις 20 Οκτωβρίου, θα πάρει άμεσα αποφάσεις προς την κατεύθυνση αυτή.
Οι αποφάσεις από μόνες τους βέβαια, δεν αρκούν, καθώς η μονάδα για να λειτουργήσει χρειάζεται να τροφοδοτηθεί με μαζούτ από την ΕΚΟ. Η τελευταία όμως, για να δώσει τις απαραίτητες ποσότητες απαιτεί, βάσει της συμφωνίας που είχε κάνει με την παραιτηθείσα διοίκηση, να πάρει μια ικανοποιητική προκαταβολή έναντι των περίπου 1,8 εκατ. ευρώ που υπολογίζεται ότι θα φτάσει ο συνολικός λογαριασμός της καμπάνιας για το ενεργειακό κόστος της μονάδας.
Επειδή στην παρούσα φάση, ωστόσο, τα χρήματα αυτά δεν υπάρχουν στα ταμεία της ΕΒΖ, πρέπει από κάπου να γίνει μια μικρή κεφαλαιακή «ένεση» ή να παρέμβει πολιτικά η κυβέρνηση στη θυγατρική των ΕΛΠΕ, ώστε να ολοκληρωθεί ομαλά η τροφοδοσία και να ξεκινήσει η μονάδα στην Ορεστιάδα να παραλαμβάνει και να επεξεργάζεται τα τεύτλα.
Ο χρόνος εν προκειμένω όμως δεν είναι σύμμαχος. Όσο συνεχίζονται οι καθυστερήσεις η απειλή για τη σοδειά των παραγωγών της περιοχής θα μεγαλώνει, καθώς μπαίνοντας πιο βαθιά στο φθινόπωρο, αυξάνουν και οι πιθανότητες να το γυρίσει ο καιρός σε βροχές και να μην μπορούν τα τρακτέρ να μπουν στα χωράφια να κάνουν την εξαγωγή των τεύτλων.
Κι αυτό είναι το καλό σενάριο, διότι σε περίπτωση πλήρους αδυναμίας εξεύρεσης λύσης με τα καύσιμα του εργοστασίου, δεν θα μπορεί να γίνει καν η παραλαβή της σοδειάς ούτε και να αποζημιωθεί, δεδομένου ότι δεν θα προέρχεται η απώλεια από φυσική καταστροφή.
«Ο κόσμος ανησυχεί. Μετά από τόσες αναβολές έχουμε πλέον φτάσει στο αμήν, όσον αφορά το χρόνο έναρξης της φετινής καμπάνιας. Τώρα ευελπιστούμε να ξεκινήσουμε στις 26 Οκτωβρίου, αλλά υπάρχει φόβος για την παραγωγή, διότι οι καιρικές συνθήκες, ανά πάσα στιγμή, μπορεί να επιδεινωθούν», επισήμανε στην Agrenda ο Βαγγέλης Μπιμπισίδης, εργαζόμενος στο εργοστάσιο Ορεστιάδας, αλλά και διοικητικό στέλεχος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στην ΕΒΖ ΑΕ.
Προβληματισμός για τις πληρωμές και το μέλλον της ΕΒΖ
Τα φίδια έχουν ζώσει όμως, τους παραγωγούς και στην υπόλοιπη χώρα, αν και στην περίπτωσή τους ο προβληματισμός δεν έχει να κάνει με την την καμπάνια, καθώς αυτή ολοκληρώθηκε επιτυχώς την Παρασκευή 13 Οκτωβρίου στη μονάδα της ΕΒΖ στο Πλατύ Ημαθίας, αλλά με το μέλλον της βιομηχανίας και κατ’ επέκταση της καλλιέργειας διότι τα σιτηρά και τα καλαμπόκια απογοητεύουν με τις οικονομικές τους αποδόσεις.
Οι πληροφορίες του Agronews αναφέρουν πως από τα περίπου 48.000 στρέμματα που καλλιεργήθηκαν σε Στερεά Ελλάδα, Θεσσαλία, Δυτική και Κεντρική Μακεδονία, οι μέσες στρεμματικές αποδόσεις κυμάνθηκαν στους περίπου 5,5 – 6 τόνους και οι μέσοι ζαχαρικοί τίτλοι στα 14,2 pol.
Αυτό πρακτικά μεταφράζεται σε μια οφειλή της ΕΒΖ προς το σύνολο των παραγωγών που θα φτάσει (με την Ορεστιάδα, αν όλα πάνε καλά) περί τα 15 εκατ. ευρώ, για την καμπάνια του 2017.
Το ποσό αυτό, όπως τονίζεται από πηγές κοντά στη βιομηχανία, μπορεί να διασφαλιστεί από πώληση της ζάχαρης που θα παραχθεί φέτος, με την προϋπόθεση ότι θα γίνει σωστή διαχείριση των αποθεμάτων, για να μην πιεστεί ακόμη περισσότερο η ήδη χαμηλή τιμή του προϊόντος.
Υπό αυτή την έννοια το πρόβλημα για τους παραγωγούς έχει να κάνει κυρίως με την αβεβαιότητα για το μέλλον της ΕΒΖ, που φρενάρει την προοπτική σποράς ενόψει της νέας καλλιεργητικής σεζόν και όχι τόσο με το αν θα εξοφληθούν για τη φετινή σοδειά.
Είναι χαρακτηριστικό πως οι υποχρεώσεις που τρέχουν στη βιομηχανία -πέραν του κόστους πρώτης ύλης- είναι «βουνό» για τους επόμενους μήνες, αφού μόνο η ΔΕΠΑ για το φυσικό αέριο που παρείχε στο Πλατύ έχει μια απαίτηση 3,8 εκατ. ευρώ, η οποία θα πρέπει να πληρωθεί έως το τέλος του έτους, ενώ η ίδια εταιρεία έχει λαμβάνειν επίσης 2,5 εκατ. ευρώ που πρέπει να εξοφληθούν έως τον Αύγουστο του 2018, καθώς κι άλλα 7 εκατ. ευρώ, από παλαιότερο χρέος για αέριο το οποίο πρέπει να διακανονιστεί. Εξίσου ανελαστική είναι η οφειλή προς τις μεταφορικές εταιρείες με τις οποίες συνεργάστηκε η ζαχαροβιομηχανία φέτος για να κουβαλά τα τεύτλα από τις Σέρρες και τη Δυτική Μακεδονία (εκτιμάται ότι το ποσό ξεπερνά τα 2 εκατ. ευρώ), στο Πλατύ, αλλά και προς τους σιδηροδρόμους (για τη μεταφορά από τη Λάρισα στο Πλατύ), χώρια τα υπόλοιπα λειτουργικά έξοδα.
Το αδιέξοδο θεωρητικά θα μπορούσε να το άρει η πώληση των δύο σερβικών θυγατρικών, όμως, η απόφαση τουλάχιστον τριών διοικήσεων να προτιμήσουν να παραιτηθούν, παρά να υπογράψουν τη μεταβίβαση, κρίνοντας ότι με τους όρους που προωθείται η πώληση δεν διασφαλίζει τη βιωσιμότητα της μητρικής ΕΒΖ, φέρεται να αυξάνει τον κύκλο όσων προβληματίζονται για το αν πράγματι αποτελεί συμφέρουσα λύση.
Τις αμφιβολίες επ’ αυτού, έχουν επιτείνει οι πληροφορίες ότι μόνο από τα μερίσματα των χρήσεων 2015 και 2016 η ΕΒΖ έχει να παίρνει από τη Σερβία 30 εκατ. ευρώ, ενώ άλλα 20 εκατ. ευρώ υπολογίζεται το μερίδιο που θα λάβει από τα κέρδη των θυγατρικών το 2017. Κάτι που σημαίνει πως αν αυτά τα ποσά περάσουν στο νέο ιδιοκτήτη, όπως επιχειρείται, τότε από τα 60 εκατ. ευρώ, που δίνει η MK Group, τα 50 εκατ. ευρώ, θα τα πάρει πίσω.
Σε κάθε περίπτωση το τί ακριβώς θα γίνει, θα φανεί σχετικά σύντομα με τις κινήσεις που θα δρομολογήσει το νέο διοικητικό συμβούλιο της ΕΒΖ, το οποίο επρόκειτο να τοποθετηθεί κι επίσημα κατά την έκτακτη γενική συνέλευση της ζαχαροβιομηχανίας που ήταν προγραμματισμένη για τις 20 Οκτωβρίου.
